สับสนกับหัวใจตัวเอง เลยอยากได้คำปรึกษาค่ะ!

เอาเป็นนามสมมุตินะค่ะ
เอ เป็นผู้หญิง
บี เป็นผู้หญิง
ซี เป็นผู้ชาย
เรื่องมีอยู่ว่า เอได้ไปชอบบีเข้าชอบเกือบๆ2ปีแล้วสนิทกันด้วยไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยครั้ง จนทำให้เอรู้สึกชอบไปใหญ่ กินข้าวด้วยกันไปดูหนังด้วยกันแลกโทรศัพท์กันเล่นบ้างจนบางทีคนอื่นก็คิดว่าเราเป็นแฟนกัน แต่...เราเป็นผู้หญิงทั้งคู่เอก็ไม่ได้ติดใจนะค่ะว่าจะเป็นผู้หญิงรักผู้หญิง เอก็ชอบบีต่อไปทั้งๆที่บีไม่รู้ว่าเอชอบมาตลอด เอก็พยายามทำให้บีรู้นะค่ะว่าชอบ ขับรถตากฝนไปหาพาไปตลาดไปนู้นไปนี่แต่บีไม่เคยรู้เลยสักนิด จนมีซีเข้ามาในชีวิตเอ เข้ามาจีบสักพักใหญ่ๆแต่เอก็ไม่ได้คิดอะไร เข้าเดือนที่7ที่ซีตามจีบเอมา ทั้งๆที่ซีก็รู้ว่าเอชอบบีอยู่ ซีก็พยายามตามใจเอทุกอย่าง ซื้อนู้นซื้อนี่มาให้ทักมาคุยทุกวันไม่เคยหายไปไหน บอกคิดถึงเอทุกวัน ผู้หญิงอ้ะเนาะก็ต้องทีหวั่นไหวบ้างบางที จนเริ่มสับสนกับตัวเอง บางทีคิดว่าจะถอยๆห่างจากบีเพราะก็เจ็บมาเยอะเหมือนกันแต่พอหายไปได้สักสองสามวันบีก็จะทักเอว่าหายไปไหนวะ อะไรประมาณจนทำให้ถอยห่างไม่ได้สักทีเหมือนมันรักแล้ว แต่ถ้าถามว่ารู้สึกยังไงกะซีโครตจะรู้สึกดีอ้ะ ซีไม่เคยทิ้งเราให้อยู่คนเดียวอยู่ข้างๆเวลามีปัญหาตลอด ขนาดบางทีเออารมณฺไม่ดีซีก็ยังไม่ถอยต่อการตื้อให้เอยิ้ม บางทีก็มีความสุขนะที่ได้คุยกับซี แต่มันยังติดค้างอยู่ในใจกับบี คนที่เรารักกับคนที่รักเรา บางทีมันก็เลือกไม่ถูก เลยอยากได้คำปรึกษาค่ะ.🍃