เพราะเป็นฝ่ายที่รักเขามากกว่า มันจึงเหนื่อยกว่า. สงสัยคำนี้มันคงจะจิงสำหรับคู่ของเรา
เรากับเขาคบกันมาได้สักระยะหนึ่งแล้วละ เราอยู่ไกลกัน เราจึงไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะการเจอกันแต่ละครั้งต้องใช้เงินในการเดินทางค่อนข้างมาก เราเลยใช้วิธีการคุยกันผ่าน videocall ....เราไม่ปฏิเสธว่าเทคโนโลยีสมัยนี้ทำให้คนไกลกัน รู้สึกใกล้กันได้ แต่ในขณะเดียวกัน มันกลับทำให้เรารู้สึกห่างเหิน และ เสียใจ ได้เช่นเดียวกัน. เพื่อนๆคงงงว่ามันทำแบบนั้นได้ยังไง. เราเชื่อว่าหลายคู่คงเจอปัญหาเดียวกับเรา และบ่อยครั้งที่ทำให้คนที่เป็นฝ่ายรอ รู้สึกท้อ เหนื่อย และเสียใจ..... ไม่รู้สินะ. เราแค่รู้สึกว่าการได้คุยกัน ในระหว่างที่เราอยู่ไกลกัน มันเป็นการสื่อให้เห็นถึงการเอาใจใส่ ซึ่งกันและกัน เพราะเราไม่สามารถไปดูหนัง ฟังเพลง กินข้าว หรือทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันได้ เหมือนคู่รักอื่นๆ เราเชื่อว่า ความรักและความผูกผัน มันก่อตัวและคงอยู่ได้จากการพูดคุย การเอาใจใส่ และการทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน เพราะไม่เช่นนั้นบนโลใบนี้คงไม่มีคำว่า คนไม่รู้จัก หรือคนพิเศษ ดังนั้นเราจึงค่อนข้างให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้ แต่มันกับทำให้เค้ารู้สึกว่าเราเรียกร้องมากไป ทั้งที่เมื่อก่อนเราคุยกันมากกว่านี้ประมาณ 70% แต่ทุกวันนี้เราคุยกันไม่ถึง 20นาที และใน 20นาทีเค้าเงียบและทำอย่างอื่นไปด้วยประมาณ 10-15นาที สรุปเราได้คุยกันจิงๆจังๆเพียงแค่ 5-10 นาที และเวลาทะเลาะกัน เรากลับเป็นฝ่ายผิด ด้วยเหตุผลที่เค้าต้องการเวลาเป็นส่วนตัว ใน1วัน มี 24 ชั่วโมง 23ชม กับอีก 30นาที มันคงไม่เพียงพอสินะ บ่อยครั้งที่เราเฝ้าถามตัวเอง บ่อยครั้งที่เรารู้สึกว่ามีเค้ากับไม่มีมันไม่ได้ต่างกันเลย
เค้าไม่แคร์เรา หรือเราแค่คิดไปเอง
เรากับเขาคบกันมาได้สักระยะหนึ่งแล้วละ เราอยู่ไกลกัน เราจึงไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะการเจอกันแต่ละครั้งต้องใช้เงินในการเดินทางค่อนข้างมาก เราเลยใช้วิธีการคุยกันผ่าน videocall ....เราไม่ปฏิเสธว่าเทคโนโลยีสมัยนี้ทำให้คนไกลกัน รู้สึกใกล้กันได้ แต่ในขณะเดียวกัน มันกลับทำให้เรารู้สึกห่างเหิน และ เสียใจ ได้เช่นเดียวกัน. เพื่อนๆคงงงว่ามันทำแบบนั้นได้ยังไง. เราเชื่อว่าหลายคู่คงเจอปัญหาเดียวกับเรา และบ่อยครั้งที่ทำให้คนที่เป็นฝ่ายรอ รู้สึกท้อ เหนื่อย และเสียใจ..... ไม่รู้สินะ. เราแค่รู้สึกว่าการได้คุยกัน ในระหว่างที่เราอยู่ไกลกัน มันเป็นการสื่อให้เห็นถึงการเอาใจใส่ ซึ่งกันและกัน เพราะเราไม่สามารถไปดูหนัง ฟังเพลง กินข้าว หรือทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันได้ เหมือนคู่รักอื่นๆ เราเชื่อว่า ความรักและความผูกผัน มันก่อตัวและคงอยู่ได้จากการพูดคุย การเอาใจใส่ และการทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน เพราะไม่เช่นนั้นบนโลใบนี้คงไม่มีคำว่า คนไม่รู้จัก หรือคนพิเศษ ดังนั้นเราจึงค่อนข้างให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้ แต่มันกับทำให้เค้ารู้สึกว่าเราเรียกร้องมากไป ทั้งที่เมื่อก่อนเราคุยกันมากกว่านี้ประมาณ 70% แต่ทุกวันนี้เราคุยกันไม่ถึง 20นาที และใน 20นาทีเค้าเงียบและทำอย่างอื่นไปด้วยประมาณ 10-15นาที สรุปเราได้คุยกันจิงๆจังๆเพียงแค่ 5-10 นาที และเวลาทะเลาะกัน เรากลับเป็นฝ่ายผิด ด้วยเหตุผลที่เค้าต้องการเวลาเป็นส่วนตัว ใน1วัน มี 24 ชั่วโมง 23ชม กับอีก 30นาที มันคงไม่เพียงพอสินะ บ่อยครั้งที่เราเฝ้าถามตัวเอง บ่อยครั้งที่เรารู้สึกว่ามีเค้ากับไม่มีมันไม่ได้ต่างกันเลย