เราไม่อยากเถียงแม่ เรากลัวบาป แต่บางทีก็ทนไม่ไหว

คือเรามีน้องคนนึงค่ะ แล้วตั้งแต่เด็กๆแม่ก็จะดีแค่กับน้อง เมื่อก่อนก็น้อยใจนะ แต่พอโตขึ้นก็ไม่อยากอะไรมากมาย แต่เรารู้สึกแม่ชอบหาเรื่องเราอ่ะ อย่างวันนี้น้องเอาไอแพดเราไปเล่น แล้วเผลอลบไลน์เราทิ้ง เราก็บอกให้น้องลงไปข้างล่างเป็นเพื่อน ให้ไปโหลดไลน์ด้วยกัน เพราะน้องเป็นคนทำป้ะ น้องก็ต้องรับผิดชอบด้วยดิ(ข้างบนไม่มีwifi ต้องไปข้างล่าง)
พอเราลงไป
แม่:โวยวายอะไรกัน
น้อง: (เล่าๆๆให้แม่ฟัง)
เรา:  (นั่งรอไลน์โหลดอยู่)
แม่: ปะ เอ(ชื่อสมมติน้อง) ขึ้นข้างบนกัน
เรา: แม่ก็ขึ้นไปดิ เดี๋ยวน้องขึ้นพร้อมหนู
แม่: แม่ไม่ได้พูดกับเธอนะ
เรา :  ... [เถียงเลยอะ TT]
  คือมันมีหลายอย่างอ่ะ เราไม่ได้อยากเป็นเด็กไม่ดีเถียงแม่  แต่แบบบางทีเรารู้สึกเหมือนโดนหาเรื่องก่อนอ่ะ คือเราเข้าใจว่าเป็นลูก จะผิดถูกยังไง เราก็เป็นฝ่ายผิด แม่ก็ถูกตลอดอยู่ดี แต่แบบบางทีมันเกินไปอ่ะ พยายามคุมอารมณ์ตัวเองนะแต่ก็ทำไม่เคยได้ เราไม่อยาก'ก้าวร้าว'กับแม่อะ  เรากลัวบาป เราควรทำไงดี