ถ้าเกิดว่าเราเกิดไปหลงรักอาจารย์ขึ้นมาเราจะควรทำยังไงดี
เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่แรกเปิดเทอมมาเลยนะ เรากับอาจารย์เอ เขาเป็นทอมนะ เรากับเขาก็สนิทกันในระดับหนึ่ง แรกๆก็รู้สึกดีที่เราสนิทกับเขานะ เขาก็มากวนมาแกล้งเราตลอดแรกๆก็เล่นๆไป หลังๆเราเริ่มรู้สึกว่า ทำไมอาจารย์เอ ไม่เคยจะพูดดีๆกับเราบ้าง แบบชอบพูดกวนประสาท ชอบทำให้อารมณ์เสียแบบเนี่ย ทำไมอาจารย์เอไม่เล่นกับเราเบาๆบ้าง แบบ ชอบมาตีหลัง เตะขา ตบหัวบ้าง เอาเข้าไปเจ็บไปหมด อาจารย์เอทำแบบนี้กับเราแค่คนเดียว เราก็ไม่รู้ว่าเขามีเรื่องอะไรกับเรารึป่าว เพราะเวลาเขาคุยกับคนอื่นคุยดีมากอ่ะ และก็ไม่เล่นแรงๆแบบเราด้วย เราหาเหตุผลที่เขาทำแบบนี้กับเราอยู่นานแต่ก็หาไม่เจอ
ในทุกๆวันที่เจอเขา เขาก็จะมาแกล้งให้เราอารมณ์เสียตลอดหรือว่าแบบทำให้เจ็บตัวบ้าง หลังๆเราเริ่มรำคานเขามากขึ้นเลื่อยๆจนเวลาถึงคาบเรียนเขาเราก็จะนั่งนิ่งๆไม่คุยกับเขาไม่มองหน้าเขาเวลาสอนเลย แต่เขาก็ยังคงแกล้งเราตลอด จนมาวันหนึ่ง วันนั้นเขายุ่งมาก เขาไม่ได้มาแกล้งเราวันนั้นทั้งวันเราไม่ได้เจอกับเขาเลย ตอนเช้าเราก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ แต่พอมาตอนเย็นเรากลับมาร้องไห้เพราะว่าคิดถึงเขา จนเรามารู้สึกตัวว่าเราชอบเขาเข้าแล้ว ชอบตั้งแต่เมื่อไหร่เราก็ไม่รู้
ตัวอย่างการสนทนาที่กวนประสาท
ม = เรา อ = อาจารย์เอ ด = ดา
สนทนาส่งท้ายเทอม1 ^^
>>นั่งอยู่ที่โรงอาหารกับเพื่อนนะครัช<<
อ.เดินมาข้างหลัง
ด :เม !!!
ม : เห้ย!!ทำไมต้องเอาตอนรูปอยู่รรขึ้นด้วยอ่ะ // เลื่อนๆโทรศัพท์
ด : ......... // เงียบ
ม : //ไมไม่ตอบว่ะ // เริ่มรู้สึกเหมือนมีคนจ้อง // หันไป!!!!
ม : เชี้ยยยย!!! 0_0 // มาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ // ถ้าหัวใจวายขึ้นมาทำไง
อ : นั้นเชี้ย 555555555 ^^ ทำข้อสอบได้ไหม
ม : ถามไมอ่ะ
อ : ทำข้อสอบได้ไหม
ม : ก็รู้อยู่แล้วนิ // ต้องการอะไร
อ : เอาดีๆทำข้อสอบได้ไหม
ม : ก็ไม่รู้อ่ะ
อ : เอ้า!!! ทำเองก็ต้องรู้ดิ
ม : ก็ได้บ้าง ไม่ได้บ้างอ่ะ
อ. // มอง
ม : นี่จริงๆนะ
อ. : ก็จริงๆสิ
อ. : ทำข้อสอบได้ป่ะ //หันไปทางดา
ด : อ้อ ก็ได้ค่ะ
>>แล้วอ.ก็เดินไปปปป<<
สักพัก.....กำลังจะเดินกลับบ้าน
อ : เม!!!
ม : // แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
ด : เมอาจารย์เอเรียกอ่ะ
ม : // หันไป
อ : ทำไมยังไม่กลับบ้าน ไอ้สองคนนี้มันอะไรกัน เห็นเดินกันอยู่นั้นแหละ
ม : ก็ๆๆ กำลังกลับอยู่นี่ไง
อ : แล้วไมไม่ไปรับน้อง
ม : น้องๆกลับไปแล้ว กลับตั้งแต่สามโมงแล้ว
อ. : ก็เป็นงี้ไง ก็บอกแล้วว่าอย่าไปตามมันมาก // หันไปทางดา
ม : ทำไม ตามแล้วจะเป็นไง // ไม่ไปรับน้องผิดด้วยอ่อว่ะ?
อ. : ก็เดี๋ยวจะเป็นแบบนี้ไง
ม : เอ้ออไง // เดินหนีเลย
อ : โอ๋ โอ๋เอ๋ๆๆๆ // เดินมาหา
ม : ไม่!!!! ไม่ต้องมาโอ๋เอ๋เลย // เดินหนี // กลิ่นหอมๆ ใช้น้ำหอมด้วยหรอ?
อ. //ฟาดเข้าที่หลังให้
ม : โอย!!!! ก็งี้ไง ตบหัวและลูบหลัง
อ : อะไรไม่ได้ตบหัว นี่ตบหลัง
ม : มาๆงั้นมาลูบหัว // หยุดเดิน
อ : มาๆ // กำลังเดินมา
ม : ไม่!!!! ไม่ต้องมาจับเม //เดินหนี
อ : กลับบ้านดีๆล่ะ เดินระวังจะสะดุด ฟันหักหมดเลยนะเว้ย 555555
ม : ขอบคุณค้าาา =_=
ก่อนลงตึกก็โดนอาจารย์เอเตะไปรอบและ
เราไม่อยากชอบเขาอ่ะ คือเพื่อนเรามันชอบเขาก่อนหน้าเราอีก คือตอนแรกเราไม่ได้ชอบเขาอ่ะ เข้าขั้นรำคานที่เขามาคอยกวนประสาทด้วย แต่พอเขามาแกล้งทุกวัน ทุกวันเลยนะเราก็เริ่มหวั่นไหวสิ เราไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะ อาจารย์เขาก็น่ารักมากอ่ะ หน้าตาพอๆกับเจี๊ยบเลยอ่ะ เราอ่ะไม่อยากชอบเขาเลย เราไม่อยากทรยศเพื่อนเรา เรามันเลวใช่ไหมที่มาชอบคนเดียวกับเพื่อน เรามันแย่ใช่ไหม เราสับสนไปหมดแล้ว ถ้าเป็นไปได้เราก็ไม่ได้อยากชอบเขาหรอก เราชอบเขาตอนไหน รู้สึกดีกับเขาตอนไหนเรายังไม่รู้เลย เราควรจะทำยังไงดีอ่ะ เห้อ โอยยยยยยยยย อาจารย์ อาจารย์อย่ามาทำให้เมหวั่นไหวได้ไหมอ่ะ เมไม่รู้ๆ ทำแบบนี้เหมือนให้ความหวังเมเลย อาจารย์เลิกแกล้งเลิกยุ่งกับเมเถอะ เมไม่อยากรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะทรยศเพื่อนคนนี้ เราไม่โอเครกับปัญหาที่กำลังเผชิญอยู่เลย เราเสียใจที่เราชอบอาจารย์
ถ้าชอบอาจารย์ แล้วมันผิดไหม มันสับสนไปหมด
เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่แรกเปิดเทอมมาเลยนะ เรากับอาจารย์เอ เขาเป็นทอมนะ เรากับเขาก็สนิทกันในระดับหนึ่ง แรกๆก็รู้สึกดีที่เราสนิทกับเขานะ เขาก็มากวนมาแกล้งเราตลอดแรกๆก็เล่นๆไป หลังๆเราเริ่มรู้สึกว่า ทำไมอาจารย์เอ ไม่เคยจะพูดดีๆกับเราบ้าง แบบชอบพูดกวนประสาท ชอบทำให้อารมณ์เสียแบบเนี่ย ทำไมอาจารย์เอไม่เล่นกับเราเบาๆบ้าง แบบ ชอบมาตีหลัง เตะขา ตบหัวบ้าง เอาเข้าไปเจ็บไปหมด อาจารย์เอทำแบบนี้กับเราแค่คนเดียว เราก็ไม่รู้ว่าเขามีเรื่องอะไรกับเรารึป่าว เพราะเวลาเขาคุยกับคนอื่นคุยดีมากอ่ะ และก็ไม่เล่นแรงๆแบบเราด้วย เราหาเหตุผลที่เขาทำแบบนี้กับเราอยู่นานแต่ก็หาไม่เจอ
ในทุกๆวันที่เจอเขา เขาก็จะมาแกล้งให้เราอารมณ์เสียตลอดหรือว่าแบบทำให้เจ็บตัวบ้าง หลังๆเราเริ่มรำคานเขามากขึ้นเลื่อยๆจนเวลาถึงคาบเรียนเขาเราก็จะนั่งนิ่งๆไม่คุยกับเขาไม่มองหน้าเขาเวลาสอนเลย แต่เขาก็ยังคงแกล้งเราตลอด จนมาวันหนึ่ง วันนั้นเขายุ่งมาก เขาไม่ได้มาแกล้งเราวันนั้นทั้งวันเราไม่ได้เจอกับเขาเลย ตอนเช้าเราก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ แต่พอมาตอนเย็นเรากลับมาร้องไห้เพราะว่าคิดถึงเขา จนเรามารู้สึกตัวว่าเราชอบเขาเข้าแล้ว ชอบตั้งแต่เมื่อไหร่เราก็ไม่รู้
ตัวอย่างการสนทนาที่กวนประสาท
ม = เรา อ = อาจารย์เอ ด = ดา
สนทนาส่งท้ายเทอม1 ^^
>>นั่งอยู่ที่โรงอาหารกับเพื่อนนะครัช<<
อ.เดินมาข้างหลัง
ด :เม !!!
ม : เห้ย!!ทำไมต้องเอาตอนรูปอยู่รรขึ้นด้วยอ่ะ // เลื่อนๆโทรศัพท์
ด : ......... // เงียบ
ม : //ไมไม่ตอบว่ะ // เริ่มรู้สึกเหมือนมีคนจ้อง // หันไป!!!!
ม : เชี้ยยยย!!! 0_0 // มาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ // ถ้าหัวใจวายขึ้นมาทำไง
อ : นั้นเชี้ย 555555555 ^^ ทำข้อสอบได้ไหม
ม : ถามไมอ่ะ
อ : ทำข้อสอบได้ไหม
ม : ก็รู้อยู่แล้วนิ // ต้องการอะไร
อ : เอาดีๆทำข้อสอบได้ไหม
ม : ก็ไม่รู้อ่ะ
อ : เอ้า!!! ทำเองก็ต้องรู้ดิ
ม : ก็ได้บ้าง ไม่ได้บ้างอ่ะ
อ. // มอง
ม : นี่จริงๆนะ
อ. : ก็จริงๆสิ
อ. : ทำข้อสอบได้ป่ะ //หันไปทางดา
ด : อ้อ ก็ได้ค่ะ
>>แล้วอ.ก็เดินไปปปป<<
สักพัก.....กำลังจะเดินกลับบ้าน
อ : เม!!!
ม : // แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
ด : เมอาจารย์เอเรียกอ่ะ
ม : // หันไป
อ : ทำไมยังไม่กลับบ้าน ไอ้สองคนนี้มันอะไรกัน เห็นเดินกันอยู่นั้นแหละ
ม : ก็ๆๆ กำลังกลับอยู่นี่ไง
อ : แล้วไมไม่ไปรับน้อง
ม : น้องๆกลับไปแล้ว กลับตั้งแต่สามโมงแล้ว
อ. : ก็เป็นงี้ไง ก็บอกแล้วว่าอย่าไปตามมันมาก // หันไปทางดา
ม : ทำไม ตามแล้วจะเป็นไง // ไม่ไปรับน้องผิดด้วยอ่อว่ะ?
อ. : ก็เดี๋ยวจะเป็นแบบนี้ไง
ม : เอ้ออไง // เดินหนีเลย
อ : โอ๋ โอ๋เอ๋ๆๆๆ // เดินมาหา
ม : ไม่!!!! ไม่ต้องมาโอ๋เอ๋เลย // เดินหนี // กลิ่นหอมๆ ใช้น้ำหอมด้วยหรอ?
อ. //ฟาดเข้าที่หลังให้
ม : โอย!!!! ก็งี้ไง ตบหัวและลูบหลัง
อ : อะไรไม่ได้ตบหัว นี่ตบหลัง
ม : มาๆงั้นมาลูบหัว // หยุดเดิน
อ : มาๆ // กำลังเดินมา
ม : ไม่!!!! ไม่ต้องมาจับเม //เดินหนี
อ : กลับบ้านดีๆล่ะ เดินระวังจะสะดุด ฟันหักหมดเลยนะเว้ย 555555
ม : ขอบคุณค้าาา =_=
ก่อนลงตึกก็โดนอาจารย์เอเตะไปรอบและ
เราไม่อยากชอบเขาอ่ะ คือเพื่อนเรามันชอบเขาก่อนหน้าเราอีก คือตอนแรกเราไม่ได้ชอบเขาอ่ะ เข้าขั้นรำคานที่เขามาคอยกวนประสาทด้วย แต่พอเขามาแกล้งทุกวัน ทุกวันเลยนะเราก็เริ่มหวั่นไหวสิ เราไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะ อาจารย์เขาก็น่ารักมากอ่ะ หน้าตาพอๆกับเจี๊ยบเลยอ่ะ เราอ่ะไม่อยากชอบเขาเลย เราไม่อยากทรยศเพื่อนเรา เรามันเลวใช่ไหมที่มาชอบคนเดียวกับเพื่อน เรามันแย่ใช่ไหม เราสับสนไปหมดแล้ว ถ้าเป็นไปได้เราก็ไม่ได้อยากชอบเขาหรอก เราชอบเขาตอนไหน รู้สึกดีกับเขาตอนไหนเรายังไม่รู้เลย เราควรจะทำยังไงดีอ่ะ เห้อ โอยยยยยยยยย อาจารย์ อาจารย์อย่ามาทำให้เมหวั่นไหวได้ไหมอ่ะ เมไม่รู้ๆ ทำแบบนี้เหมือนให้ความหวังเมเลย อาจารย์เลิกแกล้งเลิกยุ่งกับเมเถอะ เมไม่อยากรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะทรยศเพื่อนคนนี้ เราไม่โอเครกับปัญหาที่กำลังเผชิญอยู่เลย เราเสียใจที่เราชอบอาจารย์