สวัสดีคะ เราได้คุยกับคนๆนึงมาสักพักแล้วคะ แต่ตอนแรกเหมือนเขาจะไม่ได้ชอบเราเลยเขาเลยบอกว่า "เลิกคุยกันดีมั้ย" แต่เราก็ขอโอกาสเขานะ อยากทำให้มันเต็มที่ให้ดีที่สุดก่อน เขาก็บอกว่าได้ เขาให้โอกาสแต่ถ้าถึงจุดๆนึงแล้ว แล้วเขาไม่รู้สึกอะไรเขาก็จะบอกแล้วก็จบ หลังจากวันนั้นเราก็คุยกันทุกวันนะในแชท จะมีบางวันที่เฟสทามกัน โทรหากันไม่บ่อยแต่ถ้าโทรแล้วจะคุยเป็นชั่วโมง เจอกันบ้างนานๆครั้ง นิสัยเขาคือชอบแกล้ง แกล้งว่าเป็นเกย์บ้าง จนบางทีเราก็เชื่อ 555555 พอเราเชื่อเราก็เลยนิ่งๆไปเขาก็เลยถามว่าเป็นอะไร แล้วก็อธิบายให้ฟังว่าไม่ได้เป็นจริงๆ แกล้งเฉยๆ 555555 เขาเป็นคนที่ชอบพูดตรงๆ แทงใจดำเราเลยก็ว่าได้ อยู่ดีๆก็บอกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยเลย บอกว่าไม่ได้คิดถึง เป็นแบบนี้มาเป็นเดือนกว่าๆค่ะ มีทั้งดีมากๆๆๆ และก็ท้อมากๆๆๆ เหมือนเอาแน่เอานอนไม่ได้ บางทีการกระทำก็เหมือนจะชอบเรานะแต่คำพูดก็เอามาบั่นทอนทุกครั้งเลย 55555555 จนวันก่อนอ้ะคะเขาบอกว่าถึงเวลาที่จะบอกแล้วว่าคิดยังไงกับเรา แต่คือพรุ่งนี้เรามีสอบปลายภาค ถ้าคำตอบมันออกมาว่าเลิกคุยกัน เราต้องร้องไห้ตรงนั้นแน่ๆ TT เราเลยปิดหูปิดตาแล้วบอกว่าไม่เอา ไม่อยากรู้ พรุ่งนี้สอบอีกนะ T^T เขาก็หัวเราะเหมือนขำเราอ้ะ 555555 แล้วเขาก็พูดคนเดียวว่าค่อยบอกตอนไปดูหนังก็ได้ เราก็ทำเป็นไม่ได้ยินประโยคนั้น พอถามเขาอีกทีว่าพูดว่าอะไรเขาก็ไม่บอกเราแล้วววว เราไม่แน่ใจอ้ะคะว่าคำที่เขาจะบอกมันคือเป็นแฟนกันหรือว่าเลิกคุยกัน แล้วทำไมต้องไปบอกที่โรงหนังด้วย 5555555 ช่วยเข้ามาตอบกันหน่อยน้าาาา
ขอเป็นแฟน VS เลิกคุย