รู้สึกยังไงเมื่อแฟนมาขอเป็นเพือน....สักพัก เพื่อทบทวน

ต้องบอกก่อนเลยว่าผมกับแฟน เราคบกันมาตั้งแต่ผมอยู่ ม.6 และก็เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่คนละสาขา แต่เราก็นอนหอห้องเดียวกัน  จนจบมหาวิทยาลัย แต่จุดหักเห มันอยู่ตรงที่หลังจบ มหาวิทยาลัย เมื่อเราต่างคน ต่างแยกกันอยู่บ้านของตัวเอง ซึ่งบ้านเค้าเป็นร้านขายขอชำ มีลูกค้ามากมาย รายได้ไม่ต่ำกว่า หลายหมื่น ต่อวัน ส่วนตัวผมเองนั้น พ่อแม่เป็นราชการ หลังจบมาก็นอนๆนั่งๆ เกือบสี่เดือนได้ที่ไม่ได้ จริงจังกับการหางานสักเท่าไหร่ จนมาวันหนึ่งเหมือนแฟนผมสุดจะทน แฟนผมทักเฟชบุ๊ค มาตอนเช้าว่า เราสองคนเป็นเพื่อนกันมั้ย..... เอิ่มคือผมสตั๊นไปหลายวิ อยู่เหมือนกัน จากนั้นผมไม่สนใจอะไรเลย เค้าพูดอะไรผมไม่ฟัง ปล่อยโฮมาเต็ม จนผมเริ่มสงบสติอารมณ์เย็น ผมก็ฟังเค้าอธิบายได้ความมาว่าดังนี้ คือ ตัวแฟนผมเองนั้น เค้าอยากมีราก มีฐานมั่นคง ซึ่งเราก็คบกันมานานมาก เค้าอยากมองถึงอนาคตข้างหน้า อยากให้ผมโตสักที หางาน หาเงิน เพื่อไปขอเค้า ตอนนี้เค้าเลย ไม่อยากใช้คำว่าแฟน ให้เป็นเพื่อนกันก่อน แต่สัญญาว่า จะไม่มีใครแน่นอน แต่ให้เปิดรับคนที่เข้ามาคุยด้วยทั้งคู่ เพราะเป็นแค่เพื่อนกัน พร้อมเมื่อไหร่ให่มาขอเลื่อนขั้น จากเพื่อน แต่มีสองขั้น คือ แฟน และ ขอแต่งงาน ซึ่งช่วงนั้น ผมยอมรับเลยว่าด้วยความที่รักเค้ามาก ผมทุ่มเทหางานทำอย่างมาก แต่ไม่มีที่ไหนรับผมเลย ด้วยเหตุที่ว่าผมจบใหม่ ไม่มีประสบการณ์ เค้ากลัวผมทำงานไม่เป็น ผมจึงเคว้งคว้างอยู่มากพอสมควร ซึ่งสิ่งที่ผมอยากมาถามเพื่อนๆคือว่า พวคุณรู้สึกยังไงบ้าง เมื่อมีคนมาถามเรื่องคุณกับแฟนว่าเป็นไงกันบ้าง แต่ลึกๆในใจแล้ว คุณก็รู้ตัวเองอยู่ว่า เป็นเพื่อนกันไม่ใช่แฟน แต่ต้อง เออ ออ ไปตามน้ำ เพราะไม่กล้าบอกให้ใครรู้ ผมเลยสงสัยว่าตอนนี้เราคืออะไรกัน เพื่อนกันที่ยังคุยกันทุกวัน ทำเหมือนตอนเป็นแฟนกัน แต่แค่ในสถานะเพื่อน คุณรู้สึกยังไงกัน???