สวัสดีค่ะ นี่ก็เป็นกระทู้ที่แรกที่ได้เขียนลงในพันทิป กระทู้ก่อนหน้านี้ให้พี่เขาเขียนลงให้เพราะว่าเล่นไม่เป็น
กระทู้นี้จึงเป็นเหมือนกระทู้แรกที่เขียนด้วยตัวเองค่ะ หากผิดพลาดยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราได้รู้จักกกับผู้ชายคนนึงทาง facebook ตอนแรกก็คุยเฉย ๆ เหมือนเพื่อนใน facebook ทั่วไป
เพราะว่าเราไม่สนใจใครเลยช่วงนั้น รู้สึกไม่อยากมีแฟน เราก็คุยกับเขามาในฐานะพี่น้องมาตลอด
และแล้วเมื่อเราคุยกันมากยิ่งขึ้นนานขึ้น มันจึงทำให้เราเข้าใจกัน มีอะไรก็คุยกัน แลกเปลี่ยนให้คำปรึกษา
ลืมบอกไปว่า เราเป็นนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพ ส่วนเขาทำงานเป็นผู้รับเหมารากฐานเสาโทรศัพท์
เขาก็จะคุยในเรื่องงานของเขา ระบายบ้าง ขอคำปรึกษาเราบ้าง เราก็ให้ได้แค่กำลังใจและคำแนะนำบางอย่างเท่านั้น
และตอนนี้เรารู้สึกว่าเขามีอิทธิพลต่อความรู้สึกเรามากๆ เพราะเวลาเราคุยกับเขาแล้วเราสบายใจ
คุยกับเขาแล้วเรามีความสุข ได้ยิ้ม หัวเราะ และรู้สึกว่าเขาเข้าใจเราและเราก็เข้าใจเขา
แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าเราไม่เคยเจอกันเลย เห็นแค่เพียงรูปภาพ แต่เขาก็ไม่ได้หล่อเลยนะ ธรรมดา บ้านๆมาก
แต่เรากลับมีความรู้สึกดีถึงจะไม่เห็นหน้าหรือตัวจริงก็เถอะ แค่เพียงตัวหนังสือที่ส่งผ่านทางช่องแชทก็ทำให้เรายิ้ม
ต่อมาเขาได้ขอเบอร์โทรเราเพื่อที่เขาอยากคุยกันทางน้ำเสียงจริงๆ เราก็ตัดสินใจให้ (ไม่ขอก็อยากให้ แต่เก็บอาการ 55)
หลังจากนั้นเขาก็คุยกับเราทุกวัน เขาต้องตื่นตีห้าเพื่อเริ่มการทำงาน โดยการจัดเตรียมอาหารให้ทีมงานเขา
เขาทำงานทั้งวัน พอพักเขาก็จะรีบทักแชทเรามา ว่างก็ทัก ไม่ก็โทรมา (อันนี้เราก็ไม่การันตีนะว่ากับเราคนเดียวรึป่าว)
แต่ความรู้สึกของเรามันบอกว่า เขารักเราจริงๆ (ไม่รู้ว่ามโนไปเองรึป่าว) เขาจะไปไหนเขาจะรายงานและส่งรูป ถ่ายรูปผ่านแชทตลอด
และสุดท้ายเขาขอเราเป็นแฟน เราก็เลยสงสัยว่า เราไม่เคยเจอกันเลย จะสามารถเป็นแฟนกันได้จริงๆหรอ (สิ่งที่แอบสงสัย)
แต่ว่าเราก็ไม่รู้จะทำยังไง ปฏิเสธไปแล้วถ้าเกิดเขาเป็นคนดีจริงๆ และอีกอย่างเราคุยกับเขาเข้าใจรู้เรื่อง เราคงเสียดายแย่เลย
อีกมุมหนึ่งถ้าเกิดเขาเป็นคนไม่ดีล่ะ เพราะเจอข่าวบ่อยๆเรื่องพบรักในโลกออนไลน์ บางคนเจอปัญหาแบบจนกระทั่งฆ่าแกงกัน
เราก็เลยเป็นกังวลในข้อนี้ แต่สุดท้ายเราก็ตัดสินใจคบกับเขา โดยมีข้อแม้คือ ต้องขอผ่านสเตตัสใน facebook และเขาก็ส่งมาขอ
เราก็เลย confirm ไป และตอนนี้เราก็คุยกันเป็นแฟน ไม่เคยทะเลาะกันเลย (อาจจะเป็นเพราะว่าเรายังไม่รู้ข้อเสียของกันรึป่าว)
เขาเล่าเรื่องเราให้พี่สาวเขาฟัง และพี่สาวเขาก็เป็นเพื่อนใน facebook พี่สาวเขาเห็นทุกกิริยาการคุยกันบน timeline
แต่ทุกทุกอย่างเขาทำให้เรารู้สึกว่าเขารักเราจริงๆ และมันก็ทำให้เรารักเขา (ไม่การันตีว่ารักนะคะ เพราะตอนนี้แยกไม่ออกเลยว่ารักหรือรู้สึกดี)
แต่ไม่ได้คุยก็จะคิดถึง คิดอยู่ว่าเขาทำไรอยู่นะ เป็นห่วงเขาเวลาเขาต้องขับรถไปไกลๆ เขาต้องเดินทางตลอดเลย
รับเหมาทั่วภาคเหนือและอีสาน (แบบนี้เขาเรียกว่ารักหรือป่าว)
ซึ่งตอนนี้เราก็ยังคุยกันในฐานะแฟนกันกับเขา โดยที่ยังไม่เคยเจอหน้าเขาเลย และตอนนี้เรารู้สึกอยากเจอเขา
แต่ติดตรงที่เขาทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด บางวันงานเสร็จก็สองสามทุ่ม สี่ห้าทุ่มก็มี เร็วสุดก็น่าจะหกโมงเย็น
และคงคิดว่ากว่าจะได้เจอกันก็คงต้องรอให้เขาหยุดงาน คือช่วงปีใหม่ ที่เขาบอกไว้โน่นแหละ แต่สิ่งที่กังวลคือ
ความจริง และ ความรู้สึก ค่ะ กลัวว่ามันไม่ไปด้วยกัน ก็แค่อยากระบายและอยากถามความคิดเห็นว่า
ที่เราทำอยู่มันดีมั้ย มันถถูกต้องรึป่าว อันตรายรึป่าว ดีกับตัวเรามั้ย หรือมีสิทธิเป็นไปได้มั้ยที่เขาจะเป็นคนดีและรักเราจริงๆ
_____ขอบคุณนะคะที่อ่านข้อความนี้จนจบ_____และขอบคุณที่ให้ความคิดเห็น______
แค่เพียงตัวหนังสือจากคนแปลกหน้าทำให้เรามีพลังมากมายในการทำงาน
กระทู้นี้จึงเป็นเหมือนกระทู้แรกที่เขียนด้วยตัวเองค่ะ หากผิดพลาดยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราได้รู้จักกกับผู้ชายคนนึงทาง facebook ตอนแรกก็คุยเฉย ๆ เหมือนเพื่อนใน facebook ทั่วไป
เพราะว่าเราไม่สนใจใครเลยช่วงนั้น รู้สึกไม่อยากมีแฟน เราก็คุยกับเขามาในฐานะพี่น้องมาตลอด
และแล้วเมื่อเราคุยกันมากยิ่งขึ้นนานขึ้น มันจึงทำให้เราเข้าใจกัน มีอะไรก็คุยกัน แลกเปลี่ยนให้คำปรึกษา
ลืมบอกไปว่า เราเป็นนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพ ส่วนเขาทำงานเป็นผู้รับเหมารากฐานเสาโทรศัพท์
เขาก็จะคุยในเรื่องงานของเขา ระบายบ้าง ขอคำปรึกษาเราบ้าง เราก็ให้ได้แค่กำลังใจและคำแนะนำบางอย่างเท่านั้น
และตอนนี้เรารู้สึกว่าเขามีอิทธิพลต่อความรู้สึกเรามากๆ เพราะเวลาเราคุยกับเขาแล้วเราสบายใจ
คุยกับเขาแล้วเรามีความสุข ได้ยิ้ม หัวเราะ และรู้สึกว่าเขาเข้าใจเราและเราก็เข้าใจเขา
แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าเราไม่เคยเจอกันเลย เห็นแค่เพียงรูปภาพ แต่เขาก็ไม่ได้หล่อเลยนะ ธรรมดา บ้านๆมาก
แต่เรากลับมีความรู้สึกดีถึงจะไม่เห็นหน้าหรือตัวจริงก็เถอะ แค่เพียงตัวหนังสือที่ส่งผ่านทางช่องแชทก็ทำให้เรายิ้ม
ต่อมาเขาได้ขอเบอร์โทรเราเพื่อที่เขาอยากคุยกันทางน้ำเสียงจริงๆ เราก็ตัดสินใจให้ (ไม่ขอก็อยากให้ แต่เก็บอาการ 55)
หลังจากนั้นเขาก็คุยกับเราทุกวัน เขาต้องตื่นตีห้าเพื่อเริ่มการทำงาน โดยการจัดเตรียมอาหารให้ทีมงานเขา
เขาทำงานทั้งวัน พอพักเขาก็จะรีบทักแชทเรามา ว่างก็ทัก ไม่ก็โทรมา (อันนี้เราก็ไม่การันตีนะว่ากับเราคนเดียวรึป่าว)
แต่ความรู้สึกของเรามันบอกว่า เขารักเราจริงๆ (ไม่รู้ว่ามโนไปเองรึป่าว) เขาจะไปไหนเขาจะรายงานและส่งรูป ถ่ายรูปผ่านแชทตลอด
และสุดท้ายเขาขอเราเป็นแฟน เราก็เลยสงสัยว่า เราไม่เคยเจอกันเลย จะสามารถเป็นแฟนกันได้จริงๆหรอ (สิ่งที่แอบสงสัย)
แต่ว่าเราก็ไม่รู้จะทำยังไง ปฏิเสธไปแล้วถ้าเกิดเขาเป็นคนดีจริงๆ และอีกอย่างเราคุยกับเขาเข้าใจรู้เรื่อง เราคงเสียดายแย่เลย
อีกมุมหนึ่งถ้าเกิดเขาเป็นคนไม่ดีล่ะ เพราะเจอข่าวบ่อยๆเรื่องพบรักในโลกออนไลน์ บางคนเจอปัญหาแบบจนกระทั่งฆ่าแกงกัน
เราก็เลยเป็นกังวลในข้อนี้ แต่สุดท้ายเราก็ตัดสินใจคบกับเขา โดยมีข้อแม้คือ ต้องขอผ่านสเตตัสใน facebook และเขาก็ส่งมาขอ
เราก็เลย confirm ไป และตอนนี้เราก็คุยกันเป็นแฟน ไม่เคยทะเลาะกันเลย (อาจจะเป็นเพราะว่าเรายังไม่รู้ข้อเสียของกันรึป่าว)
เขาเล่าเรื่องเราให้พี่สาวเขาฟัง และพี่สาวเขาก็เป็นเพื่อนใน facebook พี่สาวเขาเห็นทุกกิริยาการคุยกันบน timeline
แต่ทุกทุกอย่างเขาทำให้เรารู้สึกว่าเขารักเราจริงๆ และมันก็ทำให้เรารักเขา (ไม่การันตีว่ารักนะคะ เพราะตอนนี้แยกไม่ออกเลยว่ารักหรือรู้สึกดี)
แต่ไม่ได้คุยก็จะคิดถึง คิดอยู่ว่าเขาทำไรอยู่นะ เป็นห่วงเขาเวลาเขาต้องขับรถไปไกลๆ เขาต้องเดินทางตลอดเลย
รับเหมาทั่วภาคเหนือและอีสาน (แบบนี้เขาเรียกว่ารักหรือป่าว)
ซึ่งตอนนี้เราก็ยังคุยกันในฐานะแฟนกันกับเขา โดยที่ยังไม่เคยเจอหน้าเขาเลย และตอนนี้เรารู้สึกอยากเจอเขา
แต่ติดตรงที่เขาทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด บางวันงานเสร็จก็สองสามทุ่ม สี่ห้าทุ่มก็มี เร็วสุดก็น่าจะหกโมงเย็น
และคงคิดว่ากว่าจะได้เจอกันก็คงต้องรอให้เขาหยุดงาน คือช่วงปีใหม่ ที่เขาบอกไว้โน่นแหละ แต่สิ่งที่กังวลคือ
ความจริง และ ความรู้สึก ค่ะ กลัวว่ามันไม่ไปด้วยกัน ก็แค่อยากระบายและอยากถามความคิดเห็นว่า
ที่เราทำอยู่มันดีมั้ย มันถถูกต้องรึป่าว อันตรายรึป่าว ดีกับตัวเรามั้ย หรือมีสิทธิเป็นไปได้มั้ยที่เขาจะเป็นคนดีและรักเราจริงๆ
_____ขอบคุณนะคะที่อ่านข้อความนี้จนจบ_____และขอบคุณที่ให้ความคิดเห็น______