สวัสดีครับ
ผมมีเรื่องอยากขอความคิดเห็น และข้อแนะนำ จากพี่ๆเพื่อนๆครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมเพิ่งเข้ามาทำงานในบริษัทนี้ได้เดือนเศษๆ ช่วงแรกๆทุกอย่างก็ดูโอเคนะครับ แต่หลังๆมาผมกลับรู้สึกเครียดและกดดันมากๆครับ กลับมาห้องก็นั่งคิดแต่เรื่องงาน บางวันกว่าจะหลับได้ก็จนดึก เรื่องที่เครียดของผมคือเรื่องเนื้อหาของงานครับ คือก่อนหน้านี้ผมเคยทำที่เก่ามาก่อนได้ปีเศษๆ ตรงสายที่เรียนมาครับแต่ที่เก่าที่เคยทำจะเป็นอีกขานึง มาทำที่นี้ก็เหมือนมาเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด แต่ปัญหามันอยู่ที่พี่ๆที่เทรนงานเขาน่าจะเข้าใจว่าคนเคยมีประสบการณ์ สอนนิดๆหน่อยๆน่าจะจับจุดได้ ซึ่งมันก็ใช่ครับบางอย่างสอนแค่รอบเดียวผมก็โน๊ตไว้ในสมุดพกกลับมาอ่านผมเข้าใจ แต่บางอย่างมันหลายขั้นตอนแต่พี่ที่เทรนสอนค่อนข้างเร็ว บางทีสอนแค่รอบเดียวก็มี จนบางครั้งให้งานผมมาทำ ผมก็เปิดสมุดพกแต่ที่เคยจดไว้ตอนนั้นพอกลับมาอ่านบางขั้นตอนผมยอมรับว่าผมจำไม่ได้เพราะตอนนั้นจดด้วยความรีบ แต่คำตอบที่ได้คือประมาณว่า "เคยสอนแล้วไม่ใช่เหรอ?" หรือไม่ก็ "เคยสอนมันแล้วแต่มันไม่ทำตาม" ประมาณนี้อะครับ แรกๆยอมรับว่าเฟลมาก เคยมีอยู่วันนึงผมเครียดจนเลือดกำเดาไหล วันนั้นกลับมาถึงกลับต้องโทรปรึกษาสายด่วนสุขภาพเลยครับ ผมพยายามปรับปรุงตัวกลับมาห้องก็มาเปิดยูทูปหาข้อมูลที่มีประโยชน์ต่อการทำงาน พยายามพัฒนาตัวเอง แต่ผมกลับยิ่งรู้สึกไร้ความสามารถ ไร้ศักยภาพตอนเจอคำพูดแบบนั้น แต่นอกเวลางานพี่ๆเขาก็เหมือนเป็นอีกคนนึงเลยนะครับ ทุกคนเป็นกันเองและดีกับผมมาก จะมีก็แต่เวลางานซึ้งเหมือนทุกคนจะสวมหัวโขนไว้ว่างานคืองาน เรื่องส่วนตัวคือเรื่องส่วนตัว แต่ก็นั้นแหละครับพอเวลางานผมก็จะจิตตกและกังวลกลัวทำงานให้เขาผิดพลาด กลัวทำให้คนอื่นเดือนร้อนเพราะผม ผมควรปรับทัศนคติยังไงดีครับ เพื่อจะให้มีแรงบรรดาลใจและมีแรงผลักดันในการทำงานต่อไป ซึ้งผมคิดไว้แล้วครับว่าถึงยังไงผมจะไม่ถอยผมจะสู้ให้ถึงที่สุด เพราะผมไม่อยากไปเริ่มใหม่กับที่ไหนแล้วเพราะมันไม่ง่ายอย่างที่คิดเลยครับ
ขอบคุณครับ
เริ่มต้นทำงานที่ใหม่ไม่ได้ง่ายเหมือนที่คิดไว้เลยครับ
ผมมีเรื่องอยากขอความคิดเห็น และข้อแนะนำ จากพี่ๆเพื่อนๆครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมเพิ่งเข้ามาทำงานในบริษัทนี้ได้เดือนเศษๆ ช่วงแรกๆทุกอย่างก็ดูโอเคนะครับ แต่หลังๆมาผมกลับรู้สึกเครียดและกดดันมากๆครับ กลับมาห้องก็นั่งคิดแต่เรื่องงาน บางวันกว่าจะหลับได้ก็จนดึก เรื่องที่เครียดของผมคือเรื่องเนื้อหาของงานครับ คือก่อนหน้านี้ผมเคยทำที่เก่ามาก่อนได้ปีเศษๆ ตรงสายที่เรียนมาครับแต่ที่เก่าที่เคยทำจะเป็นอีกขานึง มาทำที่นี้ก็เหมือนมาเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด แต่ปัญหามันอยู่ที่พี่ๆที่เทรนงานเขาน่าจะเข้าใจว่าคนเคยมีประสบการณ์ สอนนิดๆหน่อยๆน่าจะจับจุดได้ ซึ่งมันก็ใช่ครับบางอย่างสอนแค่รอบเดียวผมก็โน๊ตไว้ในสมุดพกกลับมาอ่านผมเข้าใจ แต่บางอย่างมันหลายขั้นตอนแต่พี่ที่เทรนสอนค่อนข้างเร็ว บางทีสอนแค่รอบเดียวก็มี จนบางครั้งให้งานผมมาทำ ผมก็เปิดสมุดพกแต่ที่เคยจดไว้ตอนนั้นพอกลับมาอ่านบางขั้นตอนผมยอมรับว่าผมจำไม่ได้เพราะตอนนั้นจดด้วยความรีบ แต่คำตอบที่ได้คือประมาณว่า "เคยสอนแล้วไม่ใช่เหรอ?" หรือไม่ก็ "เคยสอนมันแล้วแต่มันไม่ทำตาม" ประมาณนี้อะครับ แรกๆยอมรับว่าเฟลมาก เคยมีอยู่วันนึงผมเครียดจนเลือดกำเดาไหล วันนั้นกลับมาถึงกลับต้องโทรปรึกษาสายด่วนสุขภาพเลยครับ ผมพยายามปรับปรุงตัวกลับมาห้องก็มาเปิดยูทูปหาข้อมูลที่มีประโยชน์ต่อการทำงาน พยายามพัฒนาตัวเอง แต่ผมกลับยิ่งรู้สึกไร้ความสามารถ ไร้ศักยภาพตอนเจอคำพูดแบบนั้น แต่นอกเวลางานพี่ๆเขาก็เหมือนเป็นอีกคนนึงเลยนะครับ ทุกคนเป็นกันเองและดีกับผมมาก จะมีก็แต่เวลางานซึ้งเหมือนทุกคนจะสวมหัวโขนไว้ว่างานคืองาน เรื่องส่วนตัวคือเรื่องส่วนตัว แต่ก็นั้นแหละครับพอเวลางานผมก็จะจิตตกและกังวลกลัวทำงานให้เขาผิดพลาด กลัวทำให้คนอื่นเดือนร้อนเพราะผม ผมควรปรับทัศนคติยังไงดีครับ เพื่อจะให้มีแรงบรรดาลใจและมีแรงผลักดันในการทำงานต่อไป ซึ้งผมคิดไว้แล้วครับว่าถึงยังไงผมจะไม่ถอยผมจะสู้ให้ถึงที่สุด เพราะผมไม่อยากไปเริ่มใหม่กับที่ไหนแล้วเพราะมันไม่ง่ายอย่างที่คิดเลยครับ
ขอบคุณครับ