สับสนในความสัมพันธ์ ระหว่างเรา

เรากับแฟน อยู่ในช่วงทำงานแล้ว และด้วยวัยและหน้าที่การงาน ความรักของเราเกิดขึ้นไวมาก คบกันมาจะเข้าเดือนที่ 5 แล้วช่วง 2-3 เดือนที่แล้วเราเจอกันบ่อยมากลืมบอกไปว่า แฟนเราเป็นอาจารย์มหาลัยแห่งหนึ่งซึ่ง มีคนรู้จักมากและน่าเคารพคนนึ่งทุกคนในมหาลัย แต่ฉันทำงานในออฟฟิคธรรมดาเงินเดือนฉันน้อยกว่าแฟนเรา แฟนเราเปนคนวิชาการมากเมื่ออยู่ที่มหาลัย แต่พอเราสองคนได้เจอกันเขาจะสลัดหมาดขรึมๆ เป็นผู้ชายธรรมดาคนนึ่ง เขาชอบคลอเคลียหยอกล้อตามประสาหนุ่มสาว ฉันกับแฟนอายุห่างกัน 10 ปี เจอกันก็ไปกินข้าว ดูหนัง ไปออกกำลังกาย ถ้าว่างก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเวลา เรากับแฟนเกิดเดือนเดียวกัน วันเกิดเขาจะมาก่อน เราเกิดวันหลังจากเขา 10 วัน พอถึงวันเกิดแฟนเราในเฟสบุค จะมีคนมาอวยพรเยอะมากเพราะแฟนเราเป็นอาจารย์ก็มีนักศึกษามาอวยพร อาจารย์ในคณะและเพื่อนๆของแฟนเรา มันก็ปกติดีและ แต่เพื่อนเขาส่วนใหญ่จะมีแต่ผู้หญิงมันก็รู้สึกหึงๆนะแต่แสดงออกไม่ได้เราไม่ไปอวยพรในเฟสบุคแฟนเรานะ เพราะเราไม่กล้า จะบอกเปนการส่วนตัวในไลน์ แล้วเราก็เตรียมของขวัญวันเกิดให้เขาวันเกิดแฟนเราเปนวันหยุดของมหาลัยพอดี มหาลัยแฟนเราหยุดวันหยุดจันทร์แต่แฟนเราไม่ได้หยุดนะ มีงานวันนั้นแฟนอยุ่ที่มหาลัยวันนั้นก็มี นักศึกษาเอาเค้กมาอวยพรวันเกิดให้แฟนก็ถ่ายรูปมาให้ดู เราก็ดีใจที่มีแต่คนให้ความสำคัญและเคารพ ในวันนั้นแฟนก็ทำงานถึง 4 โมงเย็นเป็นคณะกรรมในการสอบโปรเจ็ค เราก็เข้าใจถึงหน้าที่การงานของแฟน รอถึงช่วงเวลาเลิกงาน เขาก็บึ๋งไปบ้านแม่ทันทีไปฉลองวันเกิดที่บ้านแม่ ปกติเขาอยู่บ้านคนเดียวอีกหลังนะค่ะ วันเกิดแฟนเราสองคนไม่ได้เจอกันเลยค่ะ หลังจากนั้นอีก 3 วันเราก็ได้เจอกันค่ะคลอเคลียเหมือนเคยเจอหน้าเขาเราดีใจมากเพราะไม่ได้เจอกันนาน ฉันได้กอดเขาแล้วอมยิ้มตลอดเวลา >< มันเขิลนะคะ แล้วแฟนเราก็เอ่ยขึ้นมาว่า "พี่รู้สึกว่ารักเรามากขึ้น" เราก็ดีใจมากเลย ปกติไม่พูดหรอกนะคะเขาไม่ค่อยบอกความรู้สึกเรานานๆทีจะบอก จากวันนั้นที่เจอกันก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จนถึงวันนี้ ก็ 19 วันได้ แต่มีคุยไลน์กันบางนะค่ะแต่ไม่เคยโทรหากันเลยถ้าไม่มีธุระจริงๆ เปนแฟนกันมานับครั้งได้ที่โทรหากัน ความสัมพันธ์ไม่มีใครรู้เลย และเพื่อนสนิทของฉัน แต่เพื่อนของแฟนเราและเพื่อนร่วมงานในมหาลัยจะไม่รู้เลยว่า อาจารย์คนนี้มีแฟนแล้ว ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่แฟนเราก็อธิบายให้เข้าใจว่ามันเป็นหน้าที่การงานเลยบอกใครไม่ได้ถึงเวลาเดี๋ยวก็รู้เองละ แต่พอมาถึงวันเกิดเราเหมือนเขาจะลืมละนะคะว่าเปนวันเกิดเรา เราต้องบอกอ้อมๆให้เขารู้ แล้วแฟนเราก็บอกว่า อ๋อ พี่ไม่ลืมหรอกว่าเดือนนี้วันเกิดเรา เมื่อวันเกิดเรามาถึงสิ่งที่อวยพร คือส่งสติเกอร์ไลน์เป็นรูปวันเกิดแต่ไม่มีคำอวยพระอย่างอื่นเลย เราไม่ได้คาดหวังเรื่องของขวัญอะไรแต่พูดสักหน่อยก็ยังดี วันเกิดเราก็เปนวันหยุดแฟนเราเช่นกัน เราก็ถามว่าวันนี้ว่างไหม คำตอบคือไม่ว่างงานเยอะต้อง เครีย ลืมบอกไปว่านอกจากจะเป็นอาจารย์แล้วแฟนเรายังเรียน ป.เอก ด้วย คือ ทำงานตั้งแต่อังคาร - เสาร์ แต่วันเสาร์จะเรียน ป.เอกด้วย และก็วันอาทิตย์จะมีวันหยุดแค่วันเดียวคือวันจันทร์ วันเกิดเราก็ไม่มีใครอยู่ด้วยในใจเราอยากให้เขามาอยู่ด้วยไปทำบุญที่วัดก็ยังดีแต่ไม่เลยไปคนเดียวเหมือนเดิม เศร้านะทีทำอะไรๆอยู่คนเดียว เข้าใจว่างานเยอะเรียนด้วยมันก็หนักเราก็เข้าใจนะ แต่มันก็แอบน้อยใจลึกๆเหมือนกัน หลังจากวันเกิดเรามาก็ไม่ได้เจอละ พอนัดเราไว้ว่าอาทิตย์หน้าพี่ว่างแน่นอน ไม่ต้องห่วงได้เจอกันแน่ๆ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เจอกันอยู่ดีและ คำพูดบอกประจำว่า " พี่เหนื่อยงานเยอะ พี่ขอพักนะ อาทิตย์หน้าละกัน " เป็นแบบนี้มาเรื่อย 3 อาทิตย์ ฉันก็ทำงานมีหยุดแค่วันอาทิตย์ แต่วันจันทร์เราจะได้เจอกันตอนฉันเลิกงานค่ะ เฉพาะวันจันทร์-อังคารเท่านั้น แต่วันอื่นแฟนเรามีสอนถึง2 ทุ่ม ฉันก็เข้าใจค่ะก็ไม่ได้ว่าอะไร และทุกๆครั้งที่ฉันพูดเรื่องเจอกันกับความรู้สึกที่บอกว่าแฟนไป ฉันจะพูดว่า "เวอร์" เหอะนี่ฉันผิดหรอที่มีความรู้สึกดีๆและคิดถึงมากมายขนาดนี้บอกความในใจไปทุกอย่าง แต่ตอบกลับมาคำว่า "เวอร์" คือไรงะไม่เข้าใจ เขาไม่เคยพูดเรื่องความรู้สึกของแฟนเราให้เราฟังเลยมีแค่เราเป็นคนบอกตลอดเวลาเพราะอึดอัดใจ อยากระบายความรู้สึก แต่เหมือนยิ่งบอกยิ่งอึดอัดกว่าเดิม เพราะคำว่า "เวอร์" แล้วตอบสั้นๆว่า ครับ จ้า แค่เนี่ยไม่มีการแสดงความคิดเห็นอะไรเลย เฮ้อ นี่เรารู้สึกไปเองคนเดียวหรือป่าววะ มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย เวลาเรางอนในสิ่งที่เขาทำผิด เขาก็ไม่เคยง้อไม่เคยอธิบาย ทีเรื่องเรียนเนี่ยอธิบายเป็นเรื่องๆและกระจ่างได้ แต่เรื่องนี้ทีไรก็ได้คำตอบสั้นๆ วันนี้ขอระบายยาวๆหน่อยนะค่ะ ไม่มีใครที่ระบายมันอึดอัดบอกเพื่อนก็ไม่ค่อยสนใจในสิ่งที่เราพูดบอกพ่อแม่ก็กลัวโดนด่าเพราะเขาไม่ชอบเรื่องเรามีแฟนเท่าไร ขอคำแนะนำดีๆได้ไหมค่ะ จะว่าจะติไรก็ได้ค่ะ คือสิ่งเหล่านี้มันมีอะไรค่ะ มันคือความรักหรือป่าว