อยู่ดีๆก็อยากร้องไห้

ก่อนอื่น ขอแนะนำตัวก่อนนะ เราเป็นผู้หญิงคนนึง อายุ 20 ต้นๆ เรียนอยู่คณะที่เชื่อว่าหลายๆคนอยากจะเข้า

เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเคยคบกับแฟนเก่ามา4-5ปี คบกันตั้งแต่มัธยมปลาย คบกันเหมือนเพื่อน เราปรึกษาทุกเรื่องกับแฟน
ไม่เคยมีความลับกัน เจอปัญหาก็แก้มาด้วยกันตลอด ด้วยความที่เราอยู่ห้องเดียวกัน ทำให้เราสนิทกันมากๆ
แต่มาถึงจุดๆนึง แฟนเราเรียนกันคนละคณะ แล้วเค้าขี้หึงมาก จนเราทนไม่ไหว เลยเลิกรากันไป จบกันด้วยดี

แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า ชีวิตที่ผ่านมา ทำให้เราอยู่คนเดียวไม่ค่อยได้ กินข้าวทุกมื้อต้องมีคนกินด้วยตลอด
ไปเที่ยวไหนมาไหน ต้องมีเพื่อนตลอด พออยู่คนเดียวแล้วรู้สึกว่านั่งไร้สาระ กดมือถือเล่นแต่อะไรก็ไม่รู้ ซึ่งไม่มีความสุขหรอกนะ
งานก็ไม่เดิน รายงานก็ไม่ได้เขียน หนังสือก็ไม่ได้อ่าน

คิดว่าอยากจะมีแฟนสักคน ก็ยังรู้สึกไม่ถูกใจใคร หรือถูกใจใครคนนั้นก้ไม่ได้ถูกใจเรา มันทำให้รู้สึกแย่ไปอีก
เลยคิดว่าอยากจะอยู่กับตัวเองดู อยากจะอยู่คนเดียวให้ได้ เพราะเพื่อนก็ไม่ได้มีเวลาให้เราตลอด บางทีเพื่อนมีแฟน บางทีเพื่อนกลับบ้าน
แต่พอมาอยู่คนเดียวทีไร น้ำตาเราจะไหลทุกครั้ง มันรู้สึกเหงาแปลกๆ ทั้งๆที่เราก็เลิกกับแฟนคนนั้นมาปีกว่าแล้ว
มันก้ไม่ได้ทำให้เราอยู่คนเดียวได้มากขึ้นเลย

เราเป็นคนอัธยาศัยดีเข้ากับคนง่าย มีคนเข้ามาตลอด แต่ในใจเราก็ยังรู้สึกเหงาๆอยู่ดี
ท่ามกลางคนมากมาย แต่ทำไมต้องรู้สึกแบบนั้นก็ไม่รู้
*****มีใครแนะนำเราได้บ้าง?*****