ตั้งแต่ต้นเลยนะ
ก็ตอนสอบกลางภาตเสร็จไม่กี่วันมีรุ่นพี่คนนึงทักมา เราก็คุยกันปกติจนวันนึงรุ่นพี่ก็ขอเราเป็นแฟนแต่เราก็บอกว่าขอคิดดูก่อนนะ แรกๆรุ่นพี่ก็Okแต่สักพักพี่เค้าก็บอกอยากได้คำตอบจะเอาไงคบไม่คบจะได้ไป เราก็โมโหพี่เค้าทำไมพี่กล้าพูดแบบนี้ก็ทะเลาะกัน พี่เค้าก็ง้อเรานะเราก็หายโกรธ เราก็คุยกันเรื่อยๆเราก็บอกพี่เค้าอยากรู้อะไรรึป่าวให้ถามหนี่งคนถาม พี่เค้าก็ถาม เป็นแฟนกับพี่นะ เราก็ไม่รู้จะทำไงเลยตอบส่งๆไป คบก็ได้ พี่เค้าก็ดีใจนะเค้าก็บอกรักเราแต่พี่เค้ารู้ว่าเราไม่ชอบให้หวานมากเรารำคาญพี่เค้าก็เลยไม่กล้าบอกเราบ่อย เราก็คุยกันไม่ถึงชม.เราก็บอกเลิก เราก็กลับมานั่งทบทวนว่าดีเหรอที่ทำไปแบบนี้ ยังไงก็เบื่อๆอยู่แล้วคบไปก็ไม่มีอะไรเสียหายหรอก เราก็ไปถามพี่เค้าว่ากลับมาคบกันได้มั้ยพี่เค้าก็บอกว่าได้ พี่เค้าบอกเค้าดีใจมากที่ทักมาเราก็คุยกันไปเรื่อยๆอะนะเราก็ไม่ได้รู้สึกกับเค้าเกินคำว่าพี่น้องก็ไม่ได้แคร์ความรู้สึกอะไรมาก จะไปไหนกลับกี่โมงไปกลับใครไปทำอะไร ไม่เคยบอกเราก็เริ่มเบื่อพี่เค้าแต่ขี้เกียจบอกเลิกเราก็นิ่งๆใส่แล้วเราก็ไม่แน่ใจว่าพี่เค้ารักเราจริงก็เลยให้คนรู้จักที่เป็นผญ.แกล้งไปคุยด้วยแล้วให้หลอกถามว่ามีแฟนรึยังพี่เค้าก็บอกว่าไม่มีแฟน พอเรารู้เราก็ไปถามทำไมทำอย่างงี้พี่เค้าก็บอกเราว่าที่เราคุยกับคนอื่นก็ไม่เคยบอกไม่เคยสนใจพี่เราก็ขอโทษแล้วเราก็เลิกคุยกับคนอื่น ไม่กี่วันหลังจากนั้นพี่เค้าก็เริ่มแปลกเราเลยให้คนรู้จักที่เป็นผช.ไปท้าว้ากล้าเลิกมั้ยพี่เค้าก็บอกว่าแล้วยุ่งอะไรด้วยพี่เค้าเลยท้ากลับให้ไปคุยกับเรา คนรู้จักเราก็แบบไม่รู้จะเอาไงเราเลยเขียนบท

แล้วส่งให้คนรู้จัก แฟนเราก็ให้แคปไปให้มันดู มันก็ดีขึ้นเลยๆแต่เราอยากสนุกต่อเลยให้คนรู้จักท้าเลยๆ จนแฟนเรารำคาญมับบอกเลิกเราจริงๆเราแบบอึ้งมากงงด้วยแค่คนอื่นทําให้เลิกก็เลิกนี้เหรอที่บอกว่ารักเรารักเราที่สุด เราก็เลยบอกไปว่าเราตั้งใจให้เป็นแบบนี้เราไม่ได้รักพี่แต่แรกเราบอกไปเพื่อประชดมัน แต่สิ่งที่มันบอกเรากลับมามันทำให้เราเสียใจมากมันบอกเราว่ามันไม่ได้รักเราอยู่แล้ว เราก็เลิกคุยกันเพื่อนเราก็บอกจริงๆแล้วพี่เค้ารักเรามากเราก็ไม่เข้าใจไหนพี่เค้าบอกว่า เค้าไม่ได้รักเราอยู่แล้วแล้วทำไมเพื่อนบอกว่าว่าพี่เค้ารักเรามากเราก็ถามทำไมถึงบอกเราแบบนี้ืมันก้บอกว่ามันไปถามพี่เค้ามาเราเลยให้มันแคปให้เราดู เราก็เสียใจกว่าเดิมเราไม่น่าทำแบบนี้เลยตั้งแต่นั้นเราก็เริ่มรักพี่เคัา เราก็เลยไปขอโทษพี่เค้าก็บอกก็รักเราเห็นเราบอกว่าไม่ได้รักเลยบอกไปแบบนั้น พอเจอกันอีกต่อหน้าทำเฉยๆทำเป็นไม่รู้สึกแต่ตอนมันไม่เห็นเรายิ้ม จนเพื่อนเราถามว่าเป็นไรเนี้ยกูเห็นยิ้มนานแหละบ้าป่ะเนี้ย เราก็บอกเพื่อนไปว่าเราเห็นหน้าแฟนเก่าแล้วเรานึกถึงตอนเราอยู่ด้วยกัน มันขำเราก็ขำ เพื่อนอีกคนนึงมันรู้ทุกอย่างมันก็เห็นใจเรานะ เราก็เลยไปถามเพื่อนคนนี้ว่าใครผิด มันก็บอกว่าผิดทั้ง2คนแต่เราผิดกว่าทีไม่สนใจมันไม่แคร์มันแต่มันก็ผิดที่คุยกับคนอื่น เราก็เข้าใจเพื่อนนะทำไมมันบอกเราแบบนี้ แล้วเราก็สงสัยอย่างนึงตอนเราหันไปแอบมองมันแปบนึง แต่กลับสบตากลับมันพอดีมันก็จ้องเรา พอหันไปอีกทีมันก็ยังจ้องเราอยู่ งงทำไมถึงมองทั้งๆที่มันก็ไม่รู้สึกอะไรกับเราแล้ว(อันนี้เราก็ไม่แน่ใจว่ามันรู้สึกยังไง)
ก็เรื่องของแฟนเก่าอันนี้ก็ไม่รู้จะทำไง
ก็ตอนสอบกลางภาตเสร็จไม่กี่วันมีรุ่นพี่คนนึงทักมา เราก็คุยกันปกติจนวันนึงรุ่นพี่ก็ขอเราเป็นแฟนแต่เราก็บอกว่าขอคิดดูก่อนนะ แรกๆรุ่นพี่ก็Okแต่สักพักพี่เค้าก็บอกอยากได้คำตอบจะเอาไงคบไม่คบจะได้ไป เราก็โมโหพี่เค้าทำไมพี่กล้าพูดแบบนี้ก็ทะเลาะกัน พี่เค้าก็ง้อเรานะเราก็หายโกรธ เราก็คุยกันเรื่อยๆเราก็บอกพี่เค้าอยากรู้อะไรรึป่าวให้ถามหนี่งคนถาม พี่เค้าก็ถาม เป็นแฟนกับพี่นะ เราก็ไม่รู้จะทำไงเลยตอบส่งๆไป คบก็ได้ พี่เค้าก็ดีใจนะเค้าก็บอกรักเราแต่พี่เค้ารู้ว่าเราไม่ชอบให้หวานมากเรารำคาญพี่เค้าก็เลยไม่กล้าบอกเราบ่อย เราก็คุยกันไม่ถึงชม.เราก็บอกเลิก เราก็กลับมานั่งทบทวนว่าดีเหรอที่ทำไปแบบนี้ ยังไงก็เบื่อๆอยู่แล้วคบไปก็ไม่มีอะไรเสียหายหรอก เราก็ไปถามพี่เค้าว่ากลับมาคบกันได้มั้ยพี่เค้าก็บอกว่าได้ พี่เค้าบอกเค้าดีใจมากที่ทักมาเราก็คุยกันไปเรื่อยๆอะนะเราก็ไม่ได้รู้สึกกับเค้าเกินคำว่าพี่น้องก็ไม่ได้แคร์ความรู้สึกอะไรมาก จะไปไหนกลับกี่โมงไปกลับใครไปทำอะไร ไม่เคยบอกเราก็เริ่มเบื่อพี่เค้าแต่ขี้เกียจบอกเลิกเราก็นิ่งๆใส่แล้วเราก็ไม่แน่ใจว่าพี่เค้ารักเราจริงก็เลยให้คนรู้จักที่เป็นผญ.แกล้งไปคุยด้วยแล้วให้หลอกถามว่ามีแฟนรึยังพี่เค้าก็บอกว่าไม่มีแฟน พอเรารู้เราก็ไปถามทำไมทำอย่างงี้พี่เค้าก็บอกเราว่าที่เราคุยกับคนอื่นก็ไม่เคยบอกไม่เคยสนใจพี่เราก็ขอโทษแล้วเราก็เลิกคุยกับคนอื่น ไม่กี่วันหลังจากนั้นพี่เค้าก็เริ่มแปลกเราเลยให้คนรู้จักที่เป็นผช.ไปท้าว้ากล้าเลิกมั้ยพี่เค้าก็บอกว่าแล้วยุ่งอะไรด้วยพี่เค้าเลยท้ากลับให้ไปคุยกับเรา คนรู้จักเราก็แบบไม่รู้จะเอาไงเราเลยเขียนบท