ชีวิตเมืองกรุงแสนลำบาก ทำไมถึงยังอยากจะเข้ามา

หลังจากเด็กหนุ่มบ้านนอก ร่อนเร่ เข้ามาทำงานในเมืองกรุง ก็พบเจอปัญหามากมาย
- รถติด แบบกางเต๊นปิคนิกรอได้เลย
- ค่าทางด่วนแสนแพง ไปกลับวันนึงถึงกับจุกเลย
- ค่าจอดรถ ยังมีอีก นี่มาเสียตังให้แล้วยังเสียค่าจอดรถอีก แถวบ้านนี่ จอดฟรีทั้งวัน จะเดินชิวไม่ได้ ต้องคอยดูเวลาตลอด จะเกินมั้ยน้ะ เกินทีนี่ หระเป๋าแฟ้บเลยทีเดียว
- คนเยอะแยะวุ่นวาย (ตัวอย่างจากในฟิตเนสอะนะ ปกติแถวบ้านคนแค่พอมีเล่นได้สบายๆ นี่ขนาดฟิตเนสใหญ่กว่าเครื่องเล่นยังต้องต่อคิว)
- ค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆอีกเพียบ ขนาดค่าซักรีด ถ้าจะให้พอแบบไม่ต้องใส่ซ้ำนี่ยังเป็นพัน -"- ไอ้ผมก็เลยหยอดตู้ รีดเองเอาส้ะเลย

นี่แค่ผ่านมาอาทิตย์เดียว ผมก็แท้บจะขอคลานกลับไปบ้านนอกอยู่แล้ว ทำไมยังเห็นหลายๆคนติดแสงสีเมืองกรุงอยู่อีก
ปล จังหวัดบ้านนอกของผม มันก็มีห้าง มีความเจริญพอสมควรอยู่ดังนั้น อาจจะเป็นส่วนนึงที่ทำให้ผมไม่หลงแสงสีอะไร


เรื่องส่วนตัว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตัดสินใจเข้าเมืองกรุงเพราะเข้ามาทำงานในบริษัทที่มั่นคงขึ้น เงินเดือนมากขึ้น และคิดว่ายังเด็กอยู่เลย มาลุยเอาประสบการณ์ชีวิต
แต่แล้วความคิดก็เปลี่ยนไป ไอ้เงินที่เพิ่มขึ้นนี่เทียบไม่ได้เลยกับการทำงานแถวบ้าน(ถึงแม้หักค่าใช้จ่ายแล้วจะเหลือมากกว่าก็ตาม) อยู่กับครอบครัว รายจ่ายแท้บไม่มี ใช้ชีวิตกับเงินเดิมๆแบบคุณชาย จะกินจะอยู่อะไรแสนสุขสบาย(เงินตัวเองน้ะไม่ใช่ขอพ่อแม่กิน) ตอนนี้กำลังหาห้องพักแถวรถไฟฟ้าอยู่แล้ว เลี่ยงปัญหารถติด ค่าจอดรถ ทางด่วน หวังว่าอะไรๆมันจะดีขึ้น ให้รู้สึกดีกับชีวิตที่อุส่ายอมเปลี่ยนแปลงมา - ตอนแรกกะซื้อคอนโดอยู่แต่ถ้ายังเกลียดอยู่แบบนี้ไม่นานขอย้ายไปต่างจังหวัดแน่ๆ เห้อออ ปล ผมไม่ได้มีปัญหาการเงินอะไรขนาดนั้นหรอกน้ะครับ แต่การที่ต้องจ่ายสิ่งที่แต่ก่อนไม่ต้องจ่ายมันเสียดายตัง และยัง งงว่าคนที่มีรายได้ไม่มากนี่เค้าจะเครียดกว่าผมขนาดไหนเนี่ย