นี่เป็นครั้งแรกของการเขียนกระทู้ ขอแทนตัวเองว่า"ชบา" และแทนอีก1บุคคลว่า "บี๋"
เราทั้ง2คบกันจากการพบกันทางโซเชี่ยลคะ จากการชอบเลี้ยงแมวเหมือนกัน และทั้ง2คนก็ไม่มีใครเราเลยตกลงลองคุยกันได้สักพักจึงตัดสินใจคบกัน
ตั้งแต่ที่เราและเค้าตัดสินใจคบกันโดยทางผู้ใหญ่ของทั้ง2ฝ่ายรับรู้ คบกันช่วงแรกไม่มีเงินไม่มีอะไรเลย เราอยู่ในช่วงตกอับทั้งคู่ เราตกลงกันว่าจะดูแลกันไม่พึ่งใคร เราทั้ง2เก็บของใช้ที่เหลือใช้ไปขายจนหมด ได้เงินมาใช้ด้วยกันจนคิดว่าเป็นกระเป๋าเดียวกัน
บี๋: เค้าจะไม่ทิ้งตัวไป เราลำบากมาด้วยกัน เราต้องสบายไปด้วยกันนะ
นี่คือคำพูดที่ทำให้เรารักเค้าและเชื่อเค้ามากๆ เค้าทุ่มเทแรงกายแรงใจทุกๆอย่างเพื่อเรา
เรารักกันดีใน1ปีแรก มีอุปสรรคแค่เรื่องเงินที่ยังติดขัดเสมอ แต่เค้าก็ไม่ทิ้งเราไปไหน มันจึงทำให้เรามั่นใจว่าเค้ารักเราจริงๆ
จนกระทั้งวันบวชของเค้า เราก็ทำหน้าที่ของเรา ทุกๆคนรอบๆตัวต่างชื่นชมความรักของเราทั้ง2เพราะเราลำบากด้วยกันมา.
เค้าบวช9เดือน เรารอเค้าอยากได้อะไรเราหาให้ (เราทำงานแล้ว) เราซื้อให้เราไม่เคยหวงเงินที่เราหามาด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง ด้วยความรักที่มันมากจึงไม่คิดอะไร เค้าอยากได้หนังสือสอบข้าราชการ เราหาให้ ซื้อผิดซื้อถูก ให้เค้าได้อ่าน เค้าสึกมาช่วงต้นปีที่ผ่านมา(ขณะที่เค้าบวช9เดือนเรามีชาวต่างชาติเข้ามาคุยและซื้อของให้แต่เราไม่เคยเจอกัน พูดง่ายๆคือเราแค่คุยเราก็บอกบี๋) เค้าตั้งใจจะสอบตำรวจช่วงต้นปี เค้ากดดันมากเรารู้สึกเราอยู่กับเค้าตลอดเวลา เค้าร้องไห้ กลัวสอบไม่ติด เราให้กำลังใจเค้าตลอดเวลาวันหยุดเราเราก็จะพาบี๋ไปเรียนว่ายน้ำ จนกระทั่งสอบติด เค้าต้องย้ายไปเรียนต่างจังหวัดเราจึงตกลงกันให้สัญญากันว่าจะกลับมาหากันและรักและซื่อสัตย์ต่อกัน คะเค้าทำได้เค้ายังน่ารักเช่นเดิมเค้าเป็นคนน่ารัก ขี้อ้อน เรารักเค้ามากๆ เราจึงคิดว่าเค้าเรียนจบเราจะได้ใช้ชีวิตร่วมกัน เราจึงบอกเค้าว่าไม่ต้องขอเงินที่บ้าน เด่วเราช่วยกัน(เราส่ง)เกือบทุกอาทิตย์. เพราะเราต้องการให้เค้ากลับมาหาเรา เราคิดถึง ทุกครั้งที่กลับมาเรามีอะไรกันเป็นเรื่องปกติ เค้ายัฃน่ารักเช่นเดิม เค้าจะกลับมาหาเราและกลับบ้านเค้าสลับกันอาทิตย์เว้นอาทิตย์ ทุกครั้งที่เค้ากลับบ้านเราต้องกลับๆปด้วย ทุกคนในบ้านเค้าดูรักเราดีเพราะเราดีกับทุกๆคน เราทำงานบ้านดูแลเค้าแม่เค้า
คิดว่ารักตลอดมา สุดท้ายแค่หลอกกัน
เราทั้ง2คบกันจากการพบกันทางโซเชี่ยลคะ จากการชอบเลี้ยงแมวเหมือนกัน และทั้ง2คนก็ไม่มีใครเราเลยตกลงลองคุยกันได้สักพักจึงตัดสินใจคบกัน
ตั้งแต่ที่เราและเค้าตัดสินใจคบกันโดยทางผู้ใหญ่ของทั้ง2ฝ่ายรับรู้ คบกันช่วงแรกไม่มีเงินไม่มีอะไรเลย เราอยู่ในช่วงตกอับทั้งคู่ เราตกลงกันว่าจะดูแลกันไม่พึ่งใคร เราทั้ง2เก็บของใช้ที่เหลือใช้ไปขายจนหมด ได้เงินมาใช้ด้วยกันจนคิดว่าเป็นกระเป๋าเดียวกัน
บี๋: เค้าจะไม่ทิ้งตัวไป เราลำบากมาด้วยกัน เราต้องสบายไปด้วยกันนะ
นี่คือคำพูดที่ทำให้เรารักเค้าและเชื่อเค้ามากๆ เค้าทุ่มเทแรงกายแรงใจทุกๆอย่างเพื่อเรา
เรารักกันดีใน1ปีแรก มีอุปสรรคแค่เรื่องเงินที่ยังติดขัดเสมอ แต่เค้าก็ไม่ทิ้งเราไปไหน มันจึงทำให้เรามั่นใจว่าเค้ารักเราจริงๆ
จนกระทั้งวันบวชของเค้า เราก็ทำหน้าที่ของเรา ทุกๆคนรอบๆตัวต่างชื่นชมความรักของเราทั้ง2เพราะเราลำบากด้วยกันมา.
เค้าบวช9เดือน เรารอเค้าอยากได้อะไรเราหาให้ (เราทำงานแล้ว) เราซื้อให้เราไม่เคยหวงเงินที่เราหามาด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง ด้วยความรักที่มันมากจึงไม่คิดอะไร เค้าอยากได้หนังสือสอบข้าราชการ เราหาให้ ซื้อผิดซื้อถูก ให้เค้าได้อ่าน เค้าสึกมาช่วงต้นปีที่ผ่านมา(ขณะที่เค้าบวช9เดือนเรามีชาวต่างชาติเข้ามาคุยและซื้อของให้แต่เราไม่เคยเจอกัน พูดง่ายๆคือเราแค่คุยเราก็บอกบี๋) เค้าตั้งใจจะสอบตำรวจช่วงต้นปี เค้ากดดันมากเรารู้สึกเราอยู่กับเค้าตลอดเวลา เค้าร้องไห้ กลัวสอบไม่ติด เราให้กำลังใจเค้าตลอดเวลาวันหยุดเราเราก็จะพาบี๋ไปเรียนว่ายน้ำ จนกระทั่งสอบติด เค้าต้องย้ายไปเรียนต่างจังหวัดเราจึงตกลงกันให้สัญญากันว่าจะกลับมาหากันและรักและซื่อสัตย์ต่อกัน คะเค้าทำได้เค้ายังน่ารักเช่นเดิมเค้าเป็นคนน่ารัก ขี้อ้อน เรารักเค้ามากๆ เราจึงคิดว่าเค้าเรียนจบเราจะได้ใช้ชีวิตร่วมกัน เราจึงบอกเค้าว่าไม่ต้องขอเงินที่บ้าน เด่วเราช่วยกัน(เราส่ง)เกือบทุกอาทิตย์. เพราะเราต้องการให้เค้ากลับมาหาเรา เราคิดถึง ทุกครั้งที่กลับมาเรามีอะไรกันเป็นเรื่องปกติ เค้ายัฃน่ารักเช่นเดิม เค้าจะกลับมาหาเราและกลับบ้านเค้าสลับกันอาทิตย์เว้นอาทิตย์ ทุกครั้งที่เค้ากลับบ้านเราต้องกลับๆปด้วย ทุกคนในบ้านเค้าดูรักเราดีเพราะเราดีกับทุกๆคน เราทำงานบ้านดูแลเค้าแม่เค้า