เพื่อนรัก(ร้าย)หักเหลี่ยมโหด :x

สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราผิดพลาดประการใด ขอโทษด้วยนะคะ ปกติเราเป็นคนชอบอ่านพันทิปเพราะเรานั้นคือสายเผือก บางกระทู้นี่เผือกจนรู้ว่าเป็นใคร เออเอาซิ55555555 เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาก็ได้อ่านกระทู้เกี่ยวกับเพื่อนสนิทและเนื่องจากชีวิตเรามันยิ่งกว่านิยายเพื่อนๆก็คะยั้นคะยอให้ลงพันทิปทุกวันวันนี้เราเลยตัดสินใจแชร์เรื่องราวของเราให้เพื่อนๆได้อ่านกันเนอะ

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเราม.6 ตอนนั้นเราคบกับผู้ชายคนนึงตั้งแต่ม.4 (ขอแทนชื่อว่าดี) ดีเป็นคนน่ารัก ใจดีและตลก ดีกับเราอยู่กันคนละรร. เราอยู่รร.ประจำจังหวัด ส่วนดีอยู่รร.ประจำอำเภอ 555555555 ซึ่งไกลกันมากก นั่งรถ 2 ชม.นู้นนจะเจอกันที จริงๆคือบ้านเราอยู่ใกล้กันแต่เรามาเรียนในตัวจังหวัดนานๆเจอกันทีเพราะเราขก.นั่งรถ ส่วนใหญ่จะโทรคุยกัน แชท หรือไลน์มากกว่าเจอหน้า เราคบกับดีมาเรื่อยๆจนกระทั่งใกล้ปิดเทอมม.5 เราไม่ได้กลับบ้านไม่ได้เจอดี ไม่ค่อยได้คุยด้วยเพราะช่วงนั้นเรียนหนักมากก็เลยห่างๆกันไป คุยกันแบบนับครั้งได้เลยอ่ะ สุดท้ายเลยเลิกกัน เราก็โทษตัวเองตลอดว่าเป็นเพราะเราไม่สนใจดี ช่วงนั้นเราเฮิร์ทหนักมาก ซัมเมอร์เสร็จไม่อยากกลับบ้านกลัวกลับไปเจอดีเราเลยไปลงเรียนพิเศษที่เชียงใหม่ต่อ จริงๆคืออยากเที่ยว 555555555 พอไปเชียงใหม่ได้อยู่กับเพื่อนก็ดีขึ้นมาหน่อย ย้ำว่านิดหน่อยจริงๆจำได้ว่าตอนนั้นสภาพเราเหมือนผีมากน้ำหนักลดหน้าเห้มากกกก คือตอนนั้นเราไม่ได้ดูแลตัวเองเลยเวลาไปเรียนพิเศษก็หอบเอาหน้าเห้ๆแบบนี้ไปเรียนจ้ะส่องกระจกบางครั้งก็กลัวตัวเองเหมือนกัน ฮ่าาาา มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนผช.ทักเรามาประมาณว่าอกหักหรอไรงี้ (ขอแทนชื่อว่าเอนะคะ) เอเป็นเพื่อนผช.กลุ่มเดียวกับเราก็สนิทกันปกติตามประสาเพื่อน แถมอยู่ห้องเดียวกันด้วยเลยสนิทมากว่าคนอื่นในกลุ่มหน่อย หลังจากเอทักมาเราก็เหมือนได้ระบาย เอก็คอยปลอบเราตลอดทักมาให้กำลังใจเราทุกวันบางวันโทรมาหาเราโดนเราร้องไห้งอแงใส่อีก เพราะมันชอบชวนเราคุยเรื่องดีเราเลยร้องไห้ใส่เลย ฮ่าาาา หลังจากนั้นก็คุยกันบ่อยๆคุยกันเกือบทุกวันคุยกันจนเพื่อนที่ไปเรียนด้วยถามว่านี่แฟนใหม่เราหรอ (เพื่อนที่มากับเราคือเพื่อนเก่าสมัยม.ต้นเรียนคนละรร.เลยไม่รู้จักเอ) แต่คือตอนนั้นยังไม่ได้เป็นอะไรกันเพื่อนกันปกติแต่เราก็แอบมีหวั่นไหวบ้างแบบรู้สึกดีมากๆตอนคุยกับเอก็คุยกันแบบนั้นเรื่อยจนเปิดเทอมอาจเพราะเราสนิทกันมากขึ้นจากการคุยกันบ่อยเพื่อนในห้องเลยชอบล้อว่าเป็นแฟนกันอารมณ์คู่จิ้นของห้องอ่ะ ตลกดี คือโมเมนท์กุ๊กกิ๊กมันก็มีมาบ้างแต่ไม่ได้มีมาบ่อยเพราะไม่ได้เป็นไรกัน(เจ็บจังค่ะ555) แบบวันเกิดเราเอโทรมาหาเราตอนเที่ยงคืนมาแฮปเราบอกอยากแฮปเราเป็นคนแรก เราก็จ้าาาตอนนั้นยอมรับกับตัวเองเลยว่าชอบมันไปแล้ว ได้โปรดเข้าใจอารมณคนที่กำลังแย่มาๆแล้วอยู่ๆก็มีคนเข้ามาทำให้มันดีขึ้นทำให้เรายิ้มหัวเราะมันก็ต้องมีบ้างเนอะที่รู้สึกดีและเรากับดีก็ดันเป็นเพื่อนกัน อยู่ห้องเดียวกัน เจอกันทุกวัน คุยกันทุกวัน ความรู้สึกจากรู้สึกดีมันก็เปลี่ยนกลายเป็นชอบ แต่เรื่องที่เราเราชอบเอคือไม่มีใครรู้เลยเราไม่อยากบอกใครซักคนเลยแบบคนแอบชอบเพื่อนจะเข้าใจเราว่าแบบไม่กล้าบอกใครจริงๆกลัวบอกคนนี้ไปแล้วมันจะไปบอกคนที่เราชอบ กลัวเสียเพื่อนกลัวเยอะแยะมากมายจนกระทั่งเดือนพฤศจิกาเทอมสองละวันเกิดเอ เอเลยชวนเพื่อนๆไปปาร์ตี้ที่บ้านเอแอกลอฮอล์เพียบบเราเป็นคนคออ่อนดื่มแปปๆเมาละแต่เราก็สู้นะสู้จนถึงเที่ยงคืนเอเห็นเราไม่ไหวละเลยพาเราไปนอนตรงโซฟาห้องรับแขกเพื่อนๆก็กินเลี้ยงกันอยู่สระน้ำหลังบ้านกันต่อไปไม่รู้ว่าเลิกตอนไหนเหมือนกันแต่ทุกคนมานอนกองกันอยู่ในห้องรับแขกหมดเลย เหลือเอกับเพื่อนผช.อีกสองสามคนนั่งเล่นกีต้าร์ร้องเพลงกันอยู่ เหตุการณ์ที่หน้าอายที่สุดในชีวิตเราเกิดขึ้นตรงนี้แหละเพราะอยู่ๆเราก็ลุกขึ้นนั่งบนโซฟาแล้วก็นั่งอยู่อย่างนั้นนานมากเอเลยเดินมาถามว่าเป็นไรเราก็ไม่ตอบเอเลยนั่งข้างแล้วจับหน้าเราให้เงยขึ้น อยู่ๆเราก็จับหน้าเอแล้วจุ้บปากเอไปหนึ่งทีแล้วนอนต่อ(ทำไมไม่ทำมากกว่านี้ยะนางบ้า คนเมาคือคนไม่ผิด55555) คือตอนนั้นเราไม่รู้ตัวเพื่อนมาเล่าให้ฟังที่หลังอีกทีไอ้พวกผช.สองสามคนที่อยู่กับเอนั่นแหละ พอเรารู้เราร้องไห้หนักมากอายจนแทบจะมุดลงดิน แต่พอตื่นเช้ามาเอก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีใครพูดเรื่องที่เราแอบจุ้บเอและตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้ด้วยว่าเมื่อคืนเราก่อเรื่องอะไรไว้ไอ้สองสามคนที่อยู่กับเอทำกับเราแบบปกติมาก แต่หลังจากนั้นก็คงมีไปคุยกับคนอื่นบ้างจนเพื่อนผญ.ในกลุ่มมาแซวๆเราประมาณว่าแอบชอบเพื่อนสนิทหรอไรงี้ เราแบบตกใจมากพวกเมิงรู้ได้ไงฟะะะ ตูไม่เคยบอกใครนิ แต่เราบอกไปว่าไม่ได้ชอบนะ ตูจะไม่ยอมรับจนกว่าเมิงจะมีหลักฐาน ฮ่าาาา แต่มันก็แซวเราอยู่อย่างงั้น สุดท้ายเราเลยไปสารภาพกับเพื่อนคนนึงชื่อบีละกันว่าเราเนี่ยชอบเอชอบมาตั้งแต่ซัมเมอร์ละ หลังจากนั้นเรามีอะไรเราเล่าให้บีฟังหมดเลยเรื่องของเอทุกเรื่องบีเป็นคนเดียวที่ได้รับรู้แต่หลังๆก็มีเพื่อนในกลุ่มรู้บ้างว่าเราชอบแต่ก็ไม่เยอะเท่าไหร่ บีจะบอกเราตลอดว่าให้เราตัดใจเพราะเอเป็นเพื่อนถ้าบอกไปละมันไม่ชอบจะเสียเพื่อนเอา เราก็แบบคิดตามตลอดนะว่าแบบถ้ามันเป็นงั้นจริงเราจะทำไงจนสุดท้ายเราก็ตัดใจจากเอเราไม่พูดไม่จาไม่ทักไม่ทายกับเอเลยแม้แต่หน้ายังไม่มอง ตัดใจต้องใช้เวลาค่ะ5555555 เวลารวมกลุ่มละมีเรากับเออยู่กลุ่มจะเงียบมากดูอึดอัดมากกกกกกกก เราก็อึดอัด เอก็อึดอัด เพื่อนก็อึดอัด สงสารเพื่อนเลย55555555

ปล.เรากำลังทยอยพิมพ์นะคะนึกออกบ้างไม่ออกบ้างข้ามบ้างเอาแต่เหตุการณ์หลักแบบไม่ลงรายละเอียดมากละกันเนอะ อาจจะแวบไปอ่านหนังสือสอบบ้างเพราะมีสอบถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดจะมาอีกทีตอนดึกๆนะคะ