มีข้อสงสัยที่อยากขบคิดให้กระจ่างน่ะครับ
เรื่องความหมายของคนดี ตามพระพุทธศาสนาเป็นอย่างไร
จากสิ่งที่เห็นในสังคมทุกวันนี้มีหลายนิยามมาก อาทิ
คนทำความผิดต่างๆนานามา แต่เขากตัญญูต่อบิดาหรือมารดาไม่ทอดทิ้ง เลี้ยงดู เหมือนเขาจะกลายเป็นคนดีขึ้นมาทันทีในสายตาสังคม,
หรือบางคนฆ่าคนตาย ทำผิดกฎหมายสารพัด แต่เมื่อทำเพื่อประเทศชาติในสายตาของสังคม เขาจึงกลายเป็นคนดี,
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หรือนักการเมืองโกงกินประเทศชาติ แต่จงรักภักดีต่อสถาบันฯ ก็กลายเป็นคนดี,
หรือพ่อค้าแม่ค้าที่เอารัดเอาเปรียบลูกค้าสังคม เห็นแก่ตัวสารพัด แต่พอเข้าวัดฟังธรรมปฏิบัติภาวนา บริจาคเงินก้อนใหญ่เข้าวัดก็กลายเป็นคนดี

ที่ผมเจอกับตัวคือ คนที่ผิดศีล 5 สร้างความเดือดร้อนให้กับครอบครัวและสังคมที่ตัวเองอยู่สารพัด
แต่พอกตัญญูบิดามารดาเท่านั้น กลายเป็นคนดีเป็นคนที่ควรค่าต่อการให้อภัย(ทั้งที่สร้างปัญหาซ้ำแล้วซ้ำเล่า)

ขอหลักธรรมอธิบายโดยกระจ่างหน่อยครับ...บางทีก็มึน เพราะผมเองก็เป็นคนที่ผิดก็ว่าไปตามผิด ดูกันเป็นกรณีๆไป.