สวัสดีคะ เป็นกระทู้แรกและคงจะเป็นกระทู้เดียวคะ
อายุ 24 ปี มีแฟนที่คบกันมาเกือบ ๆ จะสองปี คนนี้ไปป้ะกันตอนฝึกงานที่เกาะบาหลีคะ
แฟนเป็นพนักงาน House keeping คะ เราทำอยู่ HR ก้คุยกันมาเรื่อย ๆ จนคบกันและเรียนจบก็ตัดสินใจมาทำงานที่นี่ละคะ
ในตลอดเวลาที่คบกัน เราเหมือนเป็นผู้นำทุกอย่างคะ ในสมัยเรียนเราต้องเป็นฝ่ายบินไปหาตลอด แต่ค่ากินอยู่ส่วนมากเค้าออกให้นะคะ
จนคบกันได้เกือบปี เราก็มีแพลนอยากสร้างความมั่นคงกันคะ เราเปิดบัญชีด้วยกันแล้วช่วยกันออมคะ แรก ๆ เค้าก็ออมนะคะ เดือนละพันนิด ๆ คะ
ไม่มากกว่านั้น เพราะเงินเดือนที่บาหลี คงทราบ ๆ กันนะคะ ไม่ได้เยอะเลย เราเข้าใจเขาหน่ะคะ ไม่เคยเอาข้อนั้นมาคิดคะ
หลัง ๆ มาเค้าซื้อจักยานยนตร์คันใหม่ ภาระเค้าหนักคะ เลยไม่ได้ช่วยกันเก็บ ก็มีแค่หนู เก็บต่อไป จนหนูเรียนจบ หนูก็ได้ทำงานในที่ ๆ หนูฝึกงานคะ
ก็ยังคบกันเรื่อยมา เวลาหนุไปกินข้าวกับเค้าข้างนอก กินของแพง ๆ หนูเป็นคนจ่ายตลอด ถึงเค้าจะบอกเค้าจ่ายเอง หนูก็รู้คะ ว่าถ้าเค้าจ่าย เค้าลำบากแน่ ๆ ทั้งเดือน จึงเป็นหนูมาตลอด และก็เข้าใจดี จนถึงตอนนี้หนูอยากมีรถยนตร์คะ ก็คุยกับเขาว่าเราจะซื้อรถยนตร์นะ หลังจากนั้นเขามีอาการออกเห็นได้ชัดเลยคะ
เขารู้สึกไม่ได้เป็นผู้นำ เขาบอกเขารู้สึกไม่ได้ดูแล ไม่ได้เป็นคนที่ดูแลให้เราสบาย ประมาณนี้คะ แล้วยังมีอาการประมาณว่าถามเราบ่อยมาก เหนื่อยมั้ยอยู่กับเขา ไม่สุขสบายเหมือนคนอื่น ๆ พูดบ่อยเลยคือ ถ้าวันนั้นเลือกคนอื่น คงไม่มาลำบากกับเค้า หนักสุดบอกเค้าไม่คู่ควรกับเรา เหมือนจะบอกเลิกเรานัยน์ ๆ
____________________________________________
แย่คะ เราแย่ และรู้ว่าเค้าก็ความรู้สึกแย่เหมือนกัน เราไม่รู้จะอธิบายจะบอกเขายังไง ว่าเราไม่เคยสนใจเรื่องผู้หญิงหรือผู้ชาย ใครต้องเป็นคนหาเงิน เราแคร์แค่ว่า แฟน คือคู่ทุกข์ คู่สุข ไปถึงไหนถึงกันได้ทุกสถาณการณ์ ไม่ทิ้งกันไม่ว่าจะยังไง เราหาเงินได้และหาเก่งก็ให้เราใช้ความสามารถไป เค้าเรียนมาน้อย หาเงินได้เท่าไหร่ เราไม่คิดหรอกคะ ขอแค่ให้เขาขยัน เราก็ดีใจแล้ว แต่ดูเหมือนเขาจะขาดศรัทธาในตนเอง
เราไม่รู้ว่ามีเพื่อนในแวดวงเขาไปพูดอะไรรึปล่าว เรื่องในโรงแรมก็มีพูดบ้างว่าเราทำไมเลือกเขา แต่เราไม่เคยเอามาสนใจ รัก มันก็คือรักคะ และไม่มีเหตุผลไหนที่จะต้องทิ้งกันไป ในระยะเวลาที่ผ่านมาปีกว่า กับระยะทางมันพิสูจน์เขาและเราได้ในหลาย ๆ เรื่อง
อีกอย่างก่อนหน้านี้เราเป็นนักเรียนทุนของประเทศ มีเงินเก็บ และเงินเดือนมากกว่าเค้าในขณะที่ทำงานแล้วซะอีก มันยิ่งทำให้เค้าคิดรึปล่าว หนูไม่แน่ใจ หนูต้องทำไงดีคะ
________________________________
ตอนนี้ยังคบกันเหมือนเดิม แต่ลักษณธท่าทางเค้ามันดูหมอง ดูเศร้า ดูเครียด เราก็อึดอัด อยากได้ในมุมมองของทุกคนเลยคะ ยิ่งพี่ๆ ผู้ชายจะดีมากคะ ว่าเราจะต้องพูดและคุยอย่างไรให้เค้าเข้าใจว่าเรายังไปด้วยกันได้ โดยที่ปล่อยให้เราเป็นคนหาเงินเข้าบ้าน เขาเป็นพ่อบ้านอยู่บ้าน ถ้าแต่งงานมีลูก เค้าก้ดูแลลูกไป เราก็โอเคนะคะ แต่ให้เราหยุดทำงาน ให้เค้าเลี้ยงเรา ไม่ได้ว่านะคะ มันไม่พอหรอกคะ ไหนจะยังต้องสร้างอนาคตเพื่อลูกในอนาคตอีก เราก็อยากให้ลูกเกิดมาไม่ลำบากคะ อยากให้มีอนาคตดี ๆ ตัวเรา เราอด เราลำบากได้ แต่เราไม่อยากให้คนในครอบครัวเราลำบากคะ
ช่วยให้คำแนะนำด้วยคะ ขอบคุณล่วงหน้าคะ 
แฟนเสียใจที่รายได้น้อยกว่าเราคะ
อายุ 24 ปี มีแฟนที่คบกันมาเกือบ ๆ จะสองปี คนนี้ไปป้ะกันตอนฝึกงานที่เกาะบาหลีคะ
แฟนเป็นพนักงาน House keeping คะ เราทำอยู่ HR ก้คุยกันมาเรื่อย ๆ จนคบกันและเรียนจบก็ตัดสินใจมาทำงานที่นี่ละคะ
ในตลอดเวลาที่คบกัน เราเหมือนเป็นผู้นำทุกอย่างคะ ในสมัยเรียนเราต้องเป็นฝ่ายบินไปหาตลอด แต่ค่ากินอยู่ส่วนมากเค้าออกให้นะคะ
จนคบกันได้เกือบปี เราก็มีแพลนอยากสร้างความมั่นคงกันคะ เราเปิดบัญชีด้วยกันแล้วช่วยกันออมคะ แรก ๆ เค้าก็ออมนะคะ เดือนละพันนิด ๆ คะ
ไม่มากกว่านั้น เพราะเงินเดือนที่บาหลี คงทราบ ๆ กันนะคะ ไม่ได้เยอะเลย เราเข้าใจเขาหน่ะคะ ไม่เคยเอาข้อนั้นมาคิดคะ
หลัง ๆ มาเค้าซื้อจักยานยนตร์คันใหม่ ภาระเค้าหนักคะ เลยไม่ได้ช่วยกันเก็บ ก็มีแค่หนู เก็บต่อไป จนหนูเรียนจบ หนูก็ได้ทำงานในที่ ๆ หนูฝึกงานคะ
ก็ยังคบกันเรื่อยมา เวลาหนุไปกินข้าวกับเค้าข้างนอก กินของแพง ๆ หนูเป็นคนจ่ายตลอด ถึงเค้าจะบอกเค้าจ่ายเอง หนูก็รู้คะ ว่าถ้าเค้าจ่าย เค้าลำบากแน่ ๆ ทั้งเดือน จึงเป็นหนูมาตลอด และก็เข้าใจดี จนถึงตอนนี้หนูอยากมีรถยนตร์คะ ก็คุยกับเขาว่าเราจะซื้อรถยนตร์นะ หลังจากนั้นเขามีอาการออกเห็นได้ชัดเลยคะ
เขารู้สึกไม่ได้เป็นผู้นำ เขาบอกเขารู้สึกไม่ได้ดูแล ไม่ได้เป็นคนที่ดูแลให้เราสบาย ประมาณนี้คะ แล้วยังมีอาการประมาณว่าถามเราบ่อยมาก เหนื่อยมั้ยอยู่กับเขา ไม่สุขสบายเหมือนคนอื่น ๆ พูดบ่อยเลยคือ ถ้าวันนั้นเลือกคนอื่น คงไม่มาลำบากกับเค้า หนักสุดบอกเค้าไม่คู่ควรกับเรา เหมือนจะบอกเลิกเรานัยน์ ๆ
____________________________________________
แย่คะ เราแย่ และรู้ว่าเค้าก็ความรู้สึกแย่เหมือนกัน เราไม่รู้จะอธิบายจะบอกเขายังไง ว่าเราไม่เคยสนใจเรื่องผู้หญิงหรือผู้ชาย ใครต้องเป็นคนหาเงิน เราแคร์แค่ว่า แฟน คือคู่ทุกข์ คู่สุข ไปถึงไหนถึงกันได้ทุกสถาณการณ์ ไม่ทิ้งกันไม่ว่าจะยังไง เราหาเงินได้และหาเก่งก็ให้เราใช้ความสามารถไป เค้าเรียนมาน้อย หาเงินได้เท่าไหร่ เราไม่คิดหรอกคะ ขอแค่ให้เขาขยัน เราก็ดีใจแล้ว แต่ดูเหมือนเขาจะขาดศรัทธาในตนเอง
เราไม่รู้ว่ามีเพื่อนในแวดวงเขาไปพูดอะไรรึปล่าว เรื่องในโรงแรมก็มีพูดบ้างว่าเราทำไมเลือกเขา แต่เราไม่เคยเอามาสนใจ รัก มันก็คือรักคะ และไม่มีเหตุผลไหนที่จะต้องทิ้งกันไป ในระยะเวลาที่ผ่านมาปีกว่า กับระยะทางมันพิสูจน์เขาและเราได้ในหลาย ๆ เรื่อง
อีกอย่างก่อนหน้านี้เราเป็นนักเรียนทุนของประเทศ มีเงินเก็บ และเงินเดือนมากกว่าเค้าในขณะที่ทำงานแล้วซะอีก มันยิ่งทำให้เค้าคิดรึปล่าว หนูไม่แน่ใจ หนูต้องทำไงดีคะ
________________________________
ตอนนี้ยังคบกันเหมือนเดิม แต่ลักษณธท่าทางเค้ามันดูหมอง ดูเศร้า ดูเครียด เราก็อึดอัด อยากได้ในมุมมองของทุกคนเลยคะ ยิ่งพี่ๆ ผู้ชายจะดีมากคะ ว่าเราจะต้องพูดและคุยอย่างไรให้เค้าเข้าใจว่าเรายังไปด้วยกันได้ โดยที่ปล่อยให้เราเป็นคนหาเงินเข้าบ้าน เขาเป็นพ่อบ้านอยู่บ้าน ถ้าแต่งงานมีลูก เค้าก้ดูแลลูกไป เราก็โอเคนะคะ แต่ให้เราหยุดทำงาน ให้เค้าเลี้ยงเรา ไม่ได้ว่านะคะ มันไม่พอหรอกคะ ไหนจะยังต้องสร้างอนาคตเพื่อลูกในอนาคตอีก เราก็อยากให้ลูกเกิดมาไม่ลำบากคะ อยากให้มีอนาคตดี ๆ ตัวเรา เราอด เราลำบากได้ แต่เราไม่อยากให้คนในครอบครัวเราลำบากคะ
ช่วยให้คำแนะนำด้วยคะ ขอบคุณล่วงหน้าคะ