จะมีมั๊ย คนที่ไม่อยากมีแฟนในชีวิตจริง แต่อยากมีคนคุยด้วยทุกวันไปตลอด

ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ คือเราเป็นคนนึงที่ไม่อยากมีแฟน (แต่ก้อเคยมีนะ) เพราะเห็นเพื่อนมีแฟนแล้วปัญหาเยอะ เดี๋ยวทะเลาะเดี๋ยวน้อยใจเดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวรักกัน เดี๋ยวระแวง เดี๋ยวทะเลาะ วนๆยุเนี่ย... แล้วถ้ามีแฟนยุใกล้ เรียนที่เดียวกัน คือต้องกินข้าวพร้อมกัน แบบเวลาแฟนผชไปทำงานกลับค่ำๆหรือบางทีก้อดึกงี้อ่ะ เพื่อน(ผญ)เราถ้าหิวก้อมะได้กินงี้อ่ะต้องรอกินพร้อมแฟน เวลาเพื่อนชวนไปเที่ยวกลางคืนกัน นางก้อมักจะไม่ได้ไปเพราะแฟนไม่ให้ไป งี้อ่ะ ขาดอิสระ ส่วนอีกคน มีแฟนยุไกล เรียนคนละที่กัน ก้อแบบต้องแชทหรือโทคุยกันตลอดเว แบบถึงแม้มะคุยกันก้อต้องโท แบบเวลาเพื่อนเราทำอาหารยุงี้อ่ะ ก้อต้องโทและเปิดลำโพงทิ้งไว้ แบบทุกอย่างมันไม่พอดี ต้องเอาเวลาส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดไปให้แฟน คือเรามะอยากได้แบบนั้นอ่ะ ถ้าเราอยากได้คนคุยที่คุยกันทุกวัน แต่ไม่คุยหนักคุยเยอะเหมือนแฟน เปนห่วงกันคอยบอกคอยเตือน แต่ไม่ใช่แฟน ไม่ห้ามเวลาไปโน่นไปนี่ แค่คุยให้กำลังใจ  ไม่ต้องมายุในชีวิตจริงงี้อ่ะ ไม่ก้าวก่าย และในชีวิตจริงก้อต่างคนต่างใช้ชีวิตของตนไป ไม่เกี่ยวข้องกัน จะมีคนแบบนั้นยุรึป่าว? หรือทุกคนต้องการครอบครองและเป็นตัวจริงที่ไม่ใช่แค่คุยกันไปวันๆ