คุยต่อหรือยอมแพ้

ก่อนอื่นขอสวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นะค่ะ เราเป็นทอม ที่แอบปลื้มรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่า ปลื้มมาตั้งแต่  ม.3 ตอนนี้เรา อยู่ ปี 3  แล้วค่ะ น้องเขาเป็นรุ่นน้องเรา 1 ปีน้องเขาเป็นคนน่ารักตัวเล็ก ผิวขาวๆ  ตอนนี้น้องเขาอยู่ ปี2 ค่ะ  แต่เรียนคนละที่กับเรา ตอนที่เราอยู่ ม.3 เราก็ไม่กล้าอะไรกับน้องเขามากค่ะ แต่เราก็แอบติดตามน้องเขามาเรื่อยๆ เวลาเกรดออกเราก็จะแอบไปดู ทางบอด ที่  รร  ติดประกาศไว้   จนเราจะจบ ม.3 จะขึ้น ม.4  เราก็ย้ายย รร  หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เห็นน้องเขาอีกเลย  พยามจะหาเฟสน้องเขา แต่ก็หาไม่เจอ  จนเรามีแฟนที่อยู่ รร ใหม่เปลี่ยนแฟนมาได้ประมาณ 3  คนแล้ว เราก็ยังไม่เลิกพยามที่จะหาเฟสน้องเขา  เราพยามหาจากเพื่อนน้องเขา จนในที่สุดเราก็เจอ แล้วก็แอดไป ประมาณ 2  วันน้องเขาก็รับ เราก็แอบบเข้าไปส่องเฟสน้องเขาเหมือนไม่มีอะไรเหมือนน้องเขาไม่ค่อยเล่น แต่เราก็ยังไม่กล้าทักไป  แอบเข้าดูเฟสน้องเขาเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเราเห็นแท็กข้อความบางอย่างหา ผช  คนหนึ่งเราเรยแอบเข้าไปส่อง  เฟส ผช  คนนั้น  ข้อความที่คุยกันเหมือนจะเป็นแฟน เราก็เลย เริ่มจะตัดใจ  แต่ก็ยังแอบส่องเรื่อยๆ อิอิ  จนในที่สุดเขาเลิกกับแฟน แต่เราก็ยังไม่กล้าทักไปได้แค่ส่องแบบถี่ๆ  แล้วเมื่อไม่กี่วันมานี้ เราไปหาเพื่อนคือเพื่อนรู้ว่าเราแอบบปลื้มน้องคนนี้อยู่  เพื่อนมันเลยแอบเอาโทรสัพเราทักน้องเค้าไป จังหวะนั้นเราทำไรไม่ถูกเลยใจเต้นเร็วมาก  ผิดปกติ  มากกว่าจีบแฟนคนแรกอีก ทำไรไม่ถูกเลยทักน้องเค้าซ้ำว่า ขอโทดนะค่ะเพื่อนแกล้ง ประมาณ 30  นาทีได้น้องเค้าก็ตอบกลับมาว่า ค่า 😀 ไม่เป็นไร หลังจากวันนั้นเราก็ทักน้องเขาไปเรื่อยๆและเหมือนน้องเขาจะเริ่มคุยกับเรามากขึ้น มันรู้สึกดีแบบผิดปกติ แต่เหมือนน้องเขาจะมีคนชอบเยอะ  แล้วยังไม่ลืมแฟนเก่าด้วยเขาว่ากันว่าจีบคนที่ไม่ลืมแหนเก่าเท่ากับแพ้ไปแล้ว 50%แต่ทั้งไม่ลืมแฟนเก่าทั้งคนชอบเยอะยิ่งต้องแพ้เยอะหรือป่าว เราเลยไม่รู้จะทักไปคุยต่อดีไหม 😑😑😑  ลืมบอกด้วยว่าว่าน้องเขาเรียน พยาบาลอยู่ตอนนี้
....มันนทั้งเศร้าทั้งมีความสุขในเวลาเดียวกัน...