[เรื่องเล่า] อาจจะเสียดาย"เวลา"ในตอนนั้น แต่ไม่เคยเสียใจที่ได้รัก"ฮั่น"

อย่าเพิ่งงงกับหัวข้อกระทู้นะคะ สืบเนื่องจากวันที่ฮั่นไปงานสยามเลเซอร์คลินิก สาขาเซ็นทรัลบางนา วันนั้นเป็นวันทำงานที่จิ๊บไม่สามารถโดดไปได้ แต่บังเอิญว่ามีรุ่นน้องที่เรียนมาด้วยกันเช็คอินในเฟสบุ๊คว่าอยู่ที่นั่น จิ๊บเลยส่งข้อความไปหาน้องให้ไปดูฮั่นแทนพี่หน่อยสิ จะอยู่นานหรือเปล่า พอดีน้องก็ตอบกลับมาว่าหนูอยู่ถึงเย็นเลย เดี๋ยวไปดูนะ เสียดายไม่ได้พกกล้องมาด้วย พองานใกล้จะเริ่มน้องก็ส่งรูปฮั่นที่กำลังนั่นเตรียมตัวอยู่หลังเวทีมาให้ แอบแซวน้องไปว่า รุ่นพี่หล่อไหม น้องตอบกลับมาว่า หล่อเหมือนเดิม 555






จากนั้นก็ปล่อยให้น้องดูฮั่นไปค่ะ จุดเริ่มต้นของเรื่องคือน้องที่ไปอัพรูปลงเฟสบุ๊ค ส่วนน้องที่เป็นเพื่อนก็เข้ามาคอมเม้นท์"นี่พี่ฮั่นของตรู" ต่อมอยากรู้มันเลยทำงาน ได้รู้ว่าน้องเค้าแอบปลื้มฮั่นมานานแล้ว เก็บสะสมรูปของฮั่นเยอะมาก เรียกว่าอันไหนมีฮั่นอยู่ในรูปนางเก็บหมด น้องบอกว่าตอนแรกก็ไม่ได้ชอบฮั่น ชอบเพื่อนฮั่นมากกว่า(เหมือนเก๊าเลย) อิอิ แต่เพราะความน่ารักเฟรนลี่ของฮั่นทำให้น้องหลงรักตั้งแต่ตอนนั้น ใครห้ามว่าเลย จิ๊บชวนน้องมาเจอฮั่นอยู่นะคะ บอกน้องว่าฮั่นน่าจะจำเราได้นะ น้องรับปากถ้าว่างจะมา ส่วนรูปถ้ากลับจากทำงานที่ต่างจังหวัดจะแสกนส่งให้ค่ะ ฟังจบนี่ปลื้มและแอบเสียดายนิดนึงที่ไม่ได้สนใจฮั่นตั้งแต่ตอนนั้น ไม่งั้นคงมีรูปคู่กันบ้าง 555 ทุกอย่างที่เล่ามาทำให้สัมผัสได้ว่าฮั่นเป็นคนน่ารักเสมอ









อันนี้เป็นรูปสะสมที่น้องส่งมาบางส่วนค่ะ




แหม ฮอตไม่เบานะเนี่ย เพื่อนในห้องจิ๊บเองก็ชอบฮั่นค่ะ นางเคยขอเบอร์ด้วย 555 ถ้าได้รูปจะมาแบ่งปันกันนะคะ