ชอบพี่คนนึง
เราชอบพี่เขามานานแล้วม้าง ตั้งแต่ช่วงเดือนตุลาปีที่แล้ว ตอนแรกที่เห็นก้ไม่ได้ชอบอะไรหรอก เฉยๆไม่เห็นพี่เขามัตัวตนด้วยซ้ำ
แต่พอเข้าคณะ เข้ากิจกรรมบ่อยขึ้น ก็เจอทุกครั้งทกวัน เอ้าาาา ไมพี่น่ารักจัง พี่เขาไม่หล่อเลยเอาจริง แต่เราทำไมถึงชอบก้ไม่รู้
เพราะเป็นพวกที่ชอบคลั่งคนหล่อๆ หุ่นดีๆ พอเจอพี่เขาเราก้แอบมอง พอพี่เขาหันมาเจอก้หลบทันที...
หลังๆมาพอเพื่อรู้พี่รู้...โลกก้ย่อมจะรู้ แกล้งกันจัง เพื่อนชอบแซว พี่ๆของเราก้แซว พอเวลาพี่เขาเดินผ่าน
เพื่อนก้จะชอบเรียกชื่อเราดังๆทั้งๆที่เราก้นั่งอยู่ใกล้ๆกันยิ่งไปกว่านั้นมีพี่เราคนนึง พอเห็นพี่ที่เราชอบ พี่เขาก้จะเรียกชื่อเรา
พี่ที่เราชอบเขาก้หันมาแล้วก้ยิ้มเจือนๆ รู้เพราะงี้แหละ ทั้งเพื่อนทั้งพี่ เฮ้อ.........
เราไปช่วยงานพี่เขามา 3 ครั้งแล้ว พอไปช่วยงานเสร็จ ก้เหมือนคนไม่รู้จักกันเหมือนเดิม ไม่เคยทักกัน ไม่เคยพูดกันเลย
แต่สายตาพี่เขานี่หืมมม...อ่อยเราหรือป่าว คือพอเห็นก้จ้อง ก้มองเหมือนมีอะไร จะพูดจะถาม สุดท้ายจบด้วยการ...ยิ้มแบบมีเลสนัย
คือพี่ต้องการอะไรคะ หรือมันเป็นอาการปกติของพี่อยู่แล้ว พี่รู้ไหม แบบนี้แหละที่ทำให้เราชอบพี่
แล้วยิ่งตอนไปช่วยงานแบบหามรุ่งหามค่ำนะ โห้ยยยยย คือระกับการไม่พูดกับเราเลย ถ้าไม่ถาม งานทำไงโน่นนี่นั้นก้คงไม่มีบทสนทนา ให้ตายเหอะ
แต่เราก็ได้เห็นมุมหนึ่งของพี่เขา คือเขาชอบเพลงร๊อคมากกกกกก แบบเราฟังไม่รู้เรื่องอะ แบบพรั่งร๊อคเกอร์ประมานนั้น
งานนี่ไม่ไรหรอก กว่าจะขีดเส้นแต่ละเส้นนี่เคาะโต้ะแล้วเคาะอยู่นั่นแหละ(แล้วงานจะเสร็จไหม) เรานี่ชอบมากกว่าเดิมอีก เฮ้ออ...
ยิ่งมีหมาน่ารักๆแบบไซบีเรียนอีกนะคือระ กับการที่หมาหน้าเหมือนเจ้าของซะ ออกแนวหมาหน้าโง่ ขี้อ่อย
ยิ่งเล่นกับแมวคุยกับหมานะ เรานี่สิห้ามใจไม่ไหวเลย
แต่พอกลับมาสถาณการณ์ปกติ... เขากับเรา เป็นเหมือนคนที่ไม่รู้จักกันเลย
เราบอกชอบเขาไปแล้ว บอกในแชทเฟซบุกนะ แต่เขาก้เอาแต่ส่งสติ้กเกอร์บ้าบอคอแตกมา
เราทักเราถามพี่ก็ตอบ เราไม่ทักไม่ถาม กเ้จบบทสนทนา... คือเขาคงไม่ชอบเราสินะ
อยากรู้...แต่ไม่อยากถาม
#กลัวคำตอบ
อยากรู้แต่ไม่อยากถาม
เราชอบพี่เขามานานแล้วม้าง ตั้งแต่ช่วงเดือนตุลาปีที่แล้ว ตอนแรกที่เห็นก้ไม่ได้ชอบอะไรหรอก เฉยๆไม่เห็นพี่เขามัตัวตนด้วยซ้ำ
แต่พอเข้าคณะ เข้ากิจกรรมบ่อยขึ้น ก็เจอทุกครั้งทกวัน เอ้าาาา ไมพี่น่ารักจัง พี่เขาไม่หล่อเลยเอาจริง แต่เราทำไมถึงชอบก้ไม่รู้
เพราะเป็นพวกที่ชอบคลั่งคนหล่อๆ หุ่นดีๆ พอเจอพี่เขาเราก้แอบมอง พอพี่เขาหันมาเจอก้หลบทันที...
หลังๆมาพอเพื่อรู้พี่รู้...โลกก้ย่อมจะรู้ แกล้งกันจัง เพื่อนชอบแซว พี่ๆของเราก้แซว พอเวลาพี่เขาเดินผ่าน
เพื่อนก้จะชอบเรียกชื่อเราดังๆทั้งๆที่เราก้นั่งอยู่ใกล้ๆกันยิ่งไปกว่านั้นมีพี่เราคนนึง พอเห็นพี่ที่เราชอบ พี่เขาก้จะเรียกชื่อเรา
พี่ที่เราชอบเขาก้หันมาแล้วก้ยิ้มเจือนๆ รู้เพราะงี้แหละ ทั้งเพื่อนทั้งพี่ เฮ้อ.........
เราไปช่วยงานพี่เขามา 3 ครั้งแล้ว พอไปช่วยงานเสร็จ ก้เหมือนคนไม่รู้จักกันเหมือนเดิม ไม่เคยทักกัน ไม่เคยพูดกันเลย
แต่สายตาพี่เขานี่หืมมม...อ่อยเราหรือป่าว คือพอเห็นก้จ้อง ก้มองเหมือนมีอะไร จะพูดจะถาม สุดท้ายจบด้วยการ...ยิ้มแบบมีเลสนัย
คือพี่ต้องการอะไรคะ หรือมันเป็นอาการปกติของพี่อยู่แล้ว พี่รู้ไหม แบบนี้แหละที่ทำให้เราชอบพี่
แล้วยิ่งตอนไปช่วยงานแบบหามรุ่งหามค่ำนะ โห้ยยยยย คือระกับการไม่พูดกับเราเลย ถ้าไม่ถาม งานทำไงโน่นนี่นั้นก้คงไม่มีบทสนทนา ให้ตายเหอะ
แต่เราก็ได้เห็นมุมหนึ่งของพี่เขา คือเขาชอบเพลงร๊อคมากกกกกก แบบเราฟังไม่รู้เรื่องอะ แบบพรั่งร๊อคเกอร์ประมานนั้น
งานนี่ไม่ไรหรอก กว่าจะขีดเส้นแต่ละเส้นนี่เคาะโต้ะแล้วเคาะอยู่นั่นแหละ(แล้วงานจะเสร็จไหม) เรานี่ชอบมากกว่าเดิมอีก เฮ้ออ...
ยิ่งมีหมาน่ารักๆแบบไซบีเรียนอีกนะคือระ กับการที่หมาหน้าเหมือนเจ้าของซะ ออกแนวหมาหน้าโง่ ขี้อ่อย
ยิ่งเล่นกับแมวคุยกับหมานะ เรานี่สิห้ามใจไม่ไหวเลย
แต่พอกลับมาสถาณการณ์ปกติ... เขากับเรา เป็นเหมือนคนที่ไม่รู้จักกันเลย
เราบอกชอบเขาไปแล้ว บอกในแชทเฟซบุกนะ แต่เขาก้เอาแต่ส่งสติ้กเกอร์บ้าบอคอแตกมา
เราทักเราถามพี่ก็ตอบ เราไม่ทักไม่ถาม กเ้จบบทสนทนา... คือเขาคงไม่ชอบเราสินะ
อยากรู้...แต่ไม่อยากถาม
#กลัวคำตอบ