"ใบหย่า" ไม่ใช่ทุกคำตอบ

แม้ฝ่ายชายจะเอา "ใบหย่า" มายืนยันแล้วก็ตาม แต่หากยังอยู่บ้านเดียวกับภรรยาเก่า มันก็ยังไม่ได้หมายความว่า เขาจริงใจ 100% เพราะ...
(1) ภรรยาเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ จึงเปิดโอกาสให้สามีได้เพลิดเพลินกับเหยื่อ (คือ ผญ.คนที่มาติดกับดัก) รู้เห็นเป็นใจทุกอย่าง ฝ่ายชายอยู่บ้านก็กินเมีย นอกบ้านก็กินอีกคน

(2) ฝ่ายชายบังคับให้ภรรยาเซ็นใบหย่า เพื่อแลกกับค่าเลี้ยงดูและภาระหนี้สิน ภรรยาจึงยอมจำใจอยู่แบบเราสามคน

(3) ใบหย่านั้นเป็นใบหย่าเก่า แต่เขาไปจดทะเบียนสมรสใหม่แล้ว ฝ่ายชายแค่หลอกว่าหย่า แต่จริงๆ เขากับภรรยายังมีสิทธิ์ถูกต้องตามกฎหมาย อันนี้ซวยหนักเลย (ไม่รู้ในทางทะเบียนทำได้หรือเปล่านะครับ ไม่มีความรู้เรื่องทะเบียนราษฎร์)

ดังนั้น... หลักฐานทางกฎหมายจึงไม่ใช่การจบปัญหาหรือคำตอบเสมอไป เราต้องดูความถูกต้องเหมาะสมอีกด้วย ว่า... เราควรเข้าไปแทรกตรงกลางหรือไม่? หรือเราควรอยู่แบบไหน? ไม่ใช่ยอมคบทั้งๆ ที่เรื่องยังไม่จบดี, เราไม่สามารถไปอธิบายสังคมได้หรอกว่า ที่มาที่ไปเป็นยังไง? เราไม่ใช่ดารา ตั้งโต๊ะแถลงข่าวได้ เราจึงต้องเดินไปข้างหน้าในความรักอย่าง "ถูกต้องและเหมาะสม" และมองไปถึงครอบครัวของฝ่ายชายและภรรยาของเขา สมมติว่าเรื่องราวยืดเยื้อไปเรื่อยๆ น้องมีลูกกับฝ่ายชาย จะจดทะเบียนสมรสเหรอ? แล้วจะอยู่ยังไง?? เด็กมีพ่อเป็นใคร ถูกต้องตามกฎหมายแค่ไหน? อิสรภาพ... ความสง่างามในสังคม? ความรักไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต เพราะเราต่างอยู่ร่วมกับอีกหลายชีวิต ต้องมองไกลๆ อย่าคิดอะไรแบบตื้นๆ เพราะทำไปแล้ว มันแก้ไขอะไรไม่ได้ รู้จักผู้ชายให้ลึกพอ รู้ทุกอย่างของเขาแล้วเหรอ? หรือแค่เขาหล่อ เอาใจเก่ง กูก็พลีทุกอย่างให้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่