ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพื่อ อยากจะให้เป็นบทเรียน หรือ อยากจะให้ทุกคนก่อนส่ง
ไลน์ ส่งข้อความอะไรไป ให้ตรวจสอบให้แน่ใจ ว่า ใช่ห้อง หรือ ใช่คนที่เราต้องการจะส่งให้จริงรึเปล่า
ไม่เช่นนั้นจะอาจจะเป็นเช่นนี้
น้องคนนี้ ลางานกะเราไป 2 วัน เผื่อทำธุระ
และวันแรกที่น้องมันหยุดงาน มันได้ไลน์มาเพื่อ ปรึกษาอะไรเราบางอย่าง เราก็แนะนำน้องมันไป
และก็ตามประสา เรา เราก็มีขู่ไปบ้างนิดหน่อย
จากนั้น น้องมันก็ส่งข้อความด้านบนนั่นแหละ กลับมาหาเรา ....
ตอนนั้นเราไม่ได้ซีเรียสอะไรนะ... ขำมาก...ตอนเห็นข้อความ
แต่ด้วยบุคลิกเรา เราเป็นคนดุ หน้าเฉย และถ้าลูกน้องทำผิดเราจะเด็ดขาดมาก
ทำให้เด็กค่อนข้างกลัวเราประมาณหนึ่ง... และเราก็รู้ว่า ก็ต้องมีลูกน้องที่ไม่พอใจเราเหมือนกันแหละ
แต่พวกเค้าแค่ไม่กล้าทำต่อหน้าเรา (ใครจะกล้ากะหัวหน้าหล่ะจริงปะ)
แต่จะให้ทำไงได้อะ หน้าที่ ก็คือหน้าที่อะ...
และพอเราอ่านข้อความน้องมันเสร็จ เราก็ใส่มันใหญ่เลย...
แ้ล้วเราก็มานั่งขำกับหัวหน้าแผนก : ว่าเนี๊ยะ น้องเนี๊ยะ มันส่งไลน์ผิดห้อง สงสัยมันคงอยากด่าพี่อะแหละ
แต่ดันเจือกส่งมาหาพี่.... เดี๋ยวแกล้งมันซักหน่อย
หัวหน้าแผนก : พี่ก็อย่าไปแกล้งมันมาก มันกลัวพี่จะตายแล้วมั้งหน่ะ
เรา: น่ามันจะได้เข็ด ก่อนส่งอะไรหาใครจะได้ระวังมากกว่านี้
และก็เป็นไปตามคาด วันนั้น น้องนี้มันส่งข้อความมาข้อโทษเรา
โทรบอก พนักงานอีกคน (ที่อาวุโสหน่อย อายุเยอะกว่าเรา) ให้เข้ามาพูดกับเราให้หน่อย
ว่าน้องมันไม่ได้ตั้งใจ
พนักงานอาวุโส เดินหน้าเจื่อนๆมาหาเรา พยายามชวนคุย แต่เราส่งสายตาพิฆาตให้ไปเลยไม่กล้าคุย
จนต้องล่าถอยกลับไป ... วันนั้นทังวัน คนนั้น คนนี้ พยายามเดินเข้ามาในห้องทำงานเรา เพื่อจะคุยกับเรา
เราก็ทั้งขำ ทั้งรำคาญ
จนน้องที่ส่งไลน์ผิด คงทนไม่ไหว ถึงตอนเย็น น้องมันถึงโทรมาหาเรา
โทรมาครั้งแรก เราไม่รับ ปล่าวแกล้ง พอดีติดงานด่วนเลยไม่ได้รับ
แล้วมันก็มาอีก
เรา : อะไร
น้อง : พี่ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ บลาๆๆๆๆๆๆ
เรา : ว่างมากเลยเหรอแก
น้อง : (พล่ามอะไรของมันไม่รู้ น้ำเสียงเหมือนจะขาดใจตาย สมหน้า)
เรา : อะไรของแกนักหนาวะ...รำคาญหว่ะ ไร้สาระ พอเหอะ พี่แค่แกล้งแกเท่านั้นแหละ พี่ไม่รู้หรอกว่าแกจะว่าใคร
อาจจะว่าพี่ ด่าพี่ หรือด่าใคร พี่ไม่สนหรอก พี่มาถึงจุดนี้ พี่ผ่านอะไรมาเยอะละ แต่แกจำไว้นะ บางครั้งกับคนบางคน
เค้าซีเรียส ก่อนจะส่งอะไรไปหาใคร ให้ดูดีๆก่อนว่าแกส่งให้ใคร แค่ส่งผิด ชีวิตแกเปลี่ยนทันที อย่างวันนี้เป็นตัวอย่างเลย
แกเกือบตกงานละ แค่นี้แหละ รำคาญ
แล้วเราก็จบแบบสวยๆ พร้อมกับเสียงหัวเราะอันดัง
แค่อยากเล่าให้ฟัง คนบางคนเค้าซีเรียสนะ โดยเฉพาะในระดับ ผจก แบบนี้
อาจจะตกงานได้แบบไม่รู้ตัว....
ปล... ทุกวันนี้เราไม่ได้เป็นเพื่อนไม่ว่าจะในเฟส หรือ ในไลน์ กับพนักงานลูกน้องตัวเอง เพราะเราไม่อยากให้เด็กๆมันเกร็ง
และเราก็ไม่อยากเข้าไปก้าวก่าย ไม่อยากรับรู้อะไรกับการโพสของพนักงานด้วย บางคนคิดได้ก็ไม่โพสอะไรแย่ๆให้หัวหน้างานได้รับรู้
บางคนก็ไม่.... เราเคยประเมินพนักงานให้ไม่ผ่านโปรมาแล้วนะ เหตุผลเพราะไปโพสด่าหัวหน้าแผนก(ไม่ใช่เรานะ)ในไทม์ไลน์
ปล...2... เราเข้าใจพน้กงานบางครั้ง โดนหัวหน้างานด่าบ่อยๆ ว่าบ่อยๆ มันก็มีอารมณ์กันบ้างเราก็เลยไม่อยากไปก่าวก่ายตรงนั้น
ไม่ได้เป็นคนดีโลกสวยอะไร แค่ไม่อยากไปรับรู้ให้ตัวเองจิตตก 555555555
ส่งไลน์ "ผิด" ชีวิตเปลี่ยน ?
ไลน์ ส่งข้อความอะไรไป ให้ตรวจสอบให้แน่ใจ ว่า ใช่ห้อง หรือ ใช่คนที่เราต้องการจะส่งให้จริงรึเปล่า
ไม่เช่นนั้นจะอาจจะเป็นเช่นนี้
น้องคนนี้ ลางานกะเราไป 2 วัน เผื่อทำธุระ
และวันแรกที่น้องมันหยุดงาน มันได้ไลน์มาเพื่อ ปรึกษาอะไรเราบางอย่าง เราก็แนะนำน้องมันไป
และก็ตามประสา เรา เราก็มีขู่ไปบ้างนิดหน่อย
จากนั้น น้องมันก็ส่งข้อความด้านบนนั่นแหละ กลับมาหาเรา ....
ตอนนั้นเราไม่ได้ซีเรียสอะไรนะ... ขำมาก...ตอนเห็นข้อความ
แต่ด้วยบุคลิกเรา เราเป็นคนดุ หน้าเฉย และถ้าลูกน้องทำผิดเราจะเด็ดขาดมาก
ทำให้เด็กค่อนข้างกลัวเราประมาณหนึ่ง... และเราก็รู้ว่า ก็ต้องมีลูกน้องที่ไม่พอใจเราเหมือนกันแหละ
แต่พวกเค้าแค่ไม่กล้าทำต่อหน้าเรา (ใครจะกล้ากะหัวหน้าหล่ะจริงปะ)
แต่จะให้ทำไงได้อะ หน้าที่ ก็คือหน้าที่อะ...
และพอเราอ่านข้อความน้องมันเสร็จ เราก็ใส่มันใหญ่เลย...
แ้ล้วเราก็มานั่งขำกับหัวหน้าแผนก : ว่าเนี๊ยะ น้องเนี๊ยะ มันส่งไลน์ผิดห้อง สงสัยมันคงอยากด่าพี่อะแหละ
แต่ดันเจือกส่งมาหาพี่.... เดี๋ยวแกล้งมันซักหน่อย
หัวหน้าแผนก : พี่ก็อย่าไปแกล้งมันมาก มันกลัวพี่จะตายแล้วมั้งหน่ะ
เรา: น่ามันจะได้เข็ด ก่อนส่งอะไรหาใครจะได้ระวังมากกว่านี้
และก็เป็นไปตามคาด วันนั้น น้องนี้มันส่งข้อความมาข้อโทษเรา
โทรบอก พนักงานอีกคน (ที่อาวุโสหน่อย อายุเยอะกว่าเรา) ให้เข้ามาพูดกับเราให้หน่อย
ว่าน้องมันไม่ได้ตั้งใจ
พนักงานอาวุโส เดินหน้าเจื่อนๆมาหาเรา พยายามชวนคุย แต่เราส่งสายตาพิฆาตให้ไปเลยไม่กล้าคุย
จนต้องล่าถอยกลับไป ... วันนั้นทังวัน คนนั้น คนนี้ พยายามเดินเข้ามาในห้องทำงานเรา เพื่อจะคุยกับเรา
เราก็ทั้งขำ ทั้งรำคาญ
จนน้องที่ส่งไลน์ผิด คงทนไม่ไหว ถึงตอนเย็น น้องมันถึงโทรมาหาเรา
โทรมาครั้งแรก เราไม่รับ ปล่าวแกล้ง พอดีติดงานด่วนเลยไม่ได้รับ
แล้วมันก็มาอีก
เรา : อะไร
น้อง : พี่ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ บลาๆๆๆๆๆๆ
เรา : ว่างมากเลยเหรอแก
น้อง : (พล่ามอะไรของมันไม่รู้ น้ำเสียงเหมือนจะขาดใจตาย สมหน้า)
เรา : อะไรของแกนักหนาวะ...รำคาญหว่ะ ไร้สาระ พอเหอะ พี่แค่แกล้งแกเท่านั้นแหละ พี่ไม่รู้หรอกว่าแกจะว่าใคร
อาจจะว่าพี่ ด่าพี่ หรือด่าใคร พี่ไม่สนหรอก พี่มาถึงจุดนี้ พี่ผ่านอะไรมาเยอะละ แต่แกจำไว้นะ บางครั้งกับคนบางคน
เค้าซีเรียส ก่อนจะส่งอะไรไปหาใคร ให้ดูดีๆก่อนว่าแกส่งให้ใคร แค่ส่งผิด ชีวิตแกเปลี่ยนทันที อย่างวันนี้เป็นตัวอย่างเลย
แกเกือบตกงานละ แค่นี้แหละ รำคาญ
แล้วเราก็จบแบบสวยๆ พร้อมกับเสียงหัวเราะอันดัง
แค่อยากเล่าให้ฟัง คนบางคนเค้าซีเรียสนะ โดยเฉพาะในระดับ ผจก แบบนี้
อาจจะตกงานได้แบบไม่รู้ตัว....
ปล... ทุกวันนี้เราไม่ได้เป็นเพื่อนไม่ว่าจะในเฟส หรือ ในไลน์ กับพนักงานลูกน้องตัวเอง เพราะเราไม่อยากให้เด็กๆมันเกร็ง
และเราก็ไม่อยากเข้าไปก้าวก่าย ไม่อยากรับรู้อะไรกับการโพสของพนักงานด้วย บางคนคิดได้ก็ไม่โพสอะไรแย่ๆให้หัวหน้างานได้รับรู้
บางคนก็ไม่.... เราเคยประเมินพนักงานให้ไม่ผ่านโปรมาแล้วนะ เหตุผลเพราะไปโพสด่าหัวหน้าแผนก(ไม่ใช่เรานะ)ในไทม์ไลน์
ปล...2... เราเข้าใจพน้กงานบางครั้ง โดนหัวหน้างานด่าบ่อยๆ ว่าบ่อยๆ มันก็มีอารมณ์กันบ้างเราก็เลยไม่อยากไปก่าวก่ายตรงนั้น
ไม่ได้เป็นคนดีโลกสวยอะไร แค่ไม่อยากไปรับรู้ให้ตัวเองจิตตก 555555555