แค่เป็นที่ปรึกษาให้เธอ แค่นี้ฉันก็มีความสุข

เรารู้จักกันทางFace book เราเป็นคนขอเขาเป็นเพื่อน ความจริงแล้วเรารู้ว่าเขาเป็นรุ่นพี่ขิองเพื่อน เพื่อนมักเล่าให้ฟังว่า เขาเหมือนเกย์ใครๆก็คิดว่าเขาเป็นเกย์ เขาเนี๊ยบมาก นิ่งๆ ไม่ค่อยยิ้ม เพื่อนเล่าเรื่องพี่เขาให้เราฟังบ่อยมาก จนเราอยากรู้ว่า ผู้ชายคนนี้จริงๆแล้วเขาเป็นคนยังไงกัน แอ๊ปเกย์จริงๆหรอ เราเลยไปขอเขาเป็ยเพื่อน (เพื่อนบอกว่าเขาไม่ค่อยรับใครเป็นเพื่อนในเฟสซักเท่าไหร่) แต่ท้ายที่สุด เขาก็รับเรา แต่เราก็ไม่คุยกับเขาไม่เคยทักไป จนวันเกิดเขา เราเลยส่งรูปเขา ก็อปรูปจากเฟสเขาแหละ 555 เขียนและแต่งภาพให้เขาและส่งไปในข้อความ มันเป็นจุดเริ่มต้น เขาตอบกับมา จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เล่าให้เขาฟังส่าที่ขอเป็นเพื่อน เพีราะอยากรู้พี่เป็นเกย์รึปล่าว พี่เขาก็ขำ ตอบว่าป่ล่าวนี่ เราคุยกันมาเรื่อยๆ ทั้งๆที่ไม่เคยเจอกัน คุยกันจนเขาเล่าเรื่องในสิ่งที่เขาเก็บไว้ให้เราฟัง เล่าเรื่องคว่ามรักของเขา ที่ไม่เคยสมหวังเลย เราสองคนแชร์เรื่องราวของแต่ละคนผ่านตัวอักษร มาตลอด ไม่เคนเจอ แต่เรากับมีความรู้สึกผูกพันกับเขามาก เหมือนเรารู้จักกันมาตั้งนาน แต่พอเราสนิทกันแค่ผ่านตัวอักษร รับฟังสิ่งที่เขาระบาย ให้เราฟังอยู่บ่อยๆ คอยปลอบใจเขา จนวันหนึ่ง เขามีแฟน มันทำให้เราก็ดีใจกับเขา เวลาเขาคุบกับเราเขาก็เล่าเรื่องแฟนพูดถึงแฟนของเขาให้เราฟังตลอด มันทำให้เรารู้สึกน้อยใจ ความรู้สึกนี้มันมีตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ เราเลยไม่ทักเขาไปอีก เขาก็ไม่เคยทักมานะ แต่พอมาวันหนึ่งเรานึกยังไงไม่รู้อดที่จะทักเขาไท่ได้ เลยทักไป เขาตอบกลับมา เขาบอกกับเราว่า เขาเลิกกับแฟนแล้ว มันเหมือนเดิมอีกแล้ว เหมือนที่ๆผ่านมา เราก็คอยให้กำลังใจเขา บอกพี่สู้ๆนะ จนกระทั่งเรานัดเจอกัน มันเป็นครั้งแรก และคนแรกเลยด้วยซ้ำ ที่สนิทกันทั้งๆที่ไม่เคยเจอกัน มันก็ตลกดีนะ  ที่เจอกันครั้งแรกแต่กลับรู้สึกว่า เคยเจอกันบ่อยมาก เราเฮฮา เถียงกัน เขาบอกว่าขอบคุ๋ณนะที่สงสัยในตัวพี่แล้วเข้ามาขอเป็นเพื่อน มันทำให้เราได้รู้จักกัน เราก็ได้แต่ยิ้ม แล้วบอกว่ามีอะไรก็ปรึกษานู๋ได้ตลอด เราไม่รู้หรอกว่า เราคิดกับพี่เขาแบบไหน แต่มันมีความสุขทุกครั้งที่เขามาเล่าเรื่องราวต่างๆมาปนึกษาปัญหาของเขา รู้สึกดีทุกครั้งที่อย่างน้อยเขาก็เลือกที่จะระบายหรือเล่าให้เราฟีง ปัจจุบันนี้เราก็ให้คำปรึกษากันตลอด แต่ถ้าวันหนึ่งเขามีแฟนก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เราหรือเขาจะหายไป เพราะเขาก็เรื่มมีคนเข้ามาคุยด้วย แต่อย่างน้อยเราก็ได้รู้เกือบทุกเรื่องของเขา เขาจะเล่าเรื่องแต่ละวันที่เขาเจอให้เราฟังแม้กระทั่งคุยกับใครบ้าง แคปข้อความที่เขาคุยๆกับผู้หญิงที่เข้ามาให้เราดูประจำ แล้วจะถามว่า พี่ควรเปิดใจมั้ย ควรทำอย่างไรดี เขาจะจิงใจกับพี่มั้ย บางทีเราก็นึกขำเหมือนกันว่า ตกลงเราเป็นคนๆเดียวกับพี่เขาหรือป่าว มีอะไรก็ต้องตัดสินใจกับเขาด้วย แต่มันทำให้เรามีความสุขนะ จนอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าวันหนึ่งมันไม่มีแบบนี้แล้ว เราจะเป็นยังไง เราจะรู้สึกตรงข้ามกับความรู้สึกดีมั้ย