เราเพิ่งกลับจากการไปทำงานที่เสินเจิ้นและต่อด้วยเที่ยวกับครอบครัวที่ฮ่องกงค่ะ เราเดินทางโดยสายการบินไทย เนื่องจากเราต้องโหลดกระเป๋าด้วย ดังนั้น พอคำนวณค่าตั๋วเครื่องบินของแอร์เอเชียบวกกระเป๋าบวกอาหารแล้ว ถือว่าเราได้ตั๋วการบินไทยไปฮ่องกงในราคาหน้าเวบที่ค่อนข้างดีเลย เพราะคิดว่ามีบริการที่ดีกว่าด้วย
ที่ผ่านมาเรามักจะได้ยินชื่อ “เสีย” ของการให้บริการของแอร์หรือสจ๊วตของการบินไทย (เฉพาะกับคนไทย) บ่อยๆ ว่ามีการพูดจาไม่ดี หรือมีความแตกต่างจากชาวต่างชาติ ซึ่งเราเองก็ได้แต่ฟังมาและไม่ได้เชื่อตามอะไร เนื่องจากบินกับการบินไทยมาหลายครั้งก็ไม่เคยเจอบริการที่แย่เลย แต่ได้เจอทั้งแอร์และสจ๊วตที่ให้การบริการ และให้ความช่วยเหลือดีมาก หรือแม้กระทั่งแอร์สายการบินอื่นๆ ที่มักจะมีรีวิวว่ามีบริการที่ไม่ดี เราก็ไม่เคยเจอ
ขาไปฮ่องกงของเรา เราเดินทางคนเดียว เป็นการเดินทางที่ค่อนข้างเครียดเนื่องจากเป็นกังวลกับงาน ส่วนขากลับของเรานั้นสบายๆ เพราะครอบครัวเรามาเจอที่ฮ่องกง และเที่ยวด้วยกันก่อนสามวันก่อนจะกลับบ้าน ทำให้เราได้คลายเครียดหลังจากทำงานมา ไฟลท์ขาไปของเรานั้นดีมากๆ อาหารอร่อย (ชอบอาหารการบินไทยอยู่แล้ว) แอร์และสจ๊วตให้ความช่วยเหลือดีทุกท่าน ทำให้ลดความเครียดไปได้เยอะ
แต่ขากลับของเรานั้นมีเหตุการณ์เกิดขึ้น 2 เหตุการณ์ ซึ่งทำให้เรารู้สึกแย่กับการเดินทางมากๆ และเรารู้สึกว่าทำไมเราต้องปล่อยให้มันเป็นต่อไปอย่างนี้ จึงอยากขอความเห็นและอยากทราบว่าเราสามารถทำอะไรได้บ้าง ไฟลท์ที่เราเดินทางคือ “TG607 จากฮ่องกงสู่กรุงเทพฯ วันที่ 28 กันยายน พ.ศ.2558 เวลา 20:45-22:15” ต้องขอโทษนะคะที่ระบุชัดเจน แต่เราบริสุทธิ์ใจ สิ่งที่เราจะเล่า คำพูดหรือการกระทำ เราขอสาบานว่าเราใช้คำพูดตามที่เกิดขึ้นจริงและบรรยายเหตุการณ์ตามจริง ไม่ได้ใส่ความรุนแรงเพิ่มเติมหรือทำให้ตัวเองดูดีแต่อย่างไร (คำพูดจำได้ไม่ผิดเพราะไม่ได้ได้ยินคนเดียวค่ะ มีคนฟังอยู่ด้วยกัน)
เหตุการณ์แรกคือ ในวันนั้นสนามบินฮ่องกงแอร์หนาวมาก หลายๆคนเดินขึ้นเครื่องก็ทำท่าหนาวๆ ขนาดถึงประตูเครื่องแอร์ยังเย็นมาก (ไม่รู้ว่าแอร์จากไหน) เราเองก็เดินเอามือถูๆเอาปากเป่าๆมือเช่นกัน ที่ประตูเครื่องมีแอร์สองท่านยืนต้อนรับ พอเราเดินผ่านแอร์ท่านหนึ่ง (ต่อไปนี้ขอเรียกว่าคุณแอร์นะคะ คุณแอร์จะมีอายุหน่อยๆ) คุณแอร์ก็เอามือมาบีบๆแขนเราสามสี่ทีพร้อมกับพูดว่า “หนาวเนอะ เอาที่มีอยู่ออกมาใช้บ้างสิ” สำเนียงการพูดทำให้เรารู้สึกเหมือนโดนครูสมัยประถมแซว คือเราเป็นคนอ้วนๆแบบมีเนื้อเยอะๆ เราชอบโดนเพื่อนๆขยำแขนอยู่แล้ว แต่กับคุณแอร์แล้วเราแอบตกใจนะ เพราะโดยส่วนตัวแล้ว เราไม่ค่อยชอบให้คนที่ไม่รู้จักกันมาจับตัวอยู่แล้ว แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าเค้าพยายามเป็นกันเองมาก แต่สำหรับเราในกรณีนี้ มากเกินไปนิดนึง แถมการแซวเรื่องอ้วนนั้นก็ไม่น่าเกิดขึ้นจากคนที่ไม่ได้รู้จักกัน และเป็นคนในอาชีพการให้บริการ
เราก็เดินผ่านเข้ามา ไม่ได้คิดอะไรมากต่อ เราได้ที่นั่งแถว 66 เกือบจะท้ายเครื่องเลย เราได้นั่งริมหน้าต่าง ถัดจากเราเป็นน้องเราและเพื่อนน้อง แถวหน้าเป็นพ่อกับแม่เรา ถึงที่นั่งเราก็จัดนู่นนี่ รัดเข็มขัด กดๆอะไรเล่นไปเรื่อย พอเครื่องใกล้ขึ้นคุณแอร์คนดังกล่าวก็เดินตรวจความเรียบร้อย พอมาถึงเรา เราโดนคุณแอร์ “ดุ” เพราะเราวางกระเป๋าสะพายที่เท้า ไม่ได้วางใต้ที่นั่ง โดยบทสนทนาที่เราพูดกับแอร์เป็นดังนี้ (ทดไว้ในใจว่าสำเนียงการพูดเป็นคุณครู รร ประถมพูดดุนักเรียนนะคะ คือจะเสียงดัง ดังไปทั่วทั้งโซน และเข้มๆ)
คุณแอร์ “กระเป๋าวางตรงนั้นไม่ได้นะ ต้องวางใต้ที่นั่ง"
เรา “โอเคค่ะๆ ขอโทษค่ะๆ” (รีบย้ายกระเป๋าไปไว้ใต้ที่นั่ง)
คุณแอร์ (ระหว่างเรากำลังย้ายกระเป๋า คือวินาทีถัดมานั่นหละ) “จะวางข้างๆเท้าก็ไม่ได้นะ ต้องไว้ใต้เก้าอี้”
เรา “ค่ะๆ เข้าใจค่ะๆ” (งงๆว่ากำลังย้ายอยู่ทำไมต้องดุต่อด้วย)
คุณแอร์ “รู้มั๊ยว่าทำไมต้องไว้ใต้เก้าอี้” (คือเสียงดุมากจริงๆนะ บวกการมองด้วยสายตาจิกและดุ รู้สึกเหมือนโดนครูดุตอนเด็กๆเลย)
เรา (เริ่มหงุดหงิด) “ทราบค่ะ” แล้วเงยหน้ามองคุณแอร์เพราะย้ายกระเป๋าเสร็จแล้ว
คุณแอร์ “ถ้าไม่รู้จะได้บอกว่าทำไม” (ตายังคงจิกอยู่)
คุณแอร์ (เสร็จเรื่องกระเป๋า) “ย้ายที่ได้นะ ที่นั่งว่าง หรือถ้ารักกันมาก ก็ไม่ต้องย้าย” (จิกๆเหมือนเดิม)
เรา (หงุดหงิดของจริง) “ออ รักกันค่ะ”
คุณแอร์ “โอเค ก็แล้วแต่” แล้วก็เดินไป
คือเราก็งงๆนะ และรู้ตัวว่าคำว่ารักกันค่ะของเรานี่คงเสียหงุดหงิดมาก และเรามาทบทวนกับตัวเองว่าคุณแอร์ควรพูดกับเราอย่างนั้นหรือไม่ เพราะเราวางของผิดที่เอง แต่ที่สุดแล้ว เราก็รู้สึกว่าไม่ควรอยู่ดี เราควรถูกแจ้งว่าเราทำผิด และสิ่งที่เกิดขึ้นคือ เราโดนดุเหมือนตอนเราเขียนหนังสือไม่มีหัวตอนเด็กๆ เสียงคุณแอร์ดังทั่วทั้งโซนและเป็นเสียงที่ดุจริงๆ เราไม่ได้รู้สึกคนเดียว น้องเรา เพื่อนน้อง พ่อและแม่เราก็รู้สึก
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เราได้รับการบริการที่แย่ขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าบริการหรือปล่าว เพราะ ณ ตอนนั้นมันไม่ใช่การบริการด้วยซ้ำ เรารู้สึกเหมือนมาขอเค้าเดินทาง ไม่ได้จ่ายค่าตั๋ว เรารู้สึกแย่มาก ที่สำคัญคือ เราเจอแอร์และสจ๊วตการบินไทยที่ดีมาหลายท่านมากๆ และเวลาการให้บริการของการบินไทยโดนว่า เค้าไม่ได้ว่าแค่ท่านที่ทำตัวไม่ดี แต่เค้าว่ารวมว่าเป็นทุกท่าน ในไฟลท์นี้ แอร์ที่ให้บริการโซนเราน่ารักมากๆ เข็นรถคนเดียว เสิร์ฟคนเดียว (อาจเพราะโซนเราคนน้อย) แต่ทำไมเค้าต้องโดนคนอื่นว่าด้วย
เราเข้าใจว่าคำบ่นส่วนใหญ่มาจากคนไทยกันเอง เพราะชาวต่างชาติจะไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เราและชาวต่างชาติต่างซื้อตั๋วด้วยราคาเท่ากัน เราไม่เข้าใจว่าทำไมการให้บริการถึงต้องแตกต่างกัน เราไม่ได้ตั้งกระทู้เพื่อต่อว่าแอร์การบินไทยทั้งหมด แต่เราขอต่อว่าแอร์ท่านนี้ (แอร์ท่านที่ดูอายุมากที่สุดในไฟลท์นั้น อันนี้เดานะคะ ซึ่งอาจมีสองท่านที่ไล่เลี่ยกัน ท่านนี้ผมยาว) เราไม่เข้าใจว่าเราจะปล่อยให้มีผู้กระทำเช่นนี้ต่อไปทำไม และไม่มีการแก้ไขใดๆ ทำไมคนไทยต้องได้รับการบริการที่แตกต่าง นี่คือสายการบินแห่งชาติที่เรา (หมายถึงตัวเราเอง) ภูมิใจ
ขอโทษนะคะ เราเขียนมาเสียยาว ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ
เพิ่มเติม ส่วนหนึ่งของความรู้สึกที่ส่งไปยังกล่องข้อความของเฟซบุคการบินไทยค่ะ
"ดิฉันขอโทษที่ทำไม่ถูกกติกาตามที่กำหนดไว้ แต่เมื่อดิฉันแก้ไขแล้วดินฉันกลับโดนดุเหมือนเป็นเด็กๆ ดิฉันรู้สึกไม่ยุติธรรมอย่างยิ่งที่ดิฉันเลือกสายการบินที่ดิฉันภาคภูมิใจ แต่ได้รับการบริการเช่นนี้ ดิฉันคงไม่เลิกใช้บริการการบินไทยนะคะ เพราะแอร์ท่านอื่นยังมีคนที่ดีอีกมาก แต่ดิฉันขอความกรุณาให้ความยุติธรรมด้านการบริการกับดิฉันด้วยค่ะ"
เราควรทำอะไรสักอย่าง กับการให้บริการของแอร์การบินไทย โดยเฉพาะกับคนไทย
ที่ผ่านมาเรามักจะได้ยินชื่อ “เสีย” ของการให้บริการของแอร์หรือสจ๊วตของการบินไทย (เฉพาะกับคนไทย) บ่อยๆ ว่ามีการพูดจาไม่ดี หรือมีความแตกต่างจากชาวต่างชาติ ซึ่งเราเองก็ได้แต่ฟังมาและไม่ได้เชื่อตามอะไร เนื่องจากบินกับการบินไทยมาหลายครั้งก็ไม่เคยเจอบริการที่แย่เลย แต่ได้เจอทั้งแอร์และสจ๊วตที่ให้การบริการ และให้ความช่วยเหลือดีมาก หรือแม้กระทั่งแอร์สายการบินอื่นๆ ที่มักจะมีรีวิวว่ามีบริการที่ไม่ดี เราก็ไม่เคยเจอ
ขาไปฮ่องกงของเรา เราเดินทางคนเดียว เป็นการเดินทางที่ค่อนข้างเครียดเนื่องจากเป็นกังวลกับงาน ส่วนขากลับของเรานั้นสบายๆ เพราะครอบครัวเรามาเจอที่ฮ่องกง และเที่ยวด้วยกันก่อนสามวันก่อนจะกลับบ้าน ทำให้เราได้คลายเครียดหลังจากทำงานมา ไฟลท์ขาไปของเรานั้นดีมากๆ อาหารอร่อย (ชอบอาหารการบินไทยอยู่แล้ว) แอร์และสจ๊วตให้ความช่วยเหลือดีทุกท่าน ทำให้ลดความเครียดไปได้เยอะ
แต่ขากลับของเรานั้นมีเหตุการณ์เกิดขึ้น 2 เหตุการณ์ ซึ่งทำให้เรารู้สึกแย่กับการเดินทางมากๆ และเรารู้สึกว่าทำไมเราต้องปล่อยให้มันเป็นต่อไปอย่างนี้ จึงอยากขอความเห็นและอยากทราบว่าเราสามารถทำอะไรได้บ้าง ไฟลท์ที่เราเดินทางคือ “TG607 จากฮ่องกงสู่กรุงเทพฯ วันที่ 28 กันยายน พ.ศ.2558 เวลา 20:45-22:15” ต้องขอโทษนะคะที่ระบุชัดเจน แต่เราบริสุทธิ์ใจ สิ่งที่เราจะเล่า คำพูดหรือการกระทำ เราขอสาบานว่าเราใช้คำพูดตามที่เกิดขึ้นจริงและบรรยายเหตุการณ์ตามจริง ไม่ได้ใส่ความรุนแรงเพิ่มเติมหรือทำให้ตัวเองดูดีแต่อย่างไร (คำพูดจำได้ไม่ผิดเพราะไม่ได้ได้ยินคนเดียวค่ะ มีคนฟังอยู่ด้วยกัน)
เหตุการณ์แรกคือ ในวันนั้นสนามบินฮ่องกงแอร์หนาวมาก หลายๆคนเดินขึ้นเครื่องก็ทำท่าหนาวๆ ขนาดถึงประตูเครื่องแอร์ยังเย็นมาก (ไม่รู้ว่าแอร์จากไหน) เราเองก็เดินเอามือถูๆเอาปากเป่าๆมือเช่นกัน ที่ประตูเครื่องมีแอร์สองท่านยืนต้อนรับ พอเราเดินผ่านแอร์ท่านหนึ่ง (ต่อไปนี้ขอเรียกว่าคุณแอร์นะคะ คุณแอร์จะมีอายุหน่อยๆ) คุณแอร์ก็เอามือมาบีบๆแขนเราสามสี่ทีพร้อมกับพูดว่า “หนาวเนอะ เอาที่มีอยู่ออกมาใช้บ้างสิ” สำเนียงการพูดทำให้เรารู้สึกเหมือนโดนครูสมัยประถมแซว คือเราเป็นคนอ้วนๆแบบมีเนื้อเยอะๆ เราชอบโดนเพื่อนๆขยำแขนอยู่แล้ว แต่กับคุณแอร์แล้วเราแอบตกใจนะ เพราะโดยส่วนตัวแล้ว เราไม่ค่อยชอบให้คนที่ไม่รู้จักกันมาจับตัวอยู่แล้ว แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าเค้าพยายามเป็นกันเองมาก แต่สำหรับเราในกรณีนี้ มากเกินไปนิดนึง แถมการแซวเรื่องอ้วนนั้นก็ไม่น่าเกิดขึ้นจากคนที่ไม่ได้รู้จักกัน และเป็นคนในอาชีพการให้บริการ
เราก็เดินผ่านเข้ามา ไม่ได้คิดอะไรมากต่อ เราได้ที่นั่งแถว 66 เกือบจะท้ายเครื่องเลย เราได้นั่งริมหน้าต่าง ถัดจากเราเป็นน้องเราและเพื่อนน้อง แถวหน้าเป็นพ่อกับแม่เรา ถึงที่นั่งเราก็จัดนู่นนี่ รัดเข็มขัด กดๆอะไรเล่นไปเรื่อย พอเครื่องใกล้ขึ้นคุณแอร์คนดังกล่าวก็เดินตรวจความเรียบร้อย พอมาถึงเรา เราโดนคุณแอร์ “ดุ” เพราะเราวางกระเป๋าสะพายที่เท้า ไม่ได้วางใต้ที่นั่ง โดยบทสนทนาที่เราพูดกับแอร์เป็นดังนี้ (ทดไว้ในใจว่าสำเนียงการพูดเป็นคุณครู รร ประถมพูดดุนักเรียนนะคะ คือจะเสียงดัง ดังไปทั่วทั้งโซน และเข้มๆ)
คุณแอร์ “กระเป๋าวางตรงนั้นไม่ได้นะ ต้องวางใต้ที่นั่ง"
เรา “โอเคค่ะๆ ขอโทษค่ะๆ” (รีบย้ายกระเป๋าไปไว้ใต้ที่นั่ง)
คุณแอร์ (ระหว่างเรากำลังย้ายกระเป๋า คือวินาทีถัดมานั่นหละ) “จะวางข้างๆเท้าก็ไม่ได้นะ ต้องไว้ใต้เก้าอี้”
เรา “ค่ะๆ เข้าใจค่ะๆ” (งงๆว่ากำลังย้ายอยู่ทำไมต้องดุต่อด้วย)
คุณแอร์ “รู้มั๊ยว่าทำไมต้องไว้ใต้เก้าอี้” (คือเสียงดุมากจริงๆนะ บวกการมองด้วยสายตาจิกและดุ รู้สึกเหมือนโดนครูดุตอนเด็กๆเลย)
เรา (เริ่มหงุดหงิด) “ทราบค่ะ” แล้วเงยหน้ามองคุณแอร์เพราะย้ายกระเป๋าเสร็จแล้ว
คุณแอร์ “ถ้าไม่รู้จะได้บอกว่าทำไม” (ตายังคงจิกอยู่)
คุณแอร์ (เสร็จเรื่องกระเป๋า) “ย้ายที่ได้นะ ที่นั่งว่าง หรือถ้ารักกันมาก ก็ไม่ต้องย้าย” (จิกๆเหมือนเดิม)
เรา (หงุดหงิดของจริง) “ออ รักกันค่ะ”
คุณแอร์ “โอเค ก็แล้วแต่” แล้วก็เดินไป
คือเราก็งงๆนะ และรู้ตัวว่าคำว่ารักกันค่ะของเรานี่คงเสียหงุดหงิดมาก และเรามาทบทวนกับตัวเองว่าคุณแอร์ควรพูดกับเราอย่างนั้นหรือไม่ เพราะเราวางของผิดที่เอง แต่ที่สุดแล้ว เราก็รู้สึกว่าไม่ควรอยู่ดี เราควรถูกแจ้งว่าเราทำผิด และสิ่งที่เกิดขึ้นคือ เราโดนดุเหมือนตอนเราเขียนหนังสือไม่มีหัวตอนเด็กๆ เสียงคุณแอร์ดังทั่วทั้งโซนและเป็นเสียงที่ดุจริงๆ เราไม่ได้รู้สึกคนเดียว น้องเรา เพื่อนน้อง พ่อและแม่เราก็รู้สึก
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เราได้รับการบริการที่แย่ขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าบริการหรือปล่าว เพราะ ณ ตอนนั้นมันไม่ใช่การบริการด้วยซ้ำ เรารู้สึกเหมือนมาขอเค้าเดินทาง ไม่ได้จ่ายค่าตั๋ว เรารู้สึกแย่มาก ที่สำคัญคือ เราเจอแอร์และสจ๊วตการบินไทยที่ดีมาหลายท่านมากๆ และเวลาการให้บริการของการบินไทยโดนว่า เค้าไม่ได้ว่าแค่ท่านที่ทำตัวไม่ดี แต่เค้าว่ารวมว่าเป็นทุกท่าน ในไฟลท์นี้ แอร์ที่ให้บริการโซนเราน่ารักมากๆ เข็นรถคนเดียว เสิร์ฟคนเดียว (อาจเพราะโซนเราคนน้อย) แต่ทำไมเค้าต้องโดนคนอื่นว่าด้วย
เราเข้าใจว่าคำบ่นส่วนใหญ่มาจากคนไทยกันเอง เพราะชาวต่างชาติจะไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เราและชาวต่างชาติต่างซื้อตั๋วด้วยราคาเท่ากัน เราไม่เข้าใจว่าทำไมการให้บริการถึงต้องแตกต่างกัน เราไม่ได้ตั้งกระทู้เพื่อต่อว่าแอร์การบินไทยทั้งหมด แต่เราขอต่อว่าแอร์ท่านนี้ (แอร์ท่านที่ดูอายุมากที่สุดในไฟลท์นั้น อันนี้เดานะคะ ซึ่งอาจมีสองท่านที่ไล่เลี่ยกัน ท่านนี้ผมยาว) เราไม่เข้าใจว่าเราจะปล่อยให้มีผู้กระทำเช่นนี้ต่อไปทำไม และไม่มีการแก้ไขใดๆ ทำไมคนไทยต้องได้รับการบริการที่แตกต่าง นี่คือสายการบินแห่งชาติที่เรา (หมายถึงตัวเราเอง) ภูมิใจ
ขอโทษนะคะ เราเขียนมาเสียยาว ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ
เพิ่มเติม ส่วนหนึ่งของความรู้สึกที่ส่งไปยังกล่องข้อความของเฟซบุคการบินไทยค่ะ
"ดิฉันขอโทษที่ทำไม่ถูกกติกาตามที่กำหนดไว้ แต่เมื่อดิฉันแก้ไขแล้วดินฉันกลับโดนดุเหมือนเป็นเด็กๆ ดิฉันรู้สึกไม่ยุติธรรมอย่างยิ่งที่ดิฉันเลือกสายการบินที่ดิฉันภาคภูมิใจ แต่ได้รับการบริการเช่นนี้ ดิฉันคงไม่เลิกใช้บริการการบินไทยนะคะ เพราะแอร์ท่านอื่นยังมีคนที่ดีอีกมาก แต่ดิฉันขอความกรุณาให้ความยุติธรรมด้านการบริการกับดิฉันด้วยค่ะ"