'เจี๊ยบ ลลนา' อินเนอร์นางแรงมาก...ร้องตามเลย ฝีมือขนาดนี้ไปอยู่ที่ไหนมา

คือไม่คิดว่าหมอเจี๊ยบจะเล่นได้ดีขนาดนี้ มันลื่นไปหมดทุกฉาก เลิฟซีนก็สวย ดราม่านี่จัดหนักมากร้องแบบไม่ห่วงสวยกันเลย เหมือนนั่งดูชีวิตคนจริงๆ ไม่ใช่ละคร สีหน้าแววตามันสื่อออกมาชัดมากโดยไม่ต้องพูด ดูแล้วเชื่อเลยว่านี่คือ 'มีน' ไม่ใช่หมอเจี๊ยบ คนที่เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้นั่งดูฉากนี้คงรู้สึกได้...สะเทือนอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก คือเล่นกันได้ธรรมชาติมากๆ ทั้งพุฒทั้งเจี๊ยบ คำสนทนาที่ใช้พูดกันมันไม่ละครอ่ะ เขียนบทดี ผู้กำกับเก่งมากที่ทำให้นักแสดงถ่ายทอดอารมณ์ตัวละครออกมาได้เนียนมากๆ  ฉากที่ 'มีน' ไปลา 'ต่อ' บอกว่าขอลาออกแล้วหันหลังเดินออกจากประตูออกมา แล้วร้องไห้แบบกลั้นไม่อยู่ คาดว่าใครหลายๆคนน่าจะเคยเป็๋น อารมณ์แบบใจสลาย เจี๊ยบเล่นได้แบบใช่มาก...อารมณ์นี้แหละ

เคยดูผลงานเก่าๆของเจี๊ยบ ก็เฉยๆนะ ไม่ดีไม่เลวแต่เล่นได้แบบไม่เป็นภาระใคร อาจจะเป็นเพราะบทไม่ส่ง หรือยังไม่เจอเรื่องที่ต้องเห็นฝีมือชัดๆ แต่เรื่องนี้มันพอดูแล้วแบบ เล่นได้ขนาดนี้เลยเหรอ คือดีกว่าที่คาด ดีเลยนะเนี่ย ดีงามนามอโศก ถ้ามีโอกาสก็อยากได้เห็นผลงานกันอีก กับโปรดักชั่นดีๆ บทดีๆ แบบนี้นะคุณหมอ...