ขอความคิดเห็นหน่อยครับ
คือ แฟนผมเขาเป็นคนเอาแต่ใจมาก และเห็นแก่ตัวมากครับ เรามีลูกด้วยกัน 1 คน ต่างคนก้อต่างทำงานกัน เรามีรถ แต่ยังไม่มีบ้าน ผมอาศัยอยู่ที่บ้านแฟน เมื่อเงินเดือนออก แฟนผมเขาก็จะจ่ายแต่ค่ารถของเทอ แต่ภาระเรื่องลูกทุกอย่างเป็นของผมคนเดียว แถมเธอยังใช้เงินเก่งมากๆ ไม่ช่วยผมเก็บเลย พอหมดก็มาขอผม ทั้งๆที่ภาระเธอก็มีแค่รถเพียงอย่างเดียว ส่วนของผมนั้น มีทั้ง ค่านมลูก ค่าเลี้ยงลูก ค่ารถมอเตอร์ไซด์ของผม ค่าประกันเงินออกของลูกผม อันนี้เธอก็บอกให้ผมทำ เธอไม่เคยเห็นใจผมเลย ผมเหนื่อยมากบอกตรงๆ ไม่เคยสนใจหรือใส่ใจกันเลย จะดีก็ต่อเมื่อเธออยากได้อะไรจากผม พอผมไม่ให้เธอก็ไม่คุยกับผม โกรธผมงอนผม งานบ้านผมก็ตั้งทำ เธอไม่ทำอะไรเลยครับ ผมเคยลองคุยกัน แบบว่าจับเข่าคุยเลยครับ ตอนอารนณ์เธอดีเธอก็พูดรู้เรื่อง แต่พอคุยจบสุดท้ายเธอก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม ผมเบื่อและท้อมากๆ แม้แต่กำลังใจผมก็ไม่เคยได้จากเธอ ดีแต่บ่นแต่ด่า หงุดหงิดใส่ตลอด ให้ทำไรก็ไม่ทำ อยากแต่จะได้โน้นได้นี้ อยากเที่ยว แต่ไม่เคยคิดถึงอนาคตเลย ทุกวันนี้เงินเก็บก็ไม่มี คือไม่มีอะไรเลย ผมขอความคิดเห็นจากผู้ที่มีประสบการณ์หน่อยครับ ขอบคุณครับ
อยากขอความคิดเห็นหน่อยครับ
คือ แฟนผมเขาเป็นคนเอาแต่ใจมาก และเห็นแก่ตัวมากครับ เรามีลูกด้วยกัน 1 คน ต่างคนก้อต่างทำงานกัน เรามีรถ แต่ยังไม่มีบ้าน ผมอาศัยอยู่ที่บ้านแฟน เมื่อเงินเดือนออก แฟนผมเขาก็จะจ่ายแต่ค่ารถของเทอ แต่ภาระเรื่องลูกทุกอย่างเป็นของผมคนเดียว แถมเธอยังใช้เงินเก่งมากๆ ไม่ช่วยผมเก็บเลย พอหมดก็มาขอผม ทั้งๆที่ภาระเธอก็มีแค่รถเพียงอย่างเดียว ส่วนของผมนั้น มีทั้ง ค่านมลูก ค่าเลี้ยงลูก ค่ารถมอเตอร์ไซด์ของผม ค่าประกันเงินออกของลูกผม อันนี้เธอก็บอกให้ผมทำ เธอไม่เคยเห็นใจผมเลย ผมเหนื่อยมากบอกตรงๆ ไม่เคยสนใจหรือใส่ใจกันเลย จะดีก็ต่อเมื่อเธออยากได้อะไรจากผม พอผมไม่ให้เธอก็ไม่คุยกับผม โกรธผมงอนผม งานบ้านผมก็ตั้งทำ เธอไม่ทำอะไรเลยครับ ผมเคยลองคุยกัน แบบว่าจับเข่าคุยเลยครับ ตอนอารนณ์เธอดีเธอก็พูดรู้เรื่อง แต่พอคุยจบสุดท้ายเธอก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม ผมเบื่อและท้อมากๆ แม้แต่กำลังใจผมก็ไม่เคยได้จากเธอ ดีแต่บ่นแต่ด่า หงุดหงิดใส่ตลอด ให้ทำไรก็ไม่ทำ อยากแต่จะได้โน้นได้นี้ อยากเที่ยว แต่ไม่เคยคิดถึงอนาคตเลย ทุกวันนี้เงินเก็บก็ไม่มี คือไม่มีอะไรเลย ผมขอความคิดเห็นจากผู้ที่มีประสบการณ์หน่อยครับ ขอบคุณครับ