ถ้าเรา "ไม่มี" น้องเมย์ รัชนก อินทนนท์

- เราคงไม่มีแชมป์เยาวชนโลก 3 สมัย และแน่นอนคงไม่มีแชมป์โลกที่เป็นคนไทย
- เราคงไม่มีนักกีฬาแบดมินตันให้เชียร์ ในระดับโลก ในรอบลึกๆ
- เราคงไม่มีแชมป์รายการ superseries หรือไม่มีแชมป์ Asia เป็นคนไทย
- เราคงไม่ต้องมานั่งตามดู ตามลุ้น ตามเชียร์ ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้น ดูต่างชาติเล่น แต่ไม่อินด้วย
- เราคงไม่ไปสนามแบด เด็กๆคงไม่แห่ไปเรียนแบดเพราะอยากเป็นเหมือนพี่เมย์

ถ้าไม่มีน้องเมย์ เราคงไม่มีอะไรแบบนั้น ถ้าเมื่อวานน้องทำให้เราดีใจ แต่วันนี้น้องทำให้เราผิดหวัง มันก็เป็นเรื่องธรรมดา เพราะทุกอย่างมีขึ้นก็ย่อมมีลง ... แพ้น้อยๆ คือคนที่ชนะตัวเอง ได้

ในฐานะกองเชียร์ มีหน้าที่หลักคือ ให้กำลังใจ เท่านั้น ... เราทำหน้าที่เราดีที่สุดก็พอ เช่นเดียวกับน้องเมย์ ที่เล่นแบด เป็นนักกีฬาอาชีพ

ขอให้น้องปล่อยวาง เล่นกีฬาให้สนุก เล่นจากธรรมชาติ เล่นด้วยใจรัก อย่าแบกความกดดันที่คนอื่นมอบให้เพราะหวังดี สู้ต่อไปนะครับ