ทะเลาะกับพ่อตัวเองบ่อยมาก แทบจะทุกวัน ไม่รู้จะทำยังไง

พ่อเรามาจากครอบครัวที่แตกแยก ปู่กับย่าเลิกกัน อาศัยอยู่กับปู่และย่าเลี้ยง สมัยเด็กๆถูกปู่กับย่าเลี้ยง ทุบตี กลั่นแกล้งมาตลอด จนโตขึ้นมา มีแม่กับเรา ก็ย้ายมาอยู่บ้านหลังใหม่ ใกล้ๆบ้านย่าแท้ๆของเรา บ้านปัจจุบันไม่ได้ปลูกในที่ดินของเรา แต่ปลูกในที่ดินที่อาคนเล็กกับปู่เป็นเจ้าของ คือย่าอ่ะแนะนำให้เรามาอยู่กัน เพื่อขัดไม่ให้ปู่ขายที่ดินผืนนี้ไป แต่เราก็เฉยๆและมารู้ความจริงในภายหลัง ที่ผ่านในวัยเด็กพ่อก็ดีกับเรา ดูแลเราอย่างดี ไม่ขาดตกบกพร่อง ทั้งการเรียนการศึกษา เรื่องกินเรื่องอยู่ต้องพร้อมเสมอ แต่มีข้อเสียอยู่คือ ชอบด่าชอบว่าปู่กับย่า กับชีวิตรันทดในวัยเด็ก ให้เรากับน้องฟังทุกวันๆ ตั้งแต่ยังเด็ก แต่พอเราเรียนจบมา ทำงานมา ก็มักจะมีปัญหากับเราบ่อยมาก เราอายุ 26 ปี พ่อเราอายุ 53 ปี ซึ่งพ่อเราถือว่าอายุยังไม่มากเท่าไหร่ไม่ถึงกับชรา ทุกวันนี้กลับจากทำงานก็มักจะมีปัญหา เช่น

- ปรึกษาเรื่องปัญหาการทำงาน ก็ให้คำปรึกษา แต่ก่อนจะให้คำปรึกษา ก็มักจะด่าว่าด้วยคำไม่เข้าหู เช่น เอ็งอ่ะมันซื่อเหลือเกินจนเซื่อลูก, คนที่คิดแบบเอ็งอ่ะมัน, ระหว่างที่เรากำลังจะพูดแทรก ก็ชอบพูด เอ็งจงฟัง จงฟัง จงฟัง ซิลูก คือจะให้ฟังแต่คำเขาไม่ให้เราได้พูด เอาแต่ใจว่างั้น จนบางครั้งเก็บมาคิดว่า พูดกับเราดีดีบ้างก็ได้ เราถามดีดี ทำไมต้องด่าก่อนพูด

- ทุกเช้าก่อนมาทำงาน จะเข้าห้องน้ำ เราเพิ่งเข้าห้องน้ำ 1-2 นาที ก็มักจะมาพูดว่า พ่อปวดท้องอ่ะลูก เสมอๆ เราบอกว่าสักครู่เพราะยังทำธุระไม่เสร็จ คือแบบว่าปวดท้องจัดจริงๆ แล้วก็รีบทำธุระให้เสร็จ แต่ไม่ทันใจ โดนพ่อด่าแรงๆให้ออกจากห้องน้ำ จนพักหลังเราต้องอดทนอดกลั้นเอาไว้ ปวดท้องก็ปวด ถึงจะเข้าก่อน แต่ก็ต้องออกมาให้พ่อเข้าห้องน้ำ เพื่อไม่ให้ถูกพ่อด่า เรารู้สึกไม่ดีเอามากๆ จนบางครั้งต้องตื่นเช้ามากๆ เพื่อไม่ให้ใครมาแย่งเข้าห้องน้ำแล้วด่าเรา

- ชอบบ่นความลำเค็ญให้เราฟัง เค้าต้องกู้เงินส่งค่าเทอมให้น้องเทอมละ 25,000 และต้องส่งดอกพร้อมเงินต้นเดือนละ 4,800 บาท เค้าบ่นว่าเค้าลำบากยากเย็ญเหลือเกิน แต่เรากลับมาคิดอีกที ทุกวันนี้เราส่งเงินให้พ่อให้แม่เดือนละร่วมหมื่น ให้ค่ากิน แต่พวกเค้าก็เอาไปใช้หนี้กองมโหฬารกัน  เราว่าเราลำบากกว่าเค้าอีกนะ ทำไมต้องบ่นไม่เข้าใจเหมือนกัน

- พ่อคุยกับแม่ทุกวัน ไม่ถึง 2 นาที เป็นอันทะเลาะด่าว่ากันน้ำตาไหล จนบางทีแม่ชักเป็นลม เรากับน้องต้องยอมนอนดึกมารักษาพยาบาลแม่ จนแม่ค่อยยังชั่วจึงไปนอน

- บางครั้งเราอยู่เฉยๆของเราดีๆ พ่อก็ชอบหาเรื่องเราก่อน บางทีมาชวนคุย แล้วก็มาพูดจาแรงๆด่าว่าใส่เรา จนตอนนี้เราแทบไม่อยากจะคุยอะไรด้วยเลย เดินหนีอย่างเดียว

ทุกวันนี้รู้สึกใช้ชีวิตแบบไม่มีความสุขเลยก็ว่าได้ รู้สึกไม่อยากกลับบ้านไปเจอพ่อ มีแต่เรื่องที่จะบั่นทอนกำลังใจ บางทีก็โกรธพ่อ แต่ก็ทำอะไรพ่อไม่ได้เลยเพราะความเป็นลูก บางทีเค้าผิด แต่เค้าก็ไม่ยอมรับผิดด่าว่าเราแรงๆ เราไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าเค้าอายุเพิ่งจะ 50 กว่าๆ แต่กลับทำตัวเหมือนคนวัยชรา 70 กว่าๆ เคยดูรายการ วงเวียนชีวิต ก็เก็บมาคิดว่าคนแก่ๆเหล่านั้นเค้าทำกับลูกเต้าเค้าแบบพ่อทำกับเราหรือเปล่า ลูกๆเลยหนีไปหมด ไม่ดูแล เพราะความประพฤติของเค้าไม่ดีหรือเปล่า ตอนนี้รู้สึกอึดอัดใจ คิดว่าเป็นปัญหาทางด้านจิตใจหลักๆเลย เราควรทำอย่างไรดีครับ