เมื่อก่อนเคยเหงามากๆ จนต้องหาคนคุยตลอด
เหงาจนรู้สึกอยู่คนเดียวไม่ได้ ต้องมีคนคอยรับฟัง
เหงาจนรู้สึกว่าชีวิตไม่โอเคนะเหงาแบบนี้มันเกินไป
แต่พอตอนนี้
มันก็เหงานะครับ แต่มันเป็นเหงาที่รู้สึกเฉยๆ
เหงาที่รู้สึกไม่ต้องทำอะไรกับมันมากมาย
มันเป็นเหงาที่ไม่รู้สึกอะไรกับมันเลย
เหงาแบบที่รู้ว่าเหงา แต่ก็ไม่ได้ต้องการใคร ฮ่าๆๆ
เชื่อว่าหลายคนคงมีความรู้สึกแบบนี้กันนะครับอาจจะเป็นเพราะโตขึ้นก็ได้ที่ทำให้
ทนทานต่ออะไรหลายๆอย่างที่เข้ามาในชีวิตก็เป็นไปได้แฮะ xD
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับและขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายเล็กๆสำหรับคนโสดนะครับ
มีใครเคยรู้สึกว่าเหงามากๆ เหงาจนรู้สึกชินไปเองบ้างครับ
เหงาจนรู้สึกอยู่คนเดียวไม่ได้ ต้องมีคนคอยรับฟัง
เหงาจนรู้สึกว่าชีวิตไม่โอเคนะเหงาแบบนี้มันเกินไป
แต่พอตอนนี้
มันก็เหงานะครับ แต่มันเป็นเหงาที่รู้สึกเฉยๆ
เหงาที่รู้สึกไม่ต้องทำอะไรกับมันมากมาย
มันเป็นเหงาที่ไม่รู้สึกอะไรกับมันเลย
เหงาแบบที่รู้ว่าเหงา แต่ก็ไม่ได้ต้องการใคร ฮ่าๆๆ
เชื่อว่าหลายคนคงมีความรู้สึกแบบนี้กันนะครับอาจจะเป็นเพราะโตขึ้นก็ได้ที่ทำให้
ทนทานต่ออะไรหลายๆอย่างที่เข้ามาในชีวิตก็เป็นไปได้แฮะ xD
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับและขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายเล็กๆสำหรับคนโสดนะครับ