เธอเป็นใคร? ในห้อง "213"

สวัสดีครับ.. ปกติผมเป็นคนชอบอ่านเรื่องสยองขวัญในพันทิปบ้าง ในเว็บต่างๆบ้าง แต่ถ้าถามผมว่ากลัวผีหรือเปล่า ก็เฉยๆครับ แต่จะเชื่อหรือไม่เชื่อ ในทางที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถตอบได้ ก็ไม่ลบหลู่ดีกว่าครับ

เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เป็นประสบการณ์จริงที่เกิดขี้นกับผมและแฟนผมเอง แต่ในขณะที่ทุกท่านอ่าน ก็ใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ ใครจะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่จะไตร่ตรองพิจารณาของแต่ละบุคคลนะครับ แต่เรื่องที่ผมจะเล่า ผมยืนยัน นั่งยัน นอนยันครับ ว่ามันคือเรื่องจริงที่เกิดขี้นจริงทั้งหมด..

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  

ก่อนเริ่ม.. ผมขอเรียกแทนตัวเองว่า "เอ" และขอเรียกแฟนผมแทนว่า "บี" นะครับ

เรื่องนี้เกิดขี้นมาตั้งแต่กลางปีที่แล้วครับ ผมกับแฟนทำงานอยู่ออฟฟิศใกล้ๆกันแถวบางบัวทอง บ้านผมอยู่ตรงรังสิตคลอง1 ส่วนแฟนผมบ้านอยู่ตรงนวนคร
เวลาจะกลับบ้านตอนเย็น เราจะนัดเจอกันตรงป้ายรถเมล์แถวบางบัวทองนี่แหละครับ เพื่อจะได้ขี้นรถกลับบ้านพร้อมกัน เป็นประจำแบบนี้ทุกวันครับ ถึงรังสิตเราสองคนมักจะแวะหาอะไรทานก่อนเข้าบ้านใคนบ้านมัน ฟิวเจอร์บ้าง เมเจอร์บ้าง ข้างทางบ้าง แต่วันนั้นเราสองคนเลือกที่จะไปทานสเต็กกันตรงซอยหอพักข้างมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง

( ไม่ขอเอ่ยชื่อซอยนะครับ เพื่อจะไม่เกิดเป็นคดีฟ้องร้องกันในอนาคตหลังจากกระทู้นี่แผ่ออกไป แต่ผมเชื่อว่าบอกแค่นี้ หลายๆคนน่าจะนึกออกกันบ้างแหละ เพราะมันมีอยู่ไม่กี่แห่งหรอกในจังหวัดปทุมน่ะ )

ต่อครับ พอถึงซอยหอพัก เราก็เข้าร้านสเต็ก กินเสร็จสรรพ ผมกับบีก็ไปร้องเพลงคาราโอเกะร้านใกล้ๆกันต่อ และเวลาล่วงเลยมาจนถึง 4 ทุ่มครับ ผมจึงบอกบีว่า เราว่าหาที่พักดีกว่ามั้ย นี่ก็ดึกแล้ว หารถกลับบ้านยาก ส่วนบีก็ OK ครับ เรื่องชุดไปทำงานของวันพรุ่งนี้ตอนเช้าเราสองคนค่อยกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ถ้าพ่อกับแม่ถามอะไรก็บอกไปบ้านเพื่อนละกัน ( จริงๆ อยากนอนด้วยกันแหละ เพราะอยู่บ้านทำอะไรไม่สะดวก ฮิฮิ )

ผมกับบีก็เริ่มต้นหาห้องพักรายวันในซอย เริ่มจากต้นซอย หอพักที่เราสองคนเคยพักรายวันอยู่ แต่อกอีแป้นจะแตก วันนั้นห้องดันเต็มอีกซะนี่ ผมเลยบอกบีว่า  เราเข้าไปในซอยอีกก็ได้เผื่อมีอยู่บ้าง เราก็เลยเดินไปกัน กลางซอย และเกือบท้ายซอย จนมาเจอหอพักอยู่ตึกนึง หน้าตึกขี้นไว้ "หอพักรายวันและรายเดือน" ( มีชื่อหอพักด้วยนะเออ แต่ขอสงวนไว้นะครับ ) ผมบอกบี "เนี่ยแหละ เจอละ" บีก็บอก OK นะ เดี๋ยวเดินเข้าไปดูกัน หน้าตึกมีต้นไม้ต่างๆปลูกไว้หลายอย่างเลย ก็ดูเป็นธรรมชาติดีนะ พอไปถึงล็อบบี้ โชคดีครับ ตอนแรกคิดว่าปิดแล้ว แต่มีป้าแกนั่งอยู่ข้างใน ผมไม่รอช้าครับ เดินไปเลื่อนกระจกถามป้าแก...

ผม : มีห้องว่างอยู่มั้ยครับ
ป้า : มีอยู่จ้ะ ห้องนึง ชั้นสองนะ
ผม : ดีเลยครับ ผมกับแฟนจะมาเช่าคืนนี้ครับ ราคาคิดยังไงครับ
ป้า : ( ยื่นใบราคาห้องพัก รายวันรายเดือน ) มีค่ามัดจำ 700 นะ และขอบัตรประชาชนด้วย อยู่ถึงเที่ยงวันหรือเปล่าน่ะ
ผม : ไม่ครับป้า เดี๋ยวตอนเช้า 6 โมงผมกับแฟนก็เช็คเอ้าออกแล้วครับ
ป้า : โอเครตามนี้นะ รอป้าแปปนึง
ผม : ครับ ( ระหว่างนั้น ผมก็ดูใบโปรชัวร์หอพักไปพลางๆ บอกแฟนผม "บี เราว่าโอเครนะ ห้องสวยดี ตกแต่งโอเคร" บีก็เอออ่อตามเรานั้นแหละ )
ป้า : เสร็จแล้ว เดี๋ยวป้าพาขี้นไปชั้นสอง

เสร็จสรรพป้าแกก็พาผมกับบีเดินดิ่งไปบนชั้นสอง พอถึงหน้าห้อง ผมแหงนมองเลขที่ห้อง "213"! ใช่ครับ "ห้อง213" โอ้ววววววววว!! เลขห้องมงคลมากเลยตรู แต่ตอนนั้นจริงๆยังไม่คิดว่ามีอะไรนะ แต่แค่สงสัยว่าเลขห้องเหมือนผมเคยดูหนัง คนเคยเจอผี ก็อยู่ห้องที่มีเลข 13 นี่แหละ อเมซิ่งสาดๆ 😒😒

พอมาถึงช่วงที่ป้าแกเปิดประตูครับ...

แกกๆๆ.. เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดด!!

ตรอกบัตรปุ๊ป! เชื่อมั้ยครับ ห้องที่ผมคิดฝันเหมือนในภาพโปรชัวร์ แต่ที่จริงมันคนละเรื่อง เปิดมาเหมือนมีลมมาแสกหน้า พร้อมกลิ่นอับของห้อง เสมือนห้องนี้ถูกปิดตายมาก่อน ผมมองหน้าบี บีทำหน้าเจือนๆ และป้าแกบอกตอนเช้าโทรหาป้านะ จะได้ลงมาคืนค่ามัดจำ และป้าแกรีบเดินออกไปในทันที

( พักแปปนึงนะครับ เดี๋ยวมาต่อ พิมพ์จากโทรศัพท์เมื่อยมือมากครับ )
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่