เรื่องเล่าเป็นอุทาหรณ์สอนใจ

คือวันนี้ จขกท. ได้มีโอกาสไปเจอแฟนเก่าโดยบังเอิญครับ หลังจากที่ไม่เจอหน้ากันมาเกือบ4ปี
แฟนเก่า จขกท.ทำงานบริการครับ เป็น ผจก. พวกร้านอาหารไรเงี้ย ทีนี้พอเจอแฟนเก่า เราก็เลยให้เพื่อนไปสั่ง
เราก็ยืนหลบเล่นกับแขนเสื้อตัวเองไปมา (ไม่อยากสบตา ไม่รู้ทำไม) แต่ก็พอเห็นหน้าครับ
ว่าเค้าโทรม โทรมลงไปมาก ตัวผอม ตาโหล และดำ เราก็คิดในใจว่าเห้ย แฟนใหม่เลี้ยงไม่ดีหรอวะ
ทำไมปล่อยให้โทรมอย่างนี้ ก็เลยทักเฟซไปถามเพื่อนที่เคยทำงาน PT อยู่ร้านเดียวกับเค้า ความว่าดังนี้








คุยกันแค่นี้แล้วเราก็ไม่อยากจะถามอะไรต่อ ไม่รู้สิ มันหดหู่ยังไงไม่รู้ แฟนเก่าเราเพิ่งอายุ25 ส่วนน้องคนนั้นเราไม่แน่ใจว่าอายุเท่าไหร่
น่าจะ19-20เพราะน้องเค้าเพิ่งอยู่ปี2 คือ อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก ตกใจ ช็อคสุดๆ ไม่คิดว่าเค้าจะติด
ในระหว่างเกือบ4ปีที่เลิกกันไป มันก็มีช่วงที่กลับมาคุยกัน
แล้วเค้าก็ชวนเราไปนอนที่บ้าน แต่ตอนนั้นมันสองจิตสองใจ เราเลยบอกไม่อ่ะ ไม่อยากนอนทับรอยใคร
แล้วเค้าก็หายไปไม่ได้ติดต่อกันอีก เพราะแฟนใหม่เค้ารู้ว่า เรากลับมาคุยกันเลยลบเฟซเราออกจากเพื่อน เราเลยไม่แอดไปอีก
เราไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าวันนั้นเราไปหาเค้า ชีวิตเราในตอนนี้จะเป็นยังไง ขอบคุณความหยิ่งของตัวเองจริงๆ



ฝากเตือนทุกคนนะครับ ถ้าจะมีอะไรกับใคร ป้องกันตัวเองด้วย(อย่าไว้ใจใครง่ายๆ) มันไม่ใช่เรื่องไกลตัวเราเลย
(ถึงจะเป็นใครก็ไว้ใจไม่ได้)
ปล.สุดท้ายนี้ เป็นกำลังใจให้นะ ดูแลตัวเองดีๆ