หลังเกม เวสต์แฮม บุกคว่ำเรือใบ กับ 3 นัดเยือนสุดๆแห่งประวัติการณ์

ก่อนอื่น ไม่คิดว่ามันจะลุ้นระทึกแบบนี้เลย  จริงๆน่าจะเชียร์ซิตี้ให้หนีทุกทีม แต่ทำไปทำมา  อยากให้ค้อนได้ชัยชนะสำคัญในนัดนี้หน้าตาเฉยเลย

กับ ซิตี้แล้ว ขอชม เดอบรอย ที่เป็นทุกอย่างขอซิตี้วันนี้  บอลออกจากเท้า จ่ายตัดหลังนี่เป็นลูกทีเด็ดของหมอนี่จริงๆ  ขยันมาก  

พูดถึงนักเตะหน้าเดียว อย่าง นาบาส และ สเตอริ่ง  ถ้าไม่มี ซิลบา  นาสรี่  นี่อย่างง่อย เล่นได้เดิมๆ แล้วก็ไม่รู้ว่าพัฒนาไปได้ไกลอีกหรือเปล่า  

เออ  นาสรี่ เห็นคนพากย์ บอกพัก  พักทำไมหรอครับ  ยิ่งไม่มี ซิลบา ภาระน่าจะตกที่ื เดอบรอยและตูเร่

นึกไม่ออกเหมือนว่า  ถ้า เดอบรอย  นาสรี่   ซิลบา ลงด้วยกันมันจะเป็นยังไง

ข้ามมาฝั่ง เดอะ แฮมเมอร์  ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ บิลิช  ดูจะรู้วิธีกับการต่อกรกับทีมใหญ่  แทกติกในการตั้งเกมรับมีระเบียบดีมาก  แต่ละคนไม่มีสมาธิหลุดเลย  

รีด โดดเด่นเหลือเกิน  เชื่อหรือไม่ว่า มองด้วยตา รีดเป็นคนสกัดบอลในจังหวะสุดท้ายเท่าที่เห็นด้วยตาเปล่าเกือบ สิบครั้ง  การยืนตำแหน่ง  อ่านทางบอลเคลียร์ได้ตลอด  

อีกคนหนึ่งที่ลืมไม่ได้เลยคือ อาเดรียน  ผู้รักษาประตูมือกาวที่ทั้งเซฟ และช่วยปฏิเสธประตูที่สองได้อย่างเหนียวแน่น  นักเตะคนอื่นๆ  ก็ทุ่มเทกันเกินร้อย  

คาล เจกิลสัน  ก็พยายามอย่างเต็มที่  ตะคริวกินหลายรอบ เราแอบชื่นชม มาร์คโนเบิล  ที่เห็น เจกินสัน นอนนาน  เจ็บนาน เดินเข้ามาอุ้มลูกทีมให้ช่วยให้เดินออกไปเหอะ  เล่นเอาเรา งง ไปเลย  เจกินสันมันยัง งง อะ 55

วิคเตอร์ โมเสก  นี่คุ้นๆกับเกมหนึ่งที่เล่นให้ลิเวอร์พูลมากกก  คือ ยิงเร็ว แล้วก้อหายจากเกมไปแบบไปแล้วไปลับ  ดูจะยังเป็นนักเตะที่อยากจะเล่นบอลกับตัวเองมากจนเกินงาม  เลยโดน บิลิช เปลี่ยนตัวออกไปเลย