อยากจะตัดใจต้องทำยังไง ( อย่าตอบใช้ มีด/กรรไกร นะ)

คือตอนนี้ผมเรียนมหาลัยอยู่ปี 4 ซึ่งเป็นปีสุดท้ายเเล้ว เเละอยู่ๆคืนหนึ่ง (เมื่อคืนนี้) ผมก็ฝันประหลาดมาก ผมฝันถึง"คนที่ผมเคยรัก" หรือที่หลายๆคนอาจเรียกว่าเเเฟนเก่า ซึ่งเธอเป็นคนรักของผมสมัยมัธยมปลายครับ เราเเยกทางกันตอนผมจบ ม.6 เเละเธอก็เป็นรุ่นพี่ผมหนึ่งปีครับ ปัจจุบันเธอก็มีเเฟนอยู่เเล้ว โดยทุกช่วงเวลาที่อยู่กับเธอ ผมไม่เคยลืม... เเละที่ที่ผมมาเรียนต่อก็ไกลจากบ้านผมมาก ซึ่งหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ผมเลือกที่จะมาไกลบ้านเกิดก็คือ ผมอยากที่จะหนีปัญหา หนีจากอดีตของตัวเอง มาตั้งต้นชีวิตใหม่ที่เป็นของตัวเอง (ผมอาจดูเเย่ เเต่เรื่องเรียนกับครอบครัวตอนนี้ผมโอเคมากๆนะครับ) ส่วนอีกเหตุผลที่ผมมาไกลก็คือมหาฯลัย เเถวบ้านผมไม่มีคณะที่ต้องการเข้าศึกษาครับ ผนวกกับผมสอบไม่ติดมหาวิทยาลัยดังๆในสาขาที่ต้องการ (ตอนมัธยมผมยังไม่ค่อยตั้งใจเรียนเท่าไร เเต่ก็ผ่านตลอดไม่เคยตก ผมพึ่งจะตั้งใจเรียนตอนประมาณปี 2 ครับ) เเละช่วงเวลาที่ผมอยู่มหาลัยมา ตอนปี 1 ผมก็มีแฟนเป็นรุ่นพี่ ซึ่งเราคบกันได้ไม่ถึงครึ่งปีก็เลิกกัน ผมเป็นคนทิ้งพี่เขาไปเองด้วยเหตุผลที่ผมเองก็ยังตอบตัวเองไม่ได้ เเละตอนปี 2 จนถึงปัจจุบันผมก็มีแฟนเป็นรุ่นน้อง (ยังไม่เลิกกันนะครับ) ผมกับน้องก็อยู่ด้วยกันดีมาตลอด ผมก็รักน้องคนนี้นะครับ เเต่ที่เเปลกคือ ตลอดช่วงเวลาในมหาฯลัยของผม ผมคิดว่าผมลืม"คนที่ผมเคยรัก"ไปเเล้ว เเต่นานๆที เธอมักมาปรากฏในฝันผม มันไม่บ่อยนัก เเต่ถ้าฝันถึงเมื่อไรวันทั้งวันนั้นผมจะคิดย้ำๆถึงเรื่องราวของเรา เเต่ผมไม่เคยร้องไห้เลยครับ (เฉพาะเรื่องความรักนะ ดูหนังเเล้วร้องไห้ไม่นับ) ผมน้ำตาตกให้กับความรักครั้งสุดท้ายคือตอนผมจากกับเธอช่วงปิดเทอม ม.6 หลังจากนั้นก็ไม่เคยเลย เรื่องราวพวกนี้มันเริ่มทำให้ผมคิด.. มันทำให้ผมคิดว่า ผมยังลืมหรือตัดใจจากเธอไม่ได้จริงๆหรือ? เเละกับแฟนที่ผมคบอยู่ ผมรักเธอจริงๆรึเปล่า? เเต่การที่เราจะทิ้งใครนั้นมันไม่ง่ายเลยครับ ถ้าเลือกได้ผมอยากเป็นคนที่ถูกทิ้งมากกว่าเป็นคนทิ้งคนอื่น ตอนผมทิ้งแฟนตอนปี 1 ผมรู้ตั้งนานเเล้วครับว่าผมไม่ได้รักเขา เราต้องจากกัน เเต่ผมยังไม่ทิ้ง ณ ตอนนั้น ผมรอเวลาให้เขาสอบเสร็จก่อน เเล้วผมค่อบบอกเลิก... เเละเเล้วเรื่องราวก็มาถึงปัจจุบันครับ "คนที่ผมเคยรัก" เธอมาปรากฏในฝันของผมเมื่อคืนนี้ เเต่มันหนักมากครับ ในฝันผมไม่เคยเป็นหนักขนาดนี้ ปกติเวลาเธอมาปรากฏในฝันผมครั้งก่อนๆ จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการกระทำของเราในอดีต หรือผมเห็นเเวปๆ อะไรเเบบนี้ เเต่เมื่อคืนมันไม่ใช่เเบบนั้นครับ เรื่องราวก็คือผมเดินไปเจอเเม่ของเธอ (ผมสนิทกับเเม่ของเธอมาก โดยปกติผมจะเรียกว่า เเม่ เลย) เเม่ก็บอกว่า ให้ไปเจอกันสิ เธออยู่ที่บ้าน ก็มีเพื่อนคนหนึ่งนำผมไปที่บ้านเธอเเละเพื่อนคนนั้นก็ตะโกนเรียกเธอจากหน้าบ้าน ผมยืนอยู่หน้าบ้านพักหนึ่งเพื่อรอเธอ เเละเเล้วเธอก็เปิดประตูมา ทันทีที่ผมเห็นเธอผมทำตัวไม่ถูกเลยเเม้จะเป็นในฝัน (มันเป็นฝันที่เหมือนจริงเเละอิสระมากครับ) ผมเดินก้าวเข้าไปในบ้าน ทันใดนั้นเธอก็ลุกเเละเรียกผมให้ไปคุยกันหลังบ้าน ผมตามเธอเข้าไป เราอยู่กันสองคน เเละเธอก็ปิดประตูหลังบ้าน (น่าจะเป็นห้องครัว (ไม่18+เเน่นอนครับ)) เเละเราก็เงียบกันสองคนเสมือนหนึ่งไม่รู้จะพูดอะไรกัน เรามองหน้ากัน ผมอยากจะบอกเธอว่าผมคิดถึงเธอจริงๆ เเต่เราคุยกันประโยคเเรกก็เป็นบทสนทนาทั่วไป... สบายดีไหม ตอนนี้เรียนเป็นไงบ้าง เรียนจบจะไปทำอะไร.. เราคุยกันได้พักนึง ผมเริ่มอึดอัด เธอเหมือนจะดูออกจึงจับมือผม เเละจากนั้นผมก็ยื่มมืออีกข้างไปจับเเก้มเธอข้างหนึ่ง ทันใดนั้นผมก็น้ำตาไหลออกมาเเบบไม่หยุด ความรู้สึกของผมข้างในนั้นมันเสียใจมาก เเละผมก็ตื่นขึ้นมาโดยผมจำรายละเอียดในฝันของผมได้ดีมาก ผมนอนอยู่บนเตียงพักหนึ่ง เเต่ไม่อยากหลับเเล้ว (ปกติถ้าฝันถึงเธอเเล้วตื่น ผมจะอยากหลับต่อเผื่อจะได้เจอกันในฝันอีก เเต่ครั้งนี้ผมไม่อยากหลับต่อเพื่อฝันถึงเธอเเล้ว เหมือนมันไม่มีอะไรให้ต่ออีกเเล้ว มันจบเเค่ตรงนั้น) ผมตื่นมาไม่ร้องไห้นะครับ เเต่ผมก็รู้สึกชินชา ผมลุกจากเตียงมาเปิดเข้าเฟสบุคของเธอ (ผมลบเฟรนเธอไปเเล้วตั้งเเต่ปี 1 เพราะเเฟนผมตอนนั้นสั่งให้ลบ (ผมเป็นคนที่ไม่เคยปกปิดอดีตกับแฟน)) ผมเลื่อนดูเฟสบุคเธอพักหนึ่งพบว่าเธอกับเเฟนยังคบกันดีอยู่ ความคิดหนึ่งผมอยากจะทักเเชทไปบอกเธอว่าผมยังคิดถึงเธอเสมอมาเเละรักเธอมากกว่าใคร (อารมณ์ผมประมาณเพลงรถของเล่น 555+) เเต่ผมก็ยิ้มในใจเเละพยายามคิดกับตัวเองให้อยู่กับปัจจุบัน จากเรื่องราวที่ผมเล่ามา ผมอยากจะตัดใจจากเธอมาก อยากลืมเเบบเหมือนโดนเคื่องลบความทรงจำใน MIB อะไรประมาณนั้น ซึ่งจริงๆเเล้วมันไม่มีวันทำได้ ผมก็รู้ เเต่ผมอาจเเค่ต้องการระบายบ้าง...