โปรดอ่านสักนิดครับ
ผมก็เป็นคนอ้วนคนนึงที่หลงรักเธอตั้งแต่แรก ผมรักเธอมาก เราสองคนรักกันมาก เราคบกับมได้1ปี4เดือน และวันนึงผมก็คิดได้ว่าผมเองก็อยาพัฒนาตัวเองเพื่อที่เวลาเดินไปกับเธอ เธอได้ไม่อาย ผมออกกำลังกายทุกอย่างเล่นเวท และพยายามทาครีมบำรุง ทำทุกอย่างให้ดูดี แต่ช่วงนี้เธอนอนดึกบ่อยและไม่ค่อยดูแลตัวเอง มีหลายครั้งเธอถามผมว่าอายไหมที่มีเราเป็นแฟน ผมตอบได้เต็มปากว่าไม่อายเลย และเธอก็พยายามบำรุงตังเองเหมือนกัน แต่ทำไม่บ่อยนักเธอนอนดึกด้วย และวันนี้ผมเองก็คุยกับเธอว่าเราอยากให้เธอดูดีด้วย อยากให้เธอออกกำลังกาย อารมณ์ของเธอก็ประมาณว่าน้อยใจผมก็รู้ แต่ไม่ได้หมายความว่าผมจะรักคนที่หน้าตา ผมอยากให้เธอดูดีเวลาเธอเดินกับผมเธอจะได้ไม่อายเหมือนกัน แต่เธอคงคิดว่าเรารักคนที่หน้าตา เธอเลยแบบว่าคล้ายๆงอลไรประมานนี้ ผมก็อธิบายทุกอย่าง เธอก็อ่านแต่เธอไม่เข้าใจ และในตอนนั้นเธอก็คงน้อยใจหงุดหงิด มาบอกก็เปลี่ยนคนใหม่สิ เธอบอกเธอทำเต็มที่แล้ว แต่เท่าที่ผมสังเกตุ เธอนอนดึก ไม่ออกกำลังกาย และอธิบายหลายๆเหตุผล เธอก็เลยบอกเปลี่ยนแฟนใหม่ก็จบ และเธอก็บอกเลิกผม ผมก็บอกไปว่าตามใจเธอเลยละกัน ในเมื่อเราหวังดีเราเป็นห่วงเธอกับไม่เห็นค่า ผมเลยบอกโอเคยินดีเลิก บอกทั้งๆน้ำตา คือผมรักเธอมาก แต่เธอไม่เห็นความสำคัญของผมเลยสัก ชม.นึงผมก็ถามไปแน่ใจแล้วหรอ เธอบอกแน่ใจ
ประเด็นคือผมไม่สนว่าเธอจะรวยจะจนหน้าตาดีไม่ดีแต่ผมรักที่เธอเป็นเธอ และชอบในแบบที่เธอเป็นแต่ผมแค่หวังดี เธอกับมาคิดว่ารักคนที่หน้าตา ถ้าผมไม่รักเธอจริงผมคงไม่คบมาเป็นปีขนาดนี้หลอก ผมไม่อยากให้เธอคิดว่าอายไหมมีแฟนหน้าตาอย่างเรา ผมแค่หวังดี และวันนี้เธอก็มาบอกเลิกผมทั้งที่เหตุผลมันไร้สาระ
ผมยอมที่จะผ่านอุปสรรคต่างๆมากับเธอ ผมเจ็บตรงที่ผมยังรักเขามาก ทุ่มเท่เวลาให้ คุยโทรศัพท์ดีๆแล้ววางผมยังคิดว่าเธอเป็นอันตราย เลยรีบไปหา แต่ตอนนี้คงสายไปแล้วที่ผมจะทำสิ่งดีๆแบบนี้ให้เธออีก
ปล.ผมรักเธอมาก
ปล2.ทำยังไงถึงคืนดีครับ
ปล3.คนนี้เป็นแฟนคนสุดท้ายครับและจะไม่มีอีก
เลิกกับแฟนแบบไม่มีเหตุผล ทำไงดี
ผมก็เป็นคนอ้วนคนนึงที่หลงรักเธอตั้งแต่แรก ผมรักเธอมาก เราสองคนรักกันมาก เราคบกับมได้1ปี4เดือน และวันนึงผมก็คิดได้ว่าผมเองก็อยาพัฒนาตัวเองเพื่อที่เวลาเดินไปกับเธอ เธอได้ไม่อาย ผมออกกำลังกายทุกอย่างเล่นเวท และพยายามทาครีมบำรุง ทำทุกอย่างให้ดูดี แต่ช่วงนี้เธอนอนดึกบ่อยและไม่ค่อยดูแลตัวเอง มีหลายครั้งเธอถามผมว่าอายไหมที่มีเราเป็นแฟน ผมตอบได้เต็มปากว่าไม่อายเลย และเธอก็พยายามบำรุงตังเองเหมือนกัน แต่ทำไม่บ่อยนักเธอนอนดึกด้วย และวันนี้ผมเองก็คุยกับเธอว่าเราอยากให้เธอดูดีด้วย อยากให้เธอออกกำลังกาย อารมณ์ของเธอก็ประมาณว่าน้อยใจผมก็รู้ แต่ไม่ได้หมายความว่าผมจะรักคนที่หน้าตา ผมอยากให้เธอดูดีเวลาเธอเดินกับผมเธอจะได้ไม่อายเหมือนกัน แต่เธอคงคิดว่าเรารักคนที่หน้าตา เธอเลยแบบว่าคล้ายๆงอลไรประมานนี้ ผมก็อธิบายทุกอย่าง เธอก็อ่านแต่เธอไม่เข้าใจ และในตอนนั้นเธอก็คงน้อยใจหงุดหงิด มาบอกก็เปลี่ยนคนใหม่สิ เธอบอกเธอทำเต็มที่แล้ว แต่เท่าที่ผมสังเกตุ เธอนอนดึก ไม่ออกกำลังกาย และอธิบายหลายๆเหตุผล เธอก็เลยบอกเปลี่ยนแฟนใหม่ก็จบ และเธอก็บอกเลิกผม ผมก็บอกไปว่าตามใจเธอเลยละกัน ในเมื่อเราหวังดีเราเป็นห่วงเธอกับไม่เห็นค่า ผมเลยบอกโอเคยินดีเลิก บอกทั้งๆน้ำตา คือผมรักเธอมาก แต่เธอไม่เห็นความสำคัญของผมเลยสัก ชม.นึงผมก็ถามไปแน่ใจแล้วหรอ เธอบอกแน่ใจ
ประเด็นคือผมไม่สนว่าเธอจะรวยจะจนหน้าตาดีไม่ดีแต่ผมรักที่เธอเป็นเธอ และชอบในแบบที่เธอเป็นแต่ผมแค่หวังดี เธอกับมาคิดว่ารักคนที่หน้าตา ถ้าผมไม่รักเธอจริงผมคงไม่คบมาเป็นปีขนาดนี้หลอก ผมไม่อยากให้เธอคิดว่าอายไหมมีแฟนหน้าตาอย่างเรา ผมแค่หวังดี และวันนี้เธอก็มาบอกเลิกผมทั้งที่เหตุผลมันไร้สาระ
ผมยอมที่จะผ่านอุปสรรคต่างๆมากับเธอ ผมเจ็บตรงที่ผมยังรักเขามาก ทุ่มเท่เวลาให้ คุยโทรศัพท์ดีๆแล้ววางผมยังคิดว่าเธอเป็นอันตราย เลยรีบไปหา แต่ตอนนี้คงสายไปแล้วที่ผมจะทำสิ่งดีๆแบบนี้ให้เธออีก
ปล.ผมรักเธอมาก
ปล2.ทำยังไงถึงคืนดีครับ
ปล3.คนนี้เป็นแฟนคนสุดท้ายครับและจะไม่มีอีก