เราก้เป็นคนทั่วไปที่เริ่มมีสัมผัสแปลกๆกับพวกสิ่งลึกลับตั้งแค่เด็กๆ
จนหนักขึ้นเรื่อยๆตั้งแต่คุณยายได้เสียไป . . .
เพื่อนทุกคนที่รู้จัก กลัวการที่เราจะไปนอนด้วย ไม่กล้าให้เขาไปในหอเพราะกลัวจะไปทักอะไรให้เขากลัว
รู้สึกเหมือนเพื่อนรังเกียจ
ด้วยความที่เราจะเจอทุกครั้งที่ไปอยู่ในสถานที่ใหม่ ๆ
จะรู้สึกในรูปแบบได้ยินเสียงบ้าง รู้สึกบ้าง แต่ส่วนมากจะเป็นแบบกำลังจะหลับแต่ยังรู้สึกตัวอยู่
ในชีวิตมหาลัย คนส่วนมากก็จะเคยอยู่หอในกันใช่มั้ย เราาก็คนนึง
เราได้พักที่หอในมหาวิทยาลัยทางภาคอีสานแห่งหนึ่ง
ด้วยความที่คิดว่าอยากไปหอในก่อนเมทคนอื่นๆ อยากที่จะเลือกเตียงนอนก่อน
เราเลยเลือกไปตั้งแต่วันแรกที่เขาเปิดให้เข้าไปพัก
ในห้องหนึ่งเขาต้องให้พักทั้งหมด 4 คน แต่ยังไม่มีใครเข้าพักในคืนแรก
พอเข้าไปถึงเราก็ได้จุดธูปเทียนเพื่อบอกกล่าวเจ้าที่ตามที่ญาติผู้ใหญ่ได้บอก
แล้วก้พากันเดินทางกับบ้านไปในตอนเย็นๆ
คืนวันแรกของการอยู่หอใน . . .
ด้วยความที่ง่วงมากเลยปิดไฟนอนเร็ว ผิดนิสัยเราไปเลย
ช่วงที่ใกล้จะหลับแต่ยังรู้สึกตัวอยู่
เราเห็นผู้ชายตัวใหญ่มาก เปิดประตูแล้วเดินเข้ามาอย่างกับคุ้นที่นี่มาก
เขาเดินดูบริเวณห้องจนทั่ว ซึ่งเดินผ่านเตียงที่เรานอนไป ตัวเขาสูงมาก สูงจนเราเห็นแค่ช่วงเอวลงมา
เราก็สงสัยขึ้นมาว่า เขาเป็นใคร มาที่นี่ได้ไง
เขาเดินกลับมาแล้วหยุด หยุดที่ปลายเตียงของเรา สิ่งที่เราคาดไม่ถึงก้เกิดขึ้นนนนนนน
ผู้ชายคนนั้นก้มหน้ามาส่งดูเรา ด้วยใบหน้าที่คิ้วขมวดด้วยความสงสัยว่าเราเป็นใคร
เราเห็นหน้าเขาชัดมาก จำได้ทุกรายละเอียด ผู้ชายที่คิ้วหนา ตาโต หน้าดูเป็นคนสมัยก่อน
เขาเดินอ้อมมาข้างเตียงเรา นั่งมองเราตลอด เราพยายามหลับตา พยายามขยับตัว
แต่ยิ่งพยายามมากขึ้น ยิ่งรู้สึกหายใจไม่ออก
เขาเริ่มเอาหน้ามาใกล้เรามากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งทำให้เรารู้สึกกลัว ทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไร
เขาบอกเราว่า มาดูเฉยๆว่าใครมาพัก เดี๋ยวก้จะไปแล้ว
เขาเอื้อมมือที่ใหญ่ๆของเขามาจับที่แขนเรา เราจึงสะดุ้งตื่น
แต่เรื่องมันไม่ได้จบแค่คืนนั้น แต่ยังมาเรื่อยๆที่เป็นวันพระ
เดี๋ยวกับมาเล่าให้ตอนที่เจอที่อื่นๆนะ
สิ่งที่เรียกว่าผี
จนหนักขึ้นเรื่อยๆตั้งแต่คุณยายได้เสียไป . . .
เพื่อนทุกคนที่รู้จัก กลัวการที่เราจะไปนอนด้วย ไม่กล้าให้เขาไปในหอเพราะกลัวจะไปทักอะไรให้เขากลัว
รู้สึกเหมือนเพื่อนรังเกียจ
ด้วยความที่เราจะเจอทุกครั้งที่ไปอยู่ในสถานที่ใหม่ ๆ
จะรู้สึกในรูปแบบได้ยินเสียงบ้าง รู้สึกบ้าง แต่ส่วนมากจะเป็นแบบกำลังจะหลับแต่ยังรู้สึกตัวอยู่
ในชีวิตมหาลัย คนส่วนมากก็จะเคยอยู่หอในกันใช่มั้ย เราาก็คนนึง
เราได้พักที่หอในมหาวิทยาลัยทางภาคอีสานแห่งหนึ่ง
ด้วยความที่คิดว่าอยากไปหอในก่อนเมทคนอื่นๆ อยากที่จะเลือกเตียงนอนก่อน
เราเลยเลือกไปตั้งแต่วันแรกที่เขาเปิดให้เข้าไปพัก
ในห้องหนึ่งเขาต้องให้พักทั้งหมด 4 คน แต่ยังไม่มีใครเข้าพักในคืนแรก
พอเข้าไปถึงเราก็ได้จุดธูปเทียนเพื่อบอกกล่าวเจ้าที่ตามที่ญาติผู้ใหญ่ได้บอก
แล้วก้พากันเดินทางกับบ้านไปในตอนเย็นๆ
คืนวันแรกของการอยู่หอใน . . .
ด้วยความที่ง่วงมากเลยปิดไฟนอนเร็ว ผิดนิสัยเราไปเลย
ช่วงที่ใกล้จะหลับแต่ยังรู้สึกตัวอยู่
เราเห็นผู้ชายตัวใหญ่มาก เปิดประตูแล้วเดินเข้ามาอย่างกับคุ้นที่นี่มาก
เขาเดินดูบริเวณห้องจนทั่ว ซึ่งเดินผ่านเตียงที่เรานอนไป ตัวเขาสูงมาก สูงจนเราเห็นแค่ช่วงเอวลงมา
เราก็สงสัยขึ้นมาว่า เขาเป็นใคร มาที่นี่ได้ไง
เขาเดินกลับมาแล้วหยุด หยุดที่ปลายเตียงของเรา สิ่งที่เราคาดไม่ถึงก้เกิดขึ้นนนนนนน
ผู้ชายคนนั้นก้มหน้ามาส่งดูเรา ด้วยใบหน้าที่คิ้วขมวดด้วยความสงสัยว่าเราเป็นใคร
เราเห็นหน้าเขาชัดมาก จำได้ทุกรายละเอียด ผู้ชายที่คิ้วหนา ตาโต หน้าดูเป็นคนสมัยก่อน
เขาเดินอ้อมมาข้างเตียงเรา นั่งมองเราตลอด เราพยายามหลับตา พยายามขยับตัว
แต่ยิ่งพยายามมากขึ้น ยิ่งรู้สึกหายใจไม่ออก
เขาเริ่มเอาหน้ามาใกล้เรามากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งทำให้เรารู้สึกกลัว ทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไร
เขาบอกเราว่า มาดูเฉยๆว่าใครมาพัก เดี๋ยวก้จะไปแล้ว
เขาเอื้อมมือที่ใหญ่ๆของเขามาจับที่แขนเรา เราจึงสะดุ้งตื่น
แต่เรื่องมันไม่ได้จบแค่คืนนั้น แต่ยังมาเรื่อยๆที่เป็นวันพระ
เดี๋ยวกับมาเล่าให้ตอนที่เจอที่อื่นๆนะ