สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกของผมถ้าเกิดพิมพ์ ตกหล่นพิมพ์ผิดขออภัยด้วยนะครับ /// พิมพ์ในโทรศัพท์ด้วยครับ
ก็ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ อ่อผมเป็นนักศึกษาปี2นะครับ คือผมไปจีบผู้หญิงคนนึงครับเป็นปีเลย ผมดีกับเขามาก อาจจะไม่ถึงขั้นดูแลเอาใจใส่ตลอดเวลาแต่ก็มีซื้อขนมมาฝากบ้าง ผมคุยกับเขาทุกวันครับเพื่อแก้ปัญหาที่เราไม่ค่อยเจอกัน เรียกว่าเจอกันน้อยมากเลยก็ว่าได้ครับเราก็พยายามจะเจอเขาตลอดแต่เค้าก็ไม่ว่างด้วยครับ ผมเป็นคนคุยคนเดียวครับไม่ชอบคุยหลายคนผมมองว่ามันเป็นการไม่ให้เกียรติกัน ผมไม่ได้คิดว่าผมดีกับเขาที่สุดนะครับเขาบอกผมว่าผมดีกับเขามากผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เราคุยกันมาเป็นปีเหมือนทุกอย่างจะโอเคเรากำลังจะโอเค ผมโทรหาเขาปลุกไปเรียนบ้าง คุยกันตลอดแต่ไม่ถึงขั้นจู้จี้ แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้คบกันเพราะเขาชอบคนอื่นครับคนที่ใกล้กัน ตอนนี้ไม่ได้คุยกันแล้วครับเหมือนคนไม่รู้จักกัน ก็เสียใจนะครับเหมือนเข้าไปในชีวิตเขาแล้วโดนถีบออกมาตอนไหนไม่รู้ เขาดีกับผมนะครับไม่ได้ถึงขั้นใจร้าย เขาว่าเราเป็นเพื่อนกันได้ แต่ผมทนไม่ไหวเองเลยออกมาจากตรงนั้น แต่ไม่ถึงกับเครียดอะไรครับแค่อยากรู้ว่าคุณผู้หญิงหลายๆคนคิดยังไงกัน ขอบคุณครับ
ผู้หญิงถ้าให้เลือกระหว่างผู้ชายที่ใกล้กันตลอดอาจจะดีหรือไม่ดี กับผู้ชายที่ไม่ค่อยเจอกันแต่เค้าดีกับคุณมากจะเลือกคนไหน
ก็ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ อ่อผมเป็นนักศึกษาปี2นะครับ คือผมไปจีบผู้หญิงคนนึงครับเป็นปีเลย ผมดีกับเขามาก อาจจะไม่ถึงขั้นดูแลเอาใจใส่ตลอดเวลาแต่ก็มีซื้อขนมมาฝากบ้าง ผมคุยกับเขาทุกวันครับเพื่อแก้ปัญหาที่เราไม่ค่อยเจอกัน เรียกว่าเจอกันน้อยมากเลยก็ว่าได้ครับเราก็พยายามจะเจอเขาตลอดแต่เค้าก็ไม่ว่างด้วยครับ ผมเป็นคนคุยคนเดียวครับไม่ชอบคุยหลายคนผมมองว่ามันเป็นการไม่ให้เกียรติกัน ผมไม่ได้คิดว่าผมดีกับเขาที่สุดนะครับเขาบอกผมว่าผมดีกับเขามากผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เราคุยกันมาเป็นปีเหมือนทุกอย่างจะโอเคเรากำลังจะโอเค ผมโทรหาเขาปลุกไปเรียนบ้าง คุยกันตลอดแต่ไม่ถึงขั้นจู้จี้ แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้คบกันเพราะเขาชอบคนอื่นครับคนที่ใกล้กัน ตอนนี้ไม่ได้คุยกันแล้วครับเหมือนคนไม่รู้จักกัน ก็เสียใจนะครับเหมือนเข้าไปในชีวิตเขาแล้วโดนถีบออกมาตอนไหนไม่รู้ เขาดีกับผมนะครับไม่ได้ถึงขั้นใจร้าย เขาว่าเราเป็นเพื่อนกันได้ แต่ผมทนไม่ไหวเองเลยออกมาจากตรงนั้น แต่ไม่ถึงกับเครียดอะไรครับแค่อยากรู้ว่าคุณผู้หญิงหลายๆคนคิดยังไงกัน ขอบคุณครับ