ปกติเราก็ถือว่าตามละครของเอเรียลพอสมควรนะ ขนาดตามไปดูมังกรหยกที่เค้าเล่นจนกลายเป็นติ่งมังกรหยกไปแล้ว
แต่ไม่รู้ว่าเราพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง กว่าจะรู้ตัวในเวปบิทก็ไม่มีคนปล่อยละยังดีที่เค้ากลับมาปล่อยให้เราเลยได้ดูซะที
ถ้าดูในพวกเวปออนไลน์มันชอบไม่ครบตอน ลบบ้าง เสียดายบ้างเดี๋ยวอารมณ์ไม่ต่อเนื่อง
พอโหลดเสร็จก็จัดไปเลยเสาร์-อาทิตย์นี้ ดูแบบมาราธอน ดูแล้วหยุดไม่ได้จนกว่าจะตาจะปิด เพราะมันหยุดไม่ได้จริงๆ
ที่จริงเราก็รู้ตอนจบตั้งแต่เห็นกระทู้ในพันทิปแล้วนะ ว่าพระนางได้คู่กัน แต่ไม่รู้ทำไมเราพลาดการสนทนาในเรื่องไม่ได้เลย (ขนาดตัดเล็บไปดูไปยังลำบาก)
ชอบบทที่ถือว่ากระชับไม่เยิ่นเย้อและมีเรื่องราวเข้ามาตลอด คือสำหรับผู้หญิงแบบเราไม่มีปัญหาเรื่องดูซีรีส์ที่บทพูดมากๆอยู่แล้ว
และการตัดต่อเล่าเรื่องก็ดูต่างจากเรื่องอื่นพอสมควรในเวลาที่แต่ละตัวละครคุยกัน เราชอบนะมันใช่อะ
การดำเนินเรื่องตั้งแต่แรกเรารู้สึกว่าทั้งพระนางเป็นคนที่ไม่แปลกที่จะมีคนรักเยอะ นางเอกเหมือนจะเป็นคนที่โกรธง่าย แต่นางก็เป็นคนแฟร์ๆ
อีโก้ไม่สูงขนาดไม่เห็นหัวใคร ชอบช่วยเหลือเพื่อน เรารู้สึกว่านางเอกนี่เป็นแนวที่ผู้หญิงด้วยกันชอบนะ แต่จะไม่ค่อยป๊อบในหมู่ผู้ชาย
เพราะเก่งและชอบเป็นผู้นำเกินไป ส่วนพระเอกนี่แบบหน้าไม่เปลี่ยนเลยจากซีรีส์สมัยโน้นที่เคยดูเรื่องสู้สุดใจนายไบซิเคิล คือสต๊าฟหน้าไว้ใช่ม๊ายยย
แต่จากนิสัยในเรื่องเอาจริงๆสมควรจะติดในเฟรนด์โซนนะ เพราะการไม่ชัดเจนผู้หญิงหลายๆคนก็ไม่อยากคิดไปเองหรอก
ชอบความสัมพันธ์ในเรื่อง ทั้งในส่วนของเพื่อนที่ดีต่อกัน เพื่อนร่วมงาน และครอบครัวที่รักเรา ที่จริงได้สิ่งดีๆแบบนี้คงไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
เราประทับใจในส่วนของครอบครัวพอๆกับพระนางเลย รู้สึกว่าบทพูดมันเรียลเหมือนคนคุยด้วยกันจริงๆ ประกอบกับนักแสดงมีภาษากาย
ที่ทำให้รู้สึกว่าเป็นอย่างในเรื่องจริงๆ อย่างเช่น นอนตักแม่แล้วอ้อน เขี่ยแขนอะไรแบบนี้ บางเรื่องเห็นนั่งคุยกันทื่อๆเราว่ามันแปลก
ส่วนพระนางเวลาคุยกันเรารู้สึกเหมือนเวลาตัวเองคุยกับเพื่อนสนิทก็เป็นแบบนี้น่ะ คุยกันทุกเรื่อง คุยทุกอย่างที่อยากจะคุย
ช่วงที่ต้าเหรินต้องเสียใจที่เห็นคนที่ตัวเองรักไปมีแฟน แล้วยังพัฒนาความสัมพันธ์กันเรื่อยๆเราร้องไห้เลย เรื่องนี้ทำให้เสียน้ำตาหลายครั้งมาก
ดูไปเช็ดน้ำตาไปT-T แต่กลับไม่เกลียดโย่วชิงนะ นางก็มีเหตุผลของนาง ในตอนที่รู้ความจริงคืนปาร์ตี้สละโสดเราต้องเสียน้ำตาให้เธอเลย(อีกแล้ว)
ตาเว่ยลี่นี่ถ้าเราเป็นนางเอกก็คงกลับไปคบนะ รักร้อนแรง ทั้งที่รู้ว่าโอกาสไปไม่รอดมีสูงแต่ก็อยากจะคบตามที่ใจเรียกร้อง
เพราะมาแบบถึงเนื้อถึงตัวตลอด แล้วการกระทำแบบหึงแบบเนี้ยมันเซ็กซี่อะ แต่ก็นะ ...อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าไม่ได้หรอกคนแบบนี้
เพราะต่างคนก็มีความคิดเป็นของตัวเองและไม่ยอมอ่อนให้อีกฝ่าย
ชอบผลงานของเอเรียลและผกก.คนนี้ เพราะประทับใจตั้งแต่ISWAKแล้ว เราว่าเค้าทำชอบสอดแทรกเรื่องครอบครัวมาตลอดนะ ซึ่งก็ชอบ
ดูแล้วคิดว่าสังคมครอบครัวของใต้หวันและบ้านเราไม่ต่างกันมากน่ะ ลูกอายุ30ปี แต่ยังอยู่กับพ่อแม่ มีแม่ทำกับข้าวให้กิน พูดคุยกัน ดูทีวีด้วยกัน
มันเลยทำให้อินได้ง่าย และบทบาทของนักแสดง การกำกับ ทำให้รู้สึกว่านี่เป็นซีรีส์รักที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับมิตรภาพที่ดีมากๆๆๆๆเรื่องนึง
และคงต้องหยิบมาดูซ้ำไม่ต่างกับที่เราเคยดูISWAKหลายๆรอบ
เพิ่มเติมนิด เราชอบที่ไม่กั๊กฉากสวีทกับเว่ยลี่ เราคิดว่ามันเป็นซีรีส์คนสมัยใหม่คนดูก็ควรเปิดรับใจเรื่องแบบนี้ด้วย
เค้าเป็นแฟนคนนึงของนางเอกนะ จะให้มาถนอมน้ำใจคนดูคงไม่ใช่มันไม่สมเหตุผล สำหรับเราไม่มีผลต่อเรื่องอินความรักของพระนางเลย
เพิ่งดู In time with you(ซีรีส์ไต้หวัน) จบฟินมากกกก อยากเม้า
แต่ไม่รู้ว่าเราพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง กว่าจะรู้ตัวในเวปบิทก็ไม่มีคนปล่อยละยังดีที่เค้ากลับมาปล่อยให้เราเลยได้ดูซะที
ถ้าดูในพวกเวปออนไลน์มันชอบไม่ครบตอน ลบบ้าง เสียดายบ้างเดี๋ยวอารมณ์ไม่ต่อเนื่อง
พอโหลดเสร็จก็จัดไปเลยเสาร์-อาทิตย์นี้ ดูแบบมาราธอน ดูแล้วหยุดไม่ได้จนกว่าจะตาจะปิด เพราะมันหยุดไม่ได้จริงๆ
ที่จริงเราก็รู้ตอนจบตั้งแต่เห็นกระทู้ในพันทิปแล้วนะ ว่าพระนางได้คู่กัน แต่ไม่รู้ทำไมเราพลาดการสนทนาในเรื่องไม่ได้เลย (ขนาดตัดเล็บไปดูไปยังลำบาก)
ชอบบทที่ถือว่ากระชับไม่เยิ่นเย้อและมีเรื่องราวเข้ามาตลอด คือสำหรับผู้หญิงแบบเราไม่มีปัญหาเรื่องดูซีรีส์ที่บทพูดมากๆอยู่แล้ว
และการตัดต่อเล่าเรื่องก็ดูต่างจากเรื่องอื่นพอสมควรในเวลาที่แต่ละตัวละครคุยกัน เราชอบนะมันใช่อะ
การดำเนินเรื่องตั้งแต่แรกเรารู้สึกว่าทั้งพระนางเป็นคนที่ไม่แปลกที่จะมีคนรักเยอะ นางเอกเหมือนจะเป็นคนที่โกรธง่าย แต่นางก็เป็นคนแฟร์ๆ
อีโก้ไม่สูงขนาดไม่เห็นหัวใคร ชอบช่วยเหลือเพื่อน เรารู้สึกว่านางเอกนี่เป็นแนวที่ผู้หญิงด้วยกันชอบนะ แต่จะไม่ค่อยป๊อบในหมู่ผู้ชาย
เพราะเก่งและชอบเป็นผู้นำเกินไป ส่วนพระเอกนี่แบบหน้าไม่เปลี่ยนเลยจากซีรีส์สมัยโน้นที่เคยดูเรื่องสู้สุดใจนายไบซิเคิล คือสต๊าฟหน้าไว้ใช่ม๊ายยย
แต่จากนิสัยในเรื่องเอาจริงๆสมควรจะติดในเฟรนด์โซนนะ เพราะการไม่ชัดเจนผู้หญิงหลายๆคนก็ไม่อยากคิดไปเองหรอก
ชอบความสัมพันธ์ในเรื่อง ทั้งในส่วนของเพื่อนที่ดีต่อกัน เพื่อนร่วมงาน และครอบครัวที่รักเรา ที่จริงได้สิ่งดีๆแบบนี้คงไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
เราประทับใจในส่วนของครอบครัวพอๆกับพระนางเลย รู้สึกว่าบทพูดมันเรียลเหมือนคนคุยด้วยกันจริงๆ ประกอบกับนักแสดงมีภาษากาย
ที่ทำให้รู้สึกว่าเป็นอย่างในเรื่องจริงๆ อย่างเช่น นอนตักแม่แล้วอ้อน เขี่ยแขนอะไรแบบนี้ บางเรื่องเห็นนั่งคุยกันทื่อๆเราว่ามันแปลก
ส่วนพระนางเวลาคุยกันเรารู้สึกเหมือนเวลาตัวเองคุยกับเพื่อนสนิทก็เป็นแบบนี้น่ะ คุยกันทุกเรื่อง คุยทุกอย่างที่อยากจะคุย
ช่วงที่ต้าเหรินต้องเสียใจที่เห็นคนที่ตัวเองรักไปมีแฟน แล้วยังพัฒนาความสัมพันธ์กันเรื่อยๆเราร้องไห้เลย เรื่องนี้ทำให้เสียน้ำตาหลายครั้งมาก
ดูไปเช็ดน้ำตาไปT-T แต่กลับไม่เกลียดโย่วชิงนะ นางก็มีเหตุผลของนาง ในตอนที่รู้ความจริงคืนปาร์ตี้สละโสดเราต้องเสียน้ำตาให้เธอเลย(อีกแล้ว)
ตาเว่ยลี่นี่ถ้าเราเป็นนางเอกก็คงกลับไปคบนะ รักร้อนแรง ทั้งที่รู้ว่าโอกาสไปไม่รอดมีสูงแต่ก็อยากจะคบตามที่ใจเรียกร้อง
เพราะมาแบบถึงเนื้อถึงตัวตลอด แล้วการกระทำแบบหึงแบบเนี้ยมันเซ็กซี่อะ แต่ก็นะ ...อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าไม่ได้หรอกคนแบบนี้
เพราะต่างคนก็มีความคิดเป็นของตัวเองและไม่ยอมอ่อนให้อีกฝ่าย
ชอบผลงานของเอเรียลและผกก.คนนี้ เพราะประทับใจตั้งแต่ISWAKแล้ว เราว่าเค้าทำชอบสอดแทรกเรื่องครอบครัวมาตลอดนะ ซึ่งก็ชอบ
ดูแล้วคิดว่าสังคมครอบครัวของใต้หวันและบ้านเราไม่ต่างกันมากน่ะ ลูกอายุ30ปี แต่ยังอยู่กับพ่อแม่ มีแม่ทำกับข้าวให้กิน พูดคุยกัน ดูทีวีด้วยกัน
มันเลยทำให้อินได้ง่าย และบทบาทของนักแสดง การกำกับ ทำให้รู้สึกว่านี่เป็นซีรีส์รักที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับมิตรภาพที่ดีมากๆๆๆๆเรื่องนึง
และคงต้องหยิบมาดูซ้ำไม่ต่างกับที่เราเคยดูISWAKหลายๆรอบ
เพิ่มเติมนิด เราชอบที่ไม่กั๊กฉากสวีทกับเว่ยลี่ เราคิดว่ามันเป็นซีรีส์คนสมัยใหม่คนดูก็ควรเปิดรับใจเรื่องแบบนี้ด้วย
เค้าเป็นแฟนคนนึงของนางเอกนะ จะให้มาถนอมน้ำใจคนดูคงไม่ใช่มันไม่สมเหตุผล สำหรับเราไม่มีผลต่อเรื่องอินความรักของพระนางเลย