1.ผมชอบกันมาตั้งแต่ ปวช.1-ปวส.2 แต่อยู่คนล่ะสาขา เวลาเดินเจอหน้ากันจะไม่ค่อยพูดไรเท่าไรแค่ยิ้มแบบเขินๆให้กัน เพราะผมกับเธอจะมีนิสัยขี้เขินขี้อาย
เลยไม่ได้อะไรเท่าไร เวลาผมโทรไปผมอยากจะคุยด้วยนานๆผมต้องคิดเรื่องไว้ตลอด ถ้าไม่คิดทุกอยากจะเงียบ (ลืมบอกไปเวลาเธออยู่กับเพื่อนหรือใครเธอจะพูดเยอะเสียงดัง เพราะกลุ่มเธอกับเพื่อนจะมีเสียงเป็นเอกลักษณ์ ต่างจากเวลาคุยกับผม) ส่วนมากเวลาคุยแบบแฟนกันจริงๆจะเป็นเฟสหรือข้อความเพราะต่างฝ่ายไม่เห็นหน้ากันเลยไม่ให้มีการเขิน เลยทำให้คุยกันแบบหวานๆ
2.ผมเห็นแฟนคนอื่นทำกิจกรรมแบบหวานๆ เช่น ไปกินข้าวด้วยกัน นั่งคุยกันเล่นๆ ถ่ายรูปคู่ อะไรแบบนี้ แต่ผมไม่มี ส่วนมากผมก็แค่ซื้อของขวัญวันสำคัญให้เฉยเลยไม่มีอะไรมาก บ้างครั้งผมจะชวนเธอแบบจริงๆ เช่น ไปกินข้าวด้วยกันไหมเธอก็จะตอบ 55+ แล้วคุยเรื่องอื่นๆต่อ (คุยแบบพิมพ์ข้อความ) ผมเลยต้องตามนํ้าไปจนถึงทุกวันนี้
3.ผมขึ้น ปวส. ก็มีรุ่นน้องมาจีบแต่ไม่ได้อะไรมากก็แค่ยิ้มทักทาย แต่ผมคิดว่าอยากจีบรุ่นน้อง แต่ผมทำไม่ได้ เพราะกลัวไม่รู้ความรู้สึกของเธอ(แฟน) เพราะเธอจะเป็นคนอารมณ์ดี แต่ผมก็ไม่เคยถามเธอตรงๆว่ารักจริงๆไหม เพราะผมไม่มันใจความรู้สึกเธอ จนถึงทุกวันนี้ผมยังคุยกับเธอแบบข้อความ พูดง่ายๆไม่ได้ฟังเสียงเธอมาเกือบปี ผมช่วงแยกกันไปฝึกงาน ผมฝึกเทอม 1 เธอฝึกเทอม 2 เลยไม่ได้เจอกัน
อยากให้ทุกคนช่วยให้คำตอบผมหน่อย เวลารุ่นน้องมาจีบผมก็รู้สึกชอบแต่ผมทำไม่ได้ เพราะกลัวความรู้สึกเธอ แต่บ้างครั้งผมก็คิดถึงคำพูด ระหว่างรักคนที่เรารักกับรักคนที่รักเรา เวลาเห็นเพื่อนตัวเองไปไหนกับแฟนก็รู้สึกเหงาๆ ทุกคนช่วยให้คำตอบผมหน่อยครับ ผมแค่อยากเจอคนที่รักจริงคุยด้วยเวลาเหงา (ผมสูง 144 อ้วนเตี้ยดำ หน้าตา น่ารัก)
แต่ความรักเป็นแบบไหน ผมก็ตั้งใจเรียนไปเรื่อยๆ เพราะผมแบ่งงานแบ่งความรักออกครับ
ไม่รู้ว่าแฟนรักจริงไหม
เลยไม่ได้อะไรเท่าไร เวลาผมโทรไปผมอยากจะคุยด้วยนานๆผมต้องคิดเรื่องไว้ตลอด ถ้าไม่คิดทุกอยากจะเงียบ (ลืมบอกไปเวลาเธออยู่กับเพื่อนหรือใครเธอจะพูดเยอะเสียงดัง เพราะกลุ่มเธอกับเพื่อนจะมีเสียงเป็นเอกลักษณ์ ต่างจากเวลาคุยกับผม) ส่วนมากเวลาคุยแบบแฟนกันจริงๆจะเป็นเฟสหรือข้อความเพราะต่างฝ่ายไม่เห็นหน้ากันเลยไม่ให้มีการเขิน เลยทำให้คุยกันแบบหวานๆ
2.ผมเห็นแฟนคนอื่นทำกิจกรรมแบบหวานๆ เช่น ไปกินข้าวด้วยกัน นั่งคุยกันเล่นๆ ถ่ายรูปคู่ อะไรแบบนี้ แต่ผมไม่มี ส่วนมากผมก็แค่ซื้อของขวัญวันสำคัญให้เฉยเลยไม่มีอะไรมาก บ้างครั้งผมจะชวนเธอแบบจริงๆ เช่น ไปกินข้าวด้วยกันไหมเธอก็จะตอบ 55+ แล้วคุยเรื่องอื่นๆต่อ (คุยแบบพิมพ์ข้อความ) ผมเลยต้องตามนํ้าไปจนถึงทุกวันนี้
3.ผมขึ้น ปวส. ก็มีรุ่นน้องมาจีบแต่ไม่ได้อะไรมากก็แค่ยิ้มทักทาย แต่ผมคิดว่าอยากจีบรุ่นน้อง แต่ผมทำไม่ได้ เพราะกลัวไม่รู้ความรู้สึกของเธอ(แฟน) เพราะเธอจะเป็นคนอารมณ์ดี แต่ผมก็ไม่เคยถามเธอตรงๆว่ารักจริงๆไหม เพราะผมไม่มันใจความรู้สึกเธอ จนถึงทุกวันนี้ผมยังคุยกับเธอแบบข้อความ พูดง่ายๆไม่ได้ฟังเสียงเธอมาเกือบปี ผมช่วงแยกกันไปฝึกงาน ผมฝึกเทอม 1 เธอฝึกเทอม 2 เลยไม่ได้เจอกัน
อยากให้ทุกคนช่วยให้คำตอบผมหน่อย เวลารุ่นน้องมาจีบผมก็รู้สึกชอบแต่ผมทำไม่ได้ เพราะกลัวความรู้สึกเธอ แต่บ้างครั้งผมก็คิดถึงคำพูด ระหว่างรักคนที่เรารักกับรักคนที่รักเรา เวลาเห็นเพื่อนตัวเองไปไหนกับแฟนก็รู้สึกเหงาๆ ทุกคนช่วยให้คำตอบผมหน่อยครับ ผมแค่อยากเจอคนที่รักจริงคุยด้วยเวลาเหงา (ผมสูง 144 อ้วนเตี้ยดำ หน้าตา น่ารัก)
แต่ความรักเป็นแบบไหน ผมก็ตั้งใจเรียนไปเรื่อยๆ เพราะผมแบ่งงานแบ่งความรักออกครับ