คือว่าผม มีเพื่อนเป็นรุ่นพี่ เพื่อนของผมได้มีแฟน เขาได้คบกันมาพอสมควร เพื่อนรุ่นพี่ของผมจบไป ผมก้อขึ้นม.6แล้ว ผมเจอแฟนของเพื่อนรุ่นพี่ ที่รร.กันทุกวัน ผมก้อแซวเล่นแกล้งหยอกๆ จนกะทั่งวันที่แฟนเพื่อนรุ่นพี่ผม เขาได้เลิกกันแบบจริงๆจังๆ ไปได้สเตตัสของแฟนเพื่อนในเฟสว่า อกหักกูไม่ร้องเพราะพี่น้องกูยังอยู่คบ แล้วอีกวันไปรร.ผมได้แซวแฟนเก่าของเพื่อนรุ่นพี่ว่า อกหักกูไม่ร้องเพราะพี่น้องกูยังอยุ่คบ หน้าตาแฟนเก่าของเพื่อนแบบไม่เล่น ผมคิดในใจว่าคงเลิกกันจริงๆแล้วแหล่ะ จนกระทั่งแฟนเก่าของเพื่อนมาทัก มาคุยกะผม คุยกันได้สักพัก จนแฟนเก่าของเพื่อน หนูมีความสุขที่คุยกะพี่น้ะ แล้วพี่มีความุสขกะหนูป่ะ ผมได้ตอบแฟนเก่า ก้อมีความสุขน้ะ แฟนเก่าของเพื่อนเค้าได้ขอไอดีไลน์ ไอจีของผม ผมก้อให้เค้าไป จนกระทั่งผมตัดใจบอกแฟนเก่าเพื่อนดีกว่าพี่ก้อเป้นเพื่อนพวกมันด้วยง่าและคุยกะน้องมายอย่างงี้พี่ไมุ่ร้ว่าพี่ทำถูกหรือผิดกันแน่ มัน2จิต2ใจง่าพี่จะบอกน้องมายหลายครั้งแต่กลัวๆกล้าๆแฟนของเพื่อนตอบว่า งั้นเราก้อเลิกคุยกันเรยก้อได้ จะได้ไม่ต้องลำบากใจก่อนที่หนูจะคิดไปมากกว่านี้ ผมเลยบอกว่าเรายังเป็นพี่น้องได้เยีย ตอนนี้ผมสับสนกับความรุ้สึกตัวเองมากเลยครับ
แฟนของเพื่อน เค้าเลิกกันแล้วแต่แฟนเก่าของเพื่อนมากะคุยกะผม