เรียกว่า"จุดอิ่มตัว""รักกันน้อยลง"หรือ"หมดรักกันแล้ว?
บอกก่อนนะคะว่าอาจจะยาวววววมากกกกกก
ซึ่งเราจำเป็นต้องสาธยายตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ เพื่อจะได้มองเห็นมุมมองชัดๆ
ขอใช้นามสมมุติดังนี้
เรา= เขม
แฟนใหม่=นนท์
แฟนเก่า=โย
เริ่มเลย....มาจากการที่เขมระหองระแหงกับโยจนถึงขีดสุด "ปล่อยวาง" แล้วเขมกะว่าใครเข้ามาก็มา ใครคุยด้วยก็คุย
เย็นวันนั้นคนอื่นเข้าประชุมกันหมด แต่เขมต้องเฝ้าออฟฟิศ เขมก็นั่งเล่นคอม ออนเฟสไปเรื่อย สักพักมีแชทเด้งมา
"น่ารักจังคับ" (เอ่อ...ใครวะ?เข้าไปส่องแพ๊บ)
อื่มมม..ไม่รุ้จักว่ะ เป็นเพื่อนกันตอนไหน? ลองคุยดูซิ ตามสเตป^^
"ค่ะ ขอบคุณค่ะที่ชม"
(คือนนท์นี่แหละ ก็คุยกันจิปาถะ ยาววว จนนนท์ขอไลน์...ตอนนั้นไอดีไลน์เขมก็คือเบอร์ เอาไงดีวะ?ยังไม่อยากให้เบอร์ แต่ก็อยากคุยต่อ55555 และก็ตามนี้
"เอาไลน์มาดิ่ เดี๋ยวเขมแอดเอง"
"08........"
(ตั้งไอดีเป็นเบอร์เหมือนกันอีก)
เขมก็แอดไปตามระเบียบ คุยกันบ่อย คุยกันทุกวัน (ส่วนโยหรอก็หายไปเลย โทรมาบ้าง...คือเขมมารุ้ทีหลังว่าที่โยหายไป โยจะดัดนิสัยเขม จะเอาชนะเขม จะให้เขมยอมเขา แต่ตอนนั้นเขมโกธรมากที่ทิ้งเขม ที่ปล่อยเขมไว้คนเดียว อย่างที่บอกเขมเลยตัดใจปล่อยวางและเปิดใจเลย...ยอมรับว่าที่ทำหวังประชดอยุ่เหมือนกัน)
ลืมบอก...เขมคุยกับนนท์ เขมบอกนนท์นะว่าเขมมีแฟนแล้ว แต่ตอนนี้ทะเลาะกันแรง เครียด พอมีเพื่อนคุยเขมก็คุย ยอมรับนะว่าตลอดเวลาที่คุยกับนนท์ เขมมีความสุขนะ สบายใจดี คือนนท์เข้าใจเขมในสิ่งที่โยไม่เข้าใจ และนนท์บอกจะขอรอจนกว่าเขมกะโยจะเลิกกัน เขมก็เต็มใจให้รอนะ ^^ สุดท้ายในความสบายใจมีความสุข ก็มีความคิดที่ว่า มันไม่ยุติธรรมนะ เราต้องเคลียตัวเองก่อน
และเขมยังคงยึดความรักเดียวใจเดียวอยุ่....คบทีละคน...เขมจึงตัดสินใจ บอกนนท์ประมานว่า "อย่ารอเขมอีกเลย เขมรุ้สึกว่าเขมเห็นแก่ตัว นนท์มีโอกาสเจอคนอีกมากมาย และขอโทษที่ก่อนหน้านี้บอกให้รอ"
จริงๆพร่ำยาวมากกกกความรุ้สึกนางเอ๊ก นางเอกแต่ป่าว ตอนนั้นเขมคิดและรุ้สึกแบบนี้จริงๆ) แล้วนนท์ก็เงียบไป.....
ต้องบอกก่อนว่าเขมเป็นคนรักเดียวคบทีละคนมาแต่ไหนแต่ไร และจะโดนบอกเลิกก่อนตลอด เศร้าแป้บบบ
หลังจากนั้นเขมกับโยก็ไม่ได้กลับมาดีกันหรืออะไร โยยังปล่อยให้เขมอยุ่คนเดียวเหมือนเดิม เขมไม่มีความสุขเลย ไม่มีกะจิตกระใจทำงาน มีนนท์คุยด้วยยังยิ้มได้บ้าง เลยตัดสินใจไลน์ทักนนท์ไปอีกครั้ง....ความสัมพันธ์ของเราก็บังเกิด ณ จุดๆนี้
เรียกว่า"จุดอิ่มตัว""รักกันน้อยลง"หรือ"หมดรักกันแล้ว?
บอกก่อนนะคะว่าอาจจะยาวววววมากกกกกก
ซึ่งเราจำเป็นต้องสาธยายตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ เพื่อจะได้มองเห็นมุมมองชัดๆ
ขอใช้นามสมมุติดังนี้
เรา= เขม
แฟนใหม่=นนท์
แฟนเก่า=โย
เริ่มเลย....มาจากการที่เขมระหองระแหงกับโยจนถึงขีดสุด "ปล่อยวาง" แล้วเขมกะว่าใครเข้ามาก็มา ใครคุยด้วยก็คุย
เย็นวันนั้นคนอื่นเข้าประชุมกันหมด แต่เขมต้องเฝ้าออฟฟิศ เขมก็นั่งเล่นคอม ออนเฟสไปเรื่อย สักพักมีแชทเด้งมา
"น่ารักจังคับ" (เอ่อ...ใครวะ?เข้าไปส่องแพ๊บ)
อื่มมม..ไม่รุ้จักว่ะ เป็นเพื่อนกันตอนไหน? ลองคุยดูซิ ตามสเตป^^
"ค่ะ ขอบคุณค่ะที่ชม"
(คือนนท์นี่แหละ ก็คุยกันจิปาถะ ยาววว จนนนท์ขอไลน์...ตอนนั้นไอดีไลน์เขมก็คือเบอร์ เอาไงดีวะ?ยังไม่อยากให้เบอร์ แต่ก็อยากคุยต่อ55555 และก็ตามนี้
"เอาไลน์มาดิ่ เดี๋ยวเขมแอดเอง"
"08........"
(ตั้งไอดีเป็นเบอร์เหมือนกันอีก)
เขมก็แอดไปตามระเบียบ คุยกันบ่อย คุยกันทุกวัน (ส่วนโยหรอก็หายไปเลย โทรมาบ้าง...คือเขมมารุ้ทีหลังว่าที่โยหายไป โยจะดัดนิสัยเขม จะเอาชนะเขม จะให้เขมยอมเขา แต่ตอนนั้นเขมโกธรมากที่ทิ้งเขม ที่ปล่อยเขมไว้คนเดียว อย่างที่บอกเขมเลยตัดใจปล่อยวางและเปิดใจเลย...ยอมรับว่าที่ทำหวังประชดอยุ่เหมือนกัน)
ลืมบอก...เขมคุยกับนนท์ เขมบอกนนท์นะว่าเขมมีแฟนแล้ว แต่ตอนนี้ทะเลาะกันแรง เครียด พอมีเพื่อนคุยเขมก็คุย ยอมรับนะว่าตลอดเวลาที่คุยกับนนท์ เขมมีความสุขนะ สบายใจดี คือนนท์เข้าใจเขมในสิ่งที่โยไม่เข้าใจ และนนท์บอกจะขอรอจนกว่าเขมกะโยจะเลิกกัน เขมก็เต็มใจให้รอนะ ^^ สุดท้ายในความสบายใจมีความสุข ก็มีความคิดที่ว่า มันไม่ยุติธรรมนะ เราต้องเคลียตัวเองก่อน
และเขมยังคงยึดความรักเดียวใจเดียวอยุ่....คบทีละคน...เขมจึงตัดสินใจ บอกนนท์ประมานว่า "อย่ารอเขมอีกเลย เขมรุ้สึกว่าเขมเห็นแก่ตัว นนท์มีโอกาสเจอคนอีกมากมาย และขอโทษที่ก่อนหน้านี้บอกให้รอ"
ต้องบอกก่อนว่าเขมเป็นคนรักเดียวคบทีละคนมาแต่ไหนแต่ไร และจะโดนบอกเลิกก่อนตลอด เศร้าแป้บบบ
หลังจากนั้นเขมกับโยก็ไม่ได้กลับมาดีกันหรืออะไร โยยังปล่อยให้เขมอยุ่คนเดียวเหมือนเดิม เขมไม่มีความสุขเลย ไม่มีกะจิตกระใจทำงาน มีนนท์คุยด้วยยังยิ้มได้บ้าง เลยตัดสินใจไลน์ทักนนท์ไปอีกครั้ง....ความสัมพันธ์ของเราก็บังเกิด ณ จุดๆนี้