รำคาญพวกเข้ามาแข่ง ร้องเพลง แล้ว เอาแต่พูด "ร้องเพง"

ประเทศไทยคงต้องเป็นประเทศที่ผลิต "ศิลปิน" ได้มากที่สุดในโลก แน่ๆเลยครับ
มีกำลังการผลิตเป็นโหลๆ ต่อสัปดาห์

วันเสาร์-อาทิตย์อยู่บ้าน อยากจะดูอะไรดีๆมีสาระ
เปิดไปช่องไหน ก็มีแต่ แข่งกันร้องเพลง
ตั้งชื่อให้หรูๆ โดนใจ ว่า "ล่าฝัน" มั่ง...นู่น นี่ นั่น มั่ง
ช่องนู้น ก็ประกวดร้องเพลง ช่องนี้ก็ประกวดร้องเพลง

มันจะอะไรกันนักกันหนาวะ ประเทศนี้
มันจะร้องรำทำเพลงอะไรกันขนาดนี้

มันคงนึกไปแค่ ได้เงินดี หากินง่าย ไม่ต้องใช้สมองมาก รวยเร็ว ดังเร็ว
แค่เนี๊ยะนะ...ชีวิต
แค่เต้นเก่งๆ ร้องเพลงได้หน่อย ก็กลายเป็น "ศิลปิน" ได้

คิดแล้วสงสาร บรรดา ครูเพลง นักร้องสมัยก่อน และคนที่เขาเป็น "ศิลปินจริงๆ" มาก
สิ่งที่พวกเขาคิด เขาทำ มันล้วนกลั่นออกมาจากความงดงาม อ่อนโยน
ด้วยอารมณ์ ด้วยธรรมชาติ ด้วยถ้อยทำนองและภาษาที่สละสลวย

กว่าท่านเหล่านั้น จะได้รับการยกย่องเป็นศิลปินนั้น
ทางเดินมันใช้เวลานับสิบๆปี ใช้มานะอุตสาหะ ความทุ่มเท แรงกาย แรงใจ
ตลอดจนความอดทนมามากขนาดไหน กว่าจะได้รับการยอมรับ

ท่านเหล่านั้นจะสงสัยบ้างไหม
ว่าเด็กสมัยนี้ เอาเพลงคนอื่นมาร้องให้เหมือน หน้าตาหล่อๆ สวยๆ เต้นเก่งๆ หน่อย ก็กลายเป็น "ศิลปิน"
ใครจะมานึกล่ะ ว่าพ.ศ. นี้ ทำได้แค่นี้ ก็ได้รับการเรียกว่าเป็น "ศิลปิน"

แล้วเวลาเอาไมค์จ่อปาก ผู้เข้าแข่งขันแทบจะพูดเหมือนกันหมดทุกคน
เรียกว่า แทบจะร้อยทั้งร้อย
หนู / ผม ชอบ "ร้องเพง" มาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ / ครับ
หนูเกิดมาเพื่อสิ่งนี้เลยค่ะ (ฮา)

จะเป็นลม.
หนูจะมาประกวด ร้องเพลง ก็กรุณาออกเสียงคำว่า "เพลง" ให้มันถูกต้องซะก่อนเถอะอีหนูเอ๊ย
หนูเล่นเอาแต่จะ "ร้องเพง" เพงนู้น เพงนี้ อยู่นั่นแหละ

ฮ่วย !

น่าจับมาเขกกระบาลเรียงตัวให้หมด


(ฮา)