เริ่มเลยนะคะ...
ก่อนหน้านี้เราคบกับแฟนมา 4 ปี เราเป็นรักครั้งแรกของกันและกัน เรารักและดูแลกันดีมาตลอด พ่อแม่ของเราทั้ง 2 คนรับรู้การคบหาและไปมาหาสู่กันตลอด จนเข้าปีที่ 5 พ่อของแฟนฝากเค้าไปทำงาน เวลาที่ได้เจอกันและคุยกันเริ่มน้อยลง และท่าทีเค้าเริ่มเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนจะโทรคุยกันทุกวัน มาเจอกันทุกวัน แต่เค้าก็เริ่มห่างหาย เรายังคงทำตัวปกติเหมือนเดิม พยายามโทรหา...เค้าไม่รับ ไปหาที่บ้าน...เค้าก็ทำเมินเฉยทำเหมือนเราไม่มีตัวตน เราเริ่มเช็คมือถือเค้าและก็เจอความผิดปกติ เค้าคุยกับผู้หญิงคนอื่น...เราเสียใจร้องไห้หาเหตุผลว่าทำไม? แต่เค้ากับโมโหไม่พอใจที่เราแอบเช็คมือถือเค้าๆบอกว่ามันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเค้า ไม่ชอบ! เค้าจะคุยกับใครมันก็เรื่องของเค้า ทำไมถึงทำตัววุ่นวายน่ารำคาน กลายเป็นเรารู้สึกผิดและพยายามทำทุกอย่างให้เค้ากับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ดูเหมือนจะทำอะไรไม่ได้แล้ว "พอเถอะ....ไม่ต้องมาพยายามทำดีอะไรเพื่อเค้าอีก คนดีๆอย่างเทอไม่เหมาะกับเค้าหรอก" และรัก 4 ปีก็จบลง
ช่วงเวลาที่เราเลิกกันไป 4 ปี...เค้าก็ได้ไปคบหากับผู้หญิงที่เค้าแอบคุยนั้นแระ ส่วนเราก็มีคนเข้ามา ในระหว่างนี้เค้าพยายามติดต่อมาขอคืนดีตลอด พยายามโทรหา ส่งข้อความทุกวันสำคัญ ขอโทษในสิ่งที่เค้าทำลงไป ช่วงเวลาที่เค้าไม่มีเราเค้าคิดถึงเรามาก เราอยู่ในความฝันและความทรงจำของเค้าตลอดไม่มีทางลืมได้เลย ผู้หญิงหลายๆคนที่เข้ามาในชีวิตเค้าไม่มีเลยสักคนที่ใช่ ตอนนี้เค้าคิดได้แล้วและอยากจะขอโอกาส ซึ่งในช่วงปี-สองปีแรกเราใจแข็งมากเพราะกว่าเราจะหลุดจากความเจ็บปวดตรงนั้นมาได้ เราจำได้ว่ามันทรมานแค่ไหน...แต่สุดท้ายเราก็ใจอ่อนในปีสุดท้าย เค้าจบกับผู้หญิงทุกคน เพื่อขอโอกาสกลับมาดูแลเราอีกครั้ง และโอกาสมันก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง...
เรากลับมาคบกันเป็นครั้งที่ 2 ค่ะ เค้าให้คำสัญญาและให้ความมั่นใจหลายๆอย่างในตัวเค้าว่าจะไม่กลับไปทำให้เราเสียใจอีก จนเรารู้สึกกลับมาเชื่อใจเค้าอย่างเต็ม 100 อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เราต้องอยู่ไกลกันคนละจังหวัด เราจะมาเจอกันได้ก็แค่อาทิตย์ละครั้งค่ะ เพราะต่างคนต่างทำงานกันคนละที่ แต่วันเวลาที่ผ่านมาเรามีความสุขมากๆค่ะที่มีเค้าและทุกช่วงเวลามันมีค่าสำหรับเรามาก ทุกครั้งที่เค้ามาหาเราๆจะเตรียมอาหารการกินไว้รอ อยากทานอะไร ทำงานมาเหนื่อยมั้ย เมื่อยมั้ย เครียดมั้ย มีปัญหาอะไรบอกนะ ของใช้ต่างๆเราจะจัดเตรียมวางไว้ให้เค้าพร้อมใช้เสมอ เช่น ยาสีฟันเราจะบีบไว้ที่แปลงทุกครั้งเมื่อถึงเวลาที่เค้าจะอาบน้ำ และทุกๆครั้งที่เค้าต้องกลับไปทำงานก่อนที่เค้าจะไปเราจะขอกอด ขอหอมเค้าทุกครั้งก่อนที่เค้าจะไป เพราะอยู่ไกลกันเราจึงต้องหมั่นเติมรักอยู่เสมอ เรามีความสุขกับการดูแลเค้ามากๆ
แต่...ในคืนนึงที่แฟนเราขอไปกินเหล้ากับเพื่อนและเมากลับมา เรานึกสงสัยขึ้นมา อาจจะเซ็นส์ของผู้หญิงมั้งที่มันทำให้เราทำแบบนั้นอีก นิสัยเดิมๆของเราที่เค้าไม่ชอบ เราแอบเช็คมือถือเค้าค่ะ มีข้อความไลน์ผู้หญิงเด้งขึ้นมา... อ่านข้อความแล้ว...เอาอีกแล้วหรอ เค้านอกใจเราคุยกับผู้หญิงอื่นที่เพิ่งรู้จักกันในคืนที่เค้าไปร้านเหล้าแค่คืนนั้น และที่คุยเพราะความเมาตอนนี้มีสติแล้วไม่ได้คิดอะไร... เราได้คุยกันด้วยเหตุผลพร้อมคำขอโทษและคำสัญญาว่าจะไม่มีอีก และเรื่องก็จบลงด้วยการที่เราให้โอกาสเค้าอีกครั้ง จนเวลาผ่านมา ณ ปัจจุบัน ความรักของเรากำลังไปด้วยดีกำลังจะครบ 2 ปีในไม่กี่เดือนแล้ว แต่ความรักก็ต้องมาสะดุดเพราะก่อนหน้านี้เราแอบดูมือถือเค้าอีกครั้งและเราพบข้อความไลน์ที่เค้าส่งถึงแฟนเก่า ว่าเค้าคิดถึงมากๆ....เราถึงกับเงิบ นี่เราขาดตกบกพร่องตรงไหนกัน ทำไมเค้ายังคิดถึงอดีตที่เค้าเป็นคนทิ้งมันมาเอง และปัจจุบันคือเค้าเลือกเรานิ...นี่คือคำถามที่ค้างคาใจเรา จนเราอดทนไม่ไหว พูดกับเค้าไปตรงๆว่าเราเห็นข้อความนั้น.....และท่าทีของเค้าคือไม่พอใจที่เราแอบดูมือถือเค้าอีกแล้ว เค้ารู้สึกว่าไม่เป็นส่วนตัวเลย ถ้าเราขอดูมือถือเค้าดีๆเค้าก็ให้และจะยอมรับผิดแต่โดยดีเลย แต่มาทำแบบนี้ไม่ชอบเลย เค้าขอให้เราลองห่างกันสักพักอยากใช้เวลาคิดทบทวนเกี่ยวกับตัวเอง ว่าที่ผ่านมาเค้ารักเราจริงๆหรือเปล่า หรือเราเป็นเพียงความคิดถึงของเค้าเท่านั้น และทบทวนเรื่องระหว่างเรา ว่าระหว่างที่เค้ามีเรา กับไม่มีเรา อย่างไหนมันดีกว่า... หรือว่าเค้าเหมาะกับการที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า
ในระหว่างนี้เค้าขอหยุดการพูดคุยกับเราเพื่อคิด และจะมาหาเราพร้อมคำตอบว่าความรักของเราจะเป็นยังไงต่อไปในอีก 1 อาทิตย์ข้างหน้า...
เราได้ยินแบบนี้แล้วรู้สึกใจหายวูบ ทำไมความรักของเราต้องกลายเป็นแบบนี้ ต้นเหตุมันเกิดจากเราหรือเปล่า
แล้วใน 1 อาทิตย์นี้เราจะทำใจยังไง สมองมันคิดวกวนไปหมด มีแต่เรื่องราวเกี่ยวกับเค้าอยู่ในหัว ลุ้นว่าคำตอบมันจะเป็นยังไง กินไม่ได้นอนไม่หลับจริงๆ มันคงเป็นอีกช่วงเวลาที่เราต้องกลับมาเจ็บปวดอีกแล้วใช่มั้ยคะ
สุดท้ายนี้เราขอแค่ต้องการคำปรึกษา คำแนะนำจากใครก็ได้ค่ะ ที่กำลังอ่านเรื่องราวความรักของเราอยู่...เพื่อเป็นแนวทางต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอคำปรึกษาจากใครก็ได้ค่ะ ที่กำลังอ่านเรื่องราวความรักของเราอยู่
ก่อนหน้านี้เราคบกับแฟนมา 4 ปี เราเป็นรักครั้งแรกของกันและกัน เรารักและดูแลกันดีมาตลอด พ่อแม่ของเราทั้ง 2 คนรับรู้การคบหาและไปมาหาสู่กันตลอด จนเข้าปีที่ 5 พ่อของแฟนฝากเค้าไปทำงาน เวลาที่ได้เจอกันและคุยกันเริ่มน้อยลง และท่าทีเค้าเริ่มเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนจะโทรคุยกันทุกวัน มาเจอกันทุกวัน แต่เค้าก็เริ่มห่างหาย เรายังคงทำตัวปกติเหมือนเดิม พยายามโทรหา...เค้าไม่รับ ไปหาที่บ้าน...เค้าก็ทำเมินเฉยทำเหมือนเราไม่มีตัวตน เราเริ่มเช็คมือถือเค้าและก็เจอความผิดปกติ เค้าคุยกับผู้หญิงคนอื่น...เราเสียใจร้องไห้หาเหตุผลว่าทำไม? แต่เค้ากับโมโหไม่พอใจที่เราแอบเช็คมือถือเค้าๆบอกว่ามันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเค้า ไม่ชอบ! เค้าจะคุยกับใครมันก็เรื่องของเค้า ทำไมถึงทำตัววุ่นวายน่ารำคาน กลายเป็นเรารู้สึกผิดและพยายามทำทุกอย่างให้เค้ากับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ดูเหมือนจะทำอะไรไม่ได้แล้ว "พอเถอะ....ไม่ต้องมาพยายามทำดีอะไรเพื่อเค้าอีก คนดีๆอย่างเทอไม่เหมาะกับเค้าหรอก" และรัก 4 ปีก็จบลง
ช่วงเวลาที่เราเลิกกันไป 4 ปี...เค้าก็ได้ไปคบหากับผู้หญิงที่เค้าแอบคุยนั้นแระ ส่วนเราก็มีคนเข้ามา ในระหว่างนี้เค้าพยายามติดต่อมาขอคืนดีตลอด พยายามโทรหา ส่งข้อความทุกวันสำคัญ ขอโทษในสิ่งที่เค้าทำลงไป ช่วงเวลาที่เค้าไม่มีเราเค้าคิดถึงเรามาก เราอยู่ในความฝันและความทรงจำของเค้าตลอดไม่มีทางลืมได้เลย ผู้หญิงหลายๆคนที่เข้ามาในชีวิตเค้าไม่มีเลยสักคนที่ใช่ ตอนนี้เค้าคิดได้แล้วและอยากจะขอโอกาส ซึ่งในช่วงปี-สองปีแรกเราใจแข็งมากเพราะกว่าเราจะหลุดจากความเจ็บปวดตรงนั้นมาได้ เราจำได้ว่ามันทรมานแค่ไหน...แต่สุดท้ายเราก็ใจอ่อนในปีสุดท้าย เค้าจบกับผู้หญิงทุกคน เพื่อขอโอกาสกลับมาดูแลเราอีกครั้ง และโอกาสมันก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง...
เรากลับมาคบกันเป็นครั้งที่ 2 ค่ะ เค้าให้คำสัญญาและให้ความมั่นใจหลายๆอย่างในตัวเค้าว่าจะไม่กลับไปทำให้เราเสียใจอีก จนเรารู้สึกกลับมาเชื่อใจเค้าอย่างเต็ม 100 อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เราต้องอยู่ไกลกันคนละจังหวัด เราจะมาเจอกันได้ก็แค่อาทิตย์ละครั้งค่ะ เพราะต่างคนต่างทำงานกันคนละที่ แต่วันเวลาที่ผ่านมาเรามีความสุขมากๆค่ะที่มีเค้าและทุกช่วงเวลามันมีค่าสำหรับเรามาก ทุกครั้งที่เค้ามาหาเราๆจะเตรียมอาหารการกินไว้รอ อยากทานอะไร ทำงานมาเหนื่อยมั้ย เมื่อยมั้ย เครียดมั้ย มีปัญหาอะไรบอกนะ ของใช้ต่างๆเราจะจัดเตรียมวางไว้ให้เค้าพร้อมใช้เสมอ เช่น ยาสีฟันเราจะบีบไว้ที่แปลงทุกครั้งเมื่อถึงเวลาที่เค้าจะอาบน้ำ และทุกๆครั้งที่เค้าต้องกลับไปทำงานก่อนที่เค้าจะไปเราจะขอกอด ขอหอมเค้าทุกครั้งก่อนที่เค้าจะไป เพราะอยู่ไกลกันเราจึงต้องหมั่นเติมรักอยู่เสมอ เรามีความสุขกับการดูแลเค้ามากๆ
แต่...ในคืนนึงที่แฟนเราขอไปกินเหล้ากับเพื่อนและเมากลับมา เรานึกสงสัยขึ้นมา อาจจะเซ็นส์ของผู้หญิงมั้งที่มันทำให้เราทำแบบนั้นอีก นิสัยเดิมๆของเราที่เค้าไม่ชอบ เราแอบเช็คมือถือเค้าค่ะ มีข้อความไลน์ผู้หญิงเด้งขึ้นมา... อ่านข้อความแล้ว...เอาอีกแล้วหรอ เค้านอกใจเราคุยกับผู้หญิงอื่นที่เพิ่งรู้จักกันในคืนที่เค้าไปร้านเหล้าแค่คืนนั้น และที่คุยเพราะความเมาตอนนี้มีสติแล้วไม่ได้คิดอะไร... เราได้คุยกันด้วยเหตุผลพร้อมคำขอโทษและคำสัญญาว่าจะไม่มีอีก และเรื่องก็จบลงด้วยการที่เราให้โอกาสเค้าอีกครั้ง จนเวลาผ่านมา ณ ปัจจุบัน ความรักของเรากำลังไปด้วยดีกำลังจะครบ 2 ปีในไม่กี่เดือนแล้ว แต่ความรักก็ต้องมาสะดุดเพราะก่อนหน้านี้เราแอบดูมือถือเค้าอีกครั้งและเราพบข้อความไลน์ที่เค้าส่งถึงแฟนเก่า ว่าเค้าคิดถึงมากๆ....เราถึงกับเงิบ นี่เราขาดตกบกพร่องตรงไหนกัน ทำไมเค้ายังคิดถึงอดีตที่เค้าเป็นคนทิ้งมันมาเอง และปัจจุบันคือเค้าเลือกเรานิ...นี่คือคำถามที่ค้างคาใจเรา จนเราอดทนไม่ไหว พูดกับเค้าไปตรงๆว่าเราเห็นข้อความนั้น.....และท่าทีของเค้าคือไม่พอใจที่เราแอบดูมือถือเค้าอีกแล้ว เค้ารู้สึกว่าไม่เป็นส่วนตัวเลย ถ้าเราขอดูมือถือเค้าดีๆเค้าก็ให้และจะยอมรับผิดแต่โดยดีเลย แต่มาทำแบบนี้ไม่ชอบเลย เค้าขอให้เราลองห่างกันสักพักอยากใช้เวลาคิดทบทวนเกี่ยวกับตัวเอง ว่าที่ผ่านมาเค้ารักเราจริงๆหรือเปล่า หรือเราเป็นเพียงความคิดถึงของเค้าเท่านั้น และทบทวนเรื่องระหว่างเรา ว่าระหว่างที่เค้ามีเรา กับไม่มีเรา อย่างไหนมันดีกว่า... หรือว่าเค้าเหมาะกับการที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า
ในระหว่างนี้เค้าขอหยุดการพูดคุยกับเราเพื่อคิด และจะมาหาเราพร้อมคำตอบว่าความรักของเราจะเป็นยังไงต่อไปในอีก 1 อาทิตย์ข้างหน้า...
เราได้ยินแบบนี้แล้วรู้สึกใจหายวูบ ทำไมความรักของเราต้องกลายเป็นแบบนี้ ต้นเหตุมันเกิดจากเราหรือเปล่า
แล้วใน 1 อาทิตย์นี้เราจะทำใจยังไง สมองมันคิดวกวนไปหมด มีแต่เรื่องราวเกี่ยวกับเค้าอยู่ในหัว ลุ้นว่าคำตอบมันจะเป็นยังไง กินไม่ได้นอนไม่หลับจริงๆ มันคงเป็นอีกช่วงเวลาที่เราต้องกลับมาเจ็บปวดอีกแล้วใช่มั้ยคะ
สุดท้ายนี้เราขอแค่ต้องการคำปรึกษา คำแนะนำจากใครก็ได้ค่ะ ที่กำลังอ่านเรื่องราวความรักของเราอยู่...เพื่อเป็นแนวทางต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ