เคยลองคุยกับใครด้วยความคิดว่า "เผื่อจะใช่" แล้วใช่ขึ้นมาจริงๆ มั้ยคะ

คนที่ใช่สำหรับความคิดของผมนะ

คือคนที่สามารถเข้าใจในสิ่งที่เราเป็น และเราก็ต้องพร้อมเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็นด้วย
เพราะตัวตน รสนิยม ของคนเราก็จะแตกต่างหลากหลายกันออกไป

ต้องใช้คำว่า "รับได้" ไม่ใช่ "ทนได้" หากจะคบใครไปนานๆ

ถ้าเราไม่ได้ทำอะไรที่เลวร้าย หรือผิดต่อกฏหมาย บุคคลรอบข้าง
สังคมโดยรวม เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครเลย
และเขาไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนอะไรเพื่อเราด้วยเช่นกัน
เพียงความจริงใจ บริสุทธิใจ ที่มีให้กันก็พอแล้ว สำหรับการคบใครคนนึง
ส่วนด้านฐานะหรือสิ่งต่างๆ มันสร้างกันได้ ขึ้นอยู่กับความสามารถ

คนเรามีด้านมืดเสมอ ถ้าหากมันต้องเผลอแสดงออกมา ต้องพร้อมที่จะควบคุมมันให้ได้โดยเร็ว
ด้วยการใช้สติและรู้ตัว คุยกันด้วยเหตุและผล ถ้ายังร้อนอยู่ก็ปล่อยให้เย็นลง แล้วมาคุยกัน
ชีวิตคู่กับคนที่ใช่ เราต้องรักษาและถนอมสิ่งดีๆไว้ให้ได้นานๆ