มองว่าคงจะไม่มีโอกาสต้องเลือกมั๊ง เพราะกฏหมายอเมริกาเองก็บอกชัดว่าคนที่ขอสัญชาติอเมริกันนั้นไม่ต้องสูญเสียสัญชาติเดิมและไม่ต้องทิ้งวัฒนธรรมดั้งเดิมของตัวเอง ส่วนกฏหมายไทยเราก็แบบยังเปิดโอกาสให้คนไทยถือสองสัญชาติอยู่ ไม่ได้ระบุชัดเจนว่าได้หรือไม่ได้ ก็ยังอลุ่มอล่วยให้อยู่ อีกอย่างคนไทยในระดับอีลิททั้งหลายก็มีสองสัญชาตกันให้เกลื่อน เรา ๆ บรรดาคนระดับล่าง ๆ ก็เลยพลอยได้ผลประโยชน์จากตรงนี้ด้วย คนที่ถือสองสัญชาติก็ไม่ต้องไปยกเลิกสัญชาติไทยเลย ยกเว้นว่าไทยกับอเมริกาเกิดสงครามกันนั่นแหละจึงต้องเลือก และคงจะไม่มีวันนั้นหรอกค่ะ เพราะยังไงไทยกับอเมริกาก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมายาวนานอยู่แล้ว คงจะไม่หันหลังให้กันหรอก ต่อให้บางครั้งมีเล่นแง่การเมืองกันนิด ๆ หน่อย ๆ แต่ก็คงไม่ถึงกับแตกหักกันหรอกค่ะ

แต่ถ้าต้องมีเหตุให้เลือกจริง ๆ ส่วนตัวคงเลือกอันไหนที่เราได้อยู่ใกล้กับลูกน่ะค่ะ ยอมรับว่าเมื่อก่อนเคยหวงสัญชาติไทยมากกกกกก ขนาดตอนจะยื่นขอสัญชาติอเมริกันเพิ่มยังคิดแล้วคิดอีก หาข้อมูลซะให้ว่อนก่อนตัดสินใจ เพราะกลัวเสียสัญชาติไทยไป แบบหวงความเป็นไทยมาก เรียกว่าหาข้อมูลจนได้ข้อมูลแน่นอนและอ่านจากประสบการณ์ตรงของผู้คนที่เค้าถือสองสัญชาตินั่นแหละค่ะจึงกล้ายื่นเพราะกังวลว่าจะเสียสัญชาติไทยไป แต่พอช่วงหลัง ๆ ได้เห็นสภาพสังคมไทยเรา เห็นสภาพการเล่นเกมส์การเมืองของบรรดาคนมีอำนาจ ได้เห็นความจริงหลาย ๆ อย่างแล้วเกิดตาสว่างขึ้นมาในบันดล ผู้มีอำนาจหวงอำนาจเกินไปและเล่นเกมส์การเมืองจนไม่นึกถึงประชาชนและผลเสียที่เกิดขึ้นกับประเทศชาติ มีการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย ใส่ร้ายป้ายสีกัน แบ่งชนชั้นกันซะจนน่ารังเกียจแล้ว บอกตรง ๆ ตอนนี้รู้สึกเอือมเลย กลายเป็นรู้สึกเฉย ๆ กับคำว่า "ความเป็นไทย" ไปซะแล้ว ไม่ได้ยึดติดกับคำว่า "ความเป็นไทยแล้ว" จะอยู่ที่ไหนก็ได้ขอแค่เรารู้สึกว่า "ความเป็นคนของเรานั้นเท่ากับคนอื่นเขา มีสิทธิ์มีเสียงอยู่ภายใต้กฏหมายที่มีความเป็นธรรม จะยากดีมีจนก็อยู่ภายใต้กฏหมายเดียวกันแบบตรงไปตรงมาแบบนี้สบายใจดีกว่าน่ะ"