ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราเป็นเด็กม.ปลายค่ะ ม.6 แล้ว
ครอบครัวเรามีพี่น้อง 5 คนค่ะ ผู้หญิง 4 คน ผู้ชาย 1 คน
พี่สาวคนโต หนีออกจากบ้านไปตั้งแต่ วัยรุ่นค่ะ เวลามีคนถามว่าครอบครัวมีพี่น้องกี่คนพ่อแม่ก็จะตอบว่ามีแค่ 4 คน
ไม่ค่อยมีใครพูดถึงพี่คนโตมากนักค่ะ ครอบครัวเราค่อยข้างเข้มงวดมากค่ะ กลับบ้านดึกเกิน 2 ทุ่ม ด่ายับ
พี่สาวคนกลางเราท้องตอนวัยเรียนค่ะ ตอนนี้หลานก็โตแล้ว 4 ขวบ บวกกับสามีของพี่เสียชีวิต ทำให้พี่ต้องย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านค่ะ
มาเข้าเรื่องเลยนะคะ ครอบครัวเรา คาดหวังในตัวลูกๆพอควรค่ะ พี่ๆของเราเนี่ย เรียน ปวช. ปวส. กันหมดเลยค่ะ
เราเป็นคนแรกที่เรียนม.ปลายเลย คือ คนที่เรียนม.ปลายทุกคนจะรู้ใช่มั้ยคะว่า จะต้องมีสอบ GAT-PAT
เรามีแฟนค่ะ พี่สาวของแฟนเราเรียนค่อนข้างเก่งค่ะ แม่ของแฟนเราก็เลยจับเรากับแฟนติวค่ะ
ติวแค่ อาทิตย์ละครั้งค่ะ วันอาทิตย์วันเดียว ช่วงแรกๆพ่อแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ
แต่คือช่วงนี้ใกล้จะสอบแล้ว บวกกับ ปิดเทอมพอดี
พี่สาวของแฟนก็เลยจะให้เพิ่มวันติวอีก 1 วันค่ะ ตือ เสาร์กับอาทิตย์
แล้วบังเอิญ แม่เรารถชนพอดีค่ะ ขาหัก พวกเราก็เลยต้องดูแลแม่ด้วยค่ะ
ช่วงนี้เรากำลังเร่งเคลียร์งานค้าง ตามเก็บคะแนน เราก็พยายามรีบนะคะ
อะไรที่เราส่งได้เราก็รีบๆส่ง รีบกลับบ้าน วันไหนไปติว เราจะตื่นแต่เช้ามาถูบ้าน เตรียมอุปกรณ์ให้แม่ล้างหน้าแปรงฟัน
เช็ดตัวให้แม่ค่ะ แล้วเราค่อยไปติว เรากลับบ้าน 5 โมงครึ่งค่ะ เรากลับมาถึงเราก็จะมานั่งกับแม่คุยกับแม่ จะคอยดูแม่ตลอดค่ะ
เวลามีอะไรแม่จะได้เรียกใช้ได้ตลอด แต่เหตุเกิดค่ะ คือ เราลืมโทรสับไว้ที่บ้านแฟนที่เราไปติว *เรานั่งเล่นโทรศัพท์แม่อยู่นะคะ
พ่อเราถามว่าโทรศัพท์เราไปไหน เราก็ตอบไปตามตรงว่าลืมไว้ ทีนี้เราโดนด่าเป็นชุดเลยค่ะ
หาว่าตอบ้างล่ะ เหลี่ยมจัดบ้างล่ะ อ่าว หาว่าที่เราออกจากบ้านเนี่ยเราไปแหล จนเราคิดเลยนะคะว่าแบบมันมากไปมั้ย
เราตั้งใจเรียนมาตลอด ไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลยนะ ทำไมต้องว่าเราขนาดนี้ เราคิดถึงขั้นว่า จะเลิกเรียนแล้วหนีไปอยู่ที่อื่นเลยค่ะ
แบบรับไม่ได้เลย คนตั้งใจอยากเข้ามหาลัยดีๆ ว่าจนเราท้อ ช่วงที่แม่พึ่งขาหักเราก็ไม่ได้เงินจากพ่อเลยนะคะ
เราใช้เงินเราทุกบาททุกสตาง พอแม่กลับมาอยู่บ้านเราก็บเล่าให้แม่ฟังค่ะว่า เนี่ยแม่ไม่อยู่ไม่ได้ตังไปรร.เลย
พ่อก็ว่าเราค่ะ - -' บางทีก็มากไป เรานี่แบบอึดอัดมากค่ะ อยากจะหนีไปไกลๆเลย
คนในครอบครัวเราไม่มีใครเข้าใจเลยนะคะ พี่สาวคนรองก็คอยซ้ำเติมตลอด *พี่สาวคนละแม่ค่ะ
หาว่าเราเถลไถล เราก็พอจะเข้าใจคนในบ้านนะคะว่ากลัวจะไปเกเรเพราะไม่มีใครรู้เกี่ยวกับระบบม.ปลาย +การสอบต่างๆนานาที่มากมาย
แต่คือ เราแบกหนังสือติวกลับบ้านตลอด กระเป๋าใบเบ้อเริ่มเทิ่ม เราจะไปเกเรที่ไหนได้
ว่าเหมือนเราเลวมาก เราควรทำยังไงดีคะอึดอัดมากๆ นั่งร้องไห้เลยค่ะ
ปล.แฟนเราเรียนเก่งค่ะงานนี่ส่งครบตลอด ไม่มีทางจะพาเราไปในทางที่ไม่ดีค่ะ ช่วยเราทำงานค้างทุกอย่าง
ครอบครัวไม่เข้าใจ เครียด
ครอบครัวเรามีพี่น้อง 5 คนค่ะ ผู้หญิง 4 คน ผู้ชาย 1 คน
พี่สาวคนโต หนีออกจากบ้านไปตั้งแต่ วัยรุ่นค่ะ เวลามีคนถามว่าครอบครัวมีพี่น้องกี่คนพ่อแม่ก็จะตอบว่ามีแค่ 4 คน
ไม่ค่อยมีใครพูดถึงพี่คนโตมากนักค่ะ ครอบครัวเราค่อยข้างเข้มงวดมากค่ะ กลับบ้านดึกเกิน 2 ทุ่ม ด่ายับ
พี่สาวคนกลางเราท้องตอนวัยเรียนค่ะ ตอนนี้หลานก็โตแล้ว 4 ขวบ บวกกับสามีของพี่เสียชีวิต ทำให้พี่ต้องย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านค่ะ
มาเข้าเรื่องเลยนะคะ ครอบครัวเรา คาดหวังในตัวลูกๆพอควรค่ะ พี่ๆของเราเนี่ย เรียน ปวช. ปวส. กันหมดเลยค่ะ
เราเป็นคนแรกที่เรียนม.ปลายเลย คือ คนที่เรียนม.ปลายทุกคนจะรู้ใช่มั้ยคะว่า จะต้องมีสอบ GAT-PAT
เรามีแฟนค่ะ พี่สาวของแฟนเราเรียนค่อนข้างเก่งค่ะ แม่ของแฟนเราก็เลยจับเรากับแฟนติวค่ะ
ติวแค่ อาทิตย์ละครั้งค่ะ วันอาทิตย์วันเดียว ช่วงแรกๆพ่อแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ
แต่คือช่วงนี้ใกล้จะสอบแล้ว บวกกับ ปิดเทอมพอดี
พี่สาวของแฟนก็เลยจะให้เพิ่มวันติวอีก 1 วันค่ะ ตือ เสาร์กับอาทิตย์
แล้วบังเอิญ แม่เรารถชนพอดีค่ะ ขาหัก พวกเราก็เลยต้องดูแลแม่ด้วยค่ะ
ช่วงนี้เรากำลังเร่งเคลียร์งานค้าง ตามเก็บคะแนน เราก็พยายามรีบนะคะ
อะไรที่เราส่งได้เราก็รีบๆส่ง รีบกลับบ้าน วันไหนไปติว เราจะตื่นแต่เช้ามาถูบ้าน เตรียมอุปกรณ์ให้แม่ล้างหน้าแปรงฟัน
เช็ดตัวให้แม่ค่ะ แล้วเราค่อยไปติว เรากลับบ้าน 5 โมงครึ่งค่ะ เรากลับมาถึงเราก็จะมานั่งกับแม่คุยกับแม่ จะคอยดูแม่ตลอดค่ะ
เวลามีอะไรแม่จะได้เรียกใช้ได้ตลอด แต่เหตุเกิดค่ะ คือ เราลืมโทรสับไว้ที่บ้านแฟนที่เราไปติว *เรานั่งเล่นโทรศัพท์แม่อยู่นะคะ
พ่อเราถามว่าโทรศัพท์เราไปไหน เราก็ตอบไปตามตรงว่าลืมไว้ ทีนี้เราโดนด่าเป็นชุดเลยค่ะ
หาว่าตอบ้างล่ะ เหลี่ยมจัดบ้างล่ะ อ่าว หาว่าที่เราออกจากบ้านเนี่ยเราไปแหล จนเราคิดเลยนะคะว่าแบบมันมากไปมั้ย
เราตั้งใจเรียนมาตลอด ไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลยนะ ทำไมต้องว่าเราขนาดนี้ เราคิดถึงขั้นว่า จะเลิกเรียนแล้วหนีไปอยู่ที่อื่นเลยค่ะ
แบบรับไม่ได้เลย คนตั้งใจอยากเข้ามหาลัยดีๆ ว่าจนเราท้อ ช่วงที่แม่พึ่งขาหักเราก็ไม่ได้เงินจากพ่อเลยนะคะ
เราใช้เงินเราทุกบาททุกสตาง พอแม่กลับมาอยู่บ้านเราก็บเล่าให้แม่ฟังค่ะว่า เนี่ยแม่ไม่อยู่ไม่ได้ตังไปรร.เลย
พ่อก็ว่าเราค่ะ - -' บางทีก็มากไป เรานี่แบบอึดอัดมากค่ะ อยากจะหนีไปไกลๆเลย
คนในครอบครัวเราไม่มีใครเข้าใจเลยนะคะ พี่สาวคนรองก็คอยซ้ำเติมตลอด *พี่สาวคนละแม่ค่ะ
หาว่าเราเถลไถล เราก็พอจะเข้าใจคนในบ้านนะคะว่ากลัวจะไปเกเรเพราะไม่มีใครรู้เกี่ยวกับระบบม.ปลาย +การสอบต่างๆนานาที่มากมาย
แต่คือ เราแบกหนังสือติวกลับบ้านตลอด กระเป๋าใบเบ้อเริ่มเทิ่ม เราจะไปเกเรที่ไหนได้
ว่าเหมือนเราเลวมาก เราควรทำยังไงดีคะอึดอัดมากๆ นั่งร้องไห้เลยค่ะ
ปล.แฟนเราเรียนเก่งค่ะงานนี่ส่งครบตลอด ไม่มีทางจะพาเราไปในทางที่ไม่ดีค่ะ ช่วยเราทำงานค้างทุกอย่าง