ตอนนี้หนูเรียนอยู่ในคณะแพทย์ชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่นี่มีแต่คนเก่งๆเต็มไปหมด ผลการเรียนของหนูอยู่ระดับกลางๆ หนูรู้สึกว่าอยากได้เกรดที่มากกว่านี้ ถึงแม้จะไม่อยากเรียนแพทย์ แต่ก็คิดว่าถ้าเข้ามาเรียนแล้วก็ต้องประสบความสำเร็จให้ได้ค่ะ
ปัญหาคือ 1.บางครั้งก็มีความคิดว่าไม่เห็นต้องสนใจเกรดเลย เรียนให้จบก็พอแล้ว ซึ่งขัดแย้งกันเองกับความคิดตัวเองว่า "ต้องพยายามให้เต็มที่เพื่อเกรดที่ดีและการเรียนต่อแพทย์เฉพาะทาง"
2.หนูไม่ได้เป็นเด็กที่หัวดีแบบอัจฉริยะแบบเพื่อนๆบางคน ต่อให้หนูพยายามก็ไม่สามารถทำคะแนนได้เท่าเพื่อนๆเหล่านั้น
หนูสับสนและเครียดกับชีวิตในตอนนี้มากค่ะ รบกวนขอคำแนะนำจากทุกๆท่านด้วยนะคะ
(จริงๆแล้วช่วงมัธยมปลายหนูมีความสุขมากๆค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมตอนนั้นถึงทิ้งความทะเยอทะยานของตัวเองไปจนไม่กังวลเรื่องเกรด อาจเพราะรู้ว่าเพื่อนๆที่นี่เก่งมากจนไม่สามารถที่หนูจะทำคะแนนได้เท่า ถ้าเป็นไปได้ก็อยากทำใจให้คิดแบบนี้ได้อีกครั้งค่ะ จะได้ไม่เครียด แค่รับผิดชอบเกรดของตัวเองให้ได้ก็พอ | หนูจบจากมหิดลวิทยานุสรณ์ด้วยเกรด 3.8 แบบสอบตกบ้างผ่านบ้างแต่มีความสุขมากๆต่างจากตอนนี้เลยค่ะ)
ปรึกษาปัญหาการเรียนค่ะ รบกวนด้วยนะคะ
ปัญหาคือ 1.บางครั้งก็มีความคิดว่าไม่เห็นต้องสนใจเกรดเลย เรียนให้จบก็พอแล้ว ซึ่งขัดแย้งกันเองกับความคิดตัวเองว่า "ต้องพยายามให้เต็มที่เพื่อเกรดที่ดีและการเรียนต่อแพทย์เฉพาะทาง"
2.หนูไม่ได้เป็นเด็กที่หัวดีแบบอัจฉริยะแบบเพื่อนๆบางคน ต่อให้หนูพยายามก็ไม่สามารถทำคะแนนได้เท่าเพื่อนๆเหล่านั้น
หนูสับสนและเครียดกับชีวิตในตอนนี้มากค่ะ รบกวนขอคำแนะนำจากทุกๆท่านด้วยนะคะ
(จริงๆแล้วช่วงมัธยมปลายหนูมีความสุขมากๆค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมตอนนั้นถึงทิ้งความทะเยอทะยานของตัวเองไปจนไม่กังวลเรื่องเกรด อาจเพราะรู้ว่าเพื่อนๆที่นี่เก่งมากจนไม่สามารถที่หนูจะทำคะแนนได้เท่า ถ้าเป็นไปได้ก็อยากทำใจให้คิดแบบนี้ได้อีกครั้งค่ะ จะได้ไม่เครียด แค่รับผิดชอบเกรดของตัวเองให้ได้ก็พอ | หนูจบจากมหิดลวิทยานุสรณ์ด้วยเกรด 3.8 แบบสอบตกบ้างผ่านบ้างแต่มีความสุขมากๆต่างจากตอนนี้เลยค่ะ)