เย็นวานนี้เพื่อนผมได้โทรมาขอช่วยให้ไปเอารถมอเตอร์ไซค์ของเค้าที่จอดทิ้งไว้ที่ที่ทำงานมารับเค้าหน่อย
พอดีเพื่อนร่วมงานเค้าต้องรีบกลับบ้านแล้วทิ้งเค้าไว้ที่บ้านลูกค้าไม่มีรถกลับ ปกติตอนเย็นวันทำงาน
ผมจะไม่ออกไปไหนเด็ดขาดเพราะในเมืองรถค่อนข้างเยอะมากประกอบกับวินัยจราจรของพี่น้อง
ในจังหวัดผมมันช่างกันดารเหลือเกิน ถ้าไม่จำเป็นผมจะเลี่ยงช่วงเวลาเร่งด่วนแบบนี้ แต่ทำไงได้
เพื่อนขอช่วยก็ต้องไป ผมจัดแจงแต่งตัวและไม่ลืมหยิบหมวกกันน๊อคของผมติดไปด้วย เดินไป2ซอย
ก็ถึงที่ทำงานเพื่อน รับกุญแจและหมวกกันน๊อคของเพื่อนมาแล้วรีบบึ่งไปรับเพื่อนในทันที
ระยะทางไม่ถึงเจ็ดกิโลแต่กว่าจะกระดึ๊บไปถึงที่หมายก็ร่วมยี่สิบนาที ขากลับให้เพื่อนขับและเปลี่ยน
เส้นทางกลับไปเป็นอีกทางซึ่งระยะทางจะไกลกว่าแต่ปริมาณรถขาเข้าเมืองจะน้อยหน่อย
ก็ขับมาตามทางเรื่อยๆจนมาใกล้ถึงที่เกิดเหตุเป็นถนน4เลนส์ตามรูปครับ
ตรงจุดนี้ริมฟุตบาทจะมีรถจอดตลอดทางและเป็นประจำที่จุดนี้มักมีมอเตอร์ไซค์ออกจากซอย
ย้อนศรเพื่อข้ามฝั่งไปที่เกาะกลางถนน เวลาขับรถถึงจุดนี้จึงต้องระวังเป็นพิเศษ ก่อนถึงจุดนี้
ประมาณ40เมตรผม ข้างหน้าผมเป็นกลุ่มรถยนต์ขับเกาะกลุ่มตามกัน
ความเร็วประมาณ40-50 km/hr ข้างหลังก็มีอีกกลุ่มขับตามกันมา พวกผมตามหลังรถกระบะ
ข้างหน้าห่างประมาณ7-10เมตร ผมสังเกตเห็นเด๊าะแด๊ะ2คนขี่ฮอนด้าเวฟออกจากซอยมา
และย้อนศรมาหลบตรงช่องระหว่างรถที่จอดอยู่ข้างทาง มันหันหัวรถเตรียมข้ามไปเกาะกลาง
พร้อมกับเบิ้ลเครื่องค่อยๆขยับโผล่มาในเลนส์ทางตรงทีละนิดๆเป็นนัยว่าจะวัดใจให้รถทางตรงหยุด
กระบะคันหน้าบีบแตรสั้นเตือนไป1ครั้ง
จนกระบะผ่านมันไปทีแรกผมคิดว่ามันคงไม่ออกมาแน่เพราะปริมาณรถที่ตามหลังผมก็เยอะพอสมควร
และความเร็วของรถบนถนนตอนนั้นประมาณ40 แต่พอท้ายกระบะคันหน้าพ้นไปพวกมันค่อยๆขับออกมาครับ
ใช้คำว่าค่อยๆนะครับไม่ได้ขับเร่งพรวดเดียวไปเกาะกลาง ประมาณว่ารถทางตรงทุกคันต้องหยุด
ให้พวกมันไปก่อน
เสี้ยววินาทีนั้นหลังจากตกใจที่เห็นมันขับออกมา รถมันขวางอยู่ตรงหน้าในขณะที่รถเราก็ยังพุ่งหา
ผมกำมือจับท้ายเบาะแน่นและรู้สึกถึงแรงเหวี่ยงที่เหวี่ยงผมไปติดกับหลังเพื่อน ภาพที่เห็นตอนนั้น
คือคิดว่าคงชนส่วนท้ายรถมันแน่ๆแต่รถเราค่อยๆเอียงซ้ายลง จากนั้นตัวผมล้มเอาไหล่ลงกระแทกกับพื้นถนน
ขาขวายังคร่อมอยู่กับเบาะนั่งแหงนมองเห็นเพื่อนผมตัวมันยืนคร่อมรถที่เอนเกือบจะถึงพื้นมือมันจับ
แฮนด์รถไว้ไม่ให้ตัวรถทับขาผม ผมกังวลกลัวจะโดนรถที่ตามหลังมาทับเอารีบเอี้ยวตัวหันไปมอง
แต่โล่งครับรถคันที่ตามหลังมาหยุดห่างพอสมควร เหตุการณ์ข้างบนนี้กินเวลารวมไม่น่าเกิน2วินาทีครับ
และแน่นอนครับผมต้องมองหาต้นเหตุของเรื่องนี้ ผมมองไปที่ยูเทิร์นเห็นเด๊าะแด๊ะ2คนนั่นมันจอดหันมาดู
มันมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะขำกันครับ จากนั้นมันก็ทำแบบเดิมตัดหน้ารถอีกฝั่งขับหายไป
พวกผมไม่ได้บาดเจ็บอะไรมากครับเพื่อนผมนี่ไม่เป็นอะไรเลย ผมมีแผลถลอกที่แขนซ้ายกับข้อศอก
นิดหน่อยและรู้สึกปวดๆบริเวณไหล่กับต้นขาซ้ายที่กระแทกพื้นแค่นั้นส่วนรถไม่มีอะไรเสียหายครับ
อันที่จริงผมไม่ได้บาดเจ็บเพราะรถล้มนะครับ รถยังไม่ล้มแต่ผมดันตกจากรถมากระแทกพื้นนี่สิ
พวกเราอยู่เชคอาการตรงนั้นจนมั่นใจว่าไม่เป็นอะไรแล้วก็ขับกลับกันมาที่บ้านผมครับ
เหตุการณ์นี้เล่นเอาผมจิตตกไปเลย ถ้าผมเป็นคนขับการตัดสินใจคงจะไม่ดีเท่าเพื่อนผมแน่ๆ
ผมลองถามถึงเหตุการณ์ในมุมของเพื่อนผมดูบ้างเพราะถ้าเป็นผมถ้าเบรคไม่อยู่ผมอาจจะตัดสินใจ
ชนไปก็ได้คงไม่ทำรถให้ล้มก่อนชนแบบเพื่อนผมแน่ เพื่อนผมก็บอกว่าชนไปมีแต่เสียกับเสีย
เรามาทางตรงเราน่าจะเป็นฝ่ายถูกก็จริงแต่กฎหมายบ้านเมืองนี้มักไม่เข้าข้างคนเคารพกฎหมาย
(อันนี้คิดเหมือนผมเลย)ชนมันไปก็กลายเป็นประมาททั้งคู่ต้องมาดูอีกใครประมาทมากประมาทน้อย
ทั้งที่คนทำผิดกฎหมายมันก็มีแค่คนเดียว มาทางตรงชนมันเข้าโอกาสรถเราจะคว่ำตีลังกาจนเรา
เจ็บหนักก็เยอะ ชนมันด้านข้างมันหัวฟาดพื้นตายก็ต้องจ่ายให้บ้านมันอีก ถ้าไม่อยากมีปัญหา
ก็ต้องยอมเจ็บตัวเองแบบนี้ดีที่สุด
ผมฟังก็ได้แต่ปลง นี่เราทำตามกฎหมายแต่เราไม่ได้เป็นต่อพวกละเมิดกฎหมายเลยหรอ
ผมยิ่งมั่นใจเลยที่มันขับตัดหน้าออกมาเพราะมันไม่อยากรอมันใช้ช่องว่างที่ว่าคนส่วนใหญ่
ไม่อยากให้เกิดอุบัติเหตุและจะทำทุกวิถีทางเพื่อเลี่ยงอุบัติเหตุ อย่างกรณีนี้ใครไม่อยาก
ชนมันก็ต้องเลือกเบรคกันตัวโก่ง ส่วนมันก็ชิวๆไม่ต้องเสียเวลารอรถว่างตามกฎจราจร
นึกแล้วท้อนะครับ บ้านเราไม่มีกฎหมายเอาผิดคนเห็นแก่ตัวแบบนี้เลยหรอ ทั้งพวกที่
เป็นสาเหตุให้เกิดอุบัติเหตุและพวกที่ขับรถโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของคนอื่น
อย่างกรณีนี้มันเข้าข่ายทั้งสองข้อข้างต้นนี้มั้ยครับ เท่าที่เห็นถ้าไม่เกิดการชนหรือไม่มี
คู่กรณี แค่นี้เจ้าหน้าที่ก็ไม่สนใจแล้ว
อยากฟังความเห็นครับ ถ้าในกรณีนี้เพื่อนๆเป็นคนขับจะตัดสินใจอย่างไรครับ
อยากได้ความเห็นทั้งในเรื่องเทคนิคการขับรถและเรื่องของกฎหมายครับ
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านครับ
ถ้ามีรถมอเตอร์ไซค์ย้อนศรมาและขับตัดหน้ารถคุณเพื่อข้ามฝั่งไปเกาะกลาง เสี้ยววินาทีนั้นคุณจะตัดสินใจยังไงครับ
พอดีเพื่อนร่วมงานเค้าต้องรีบกลับบ้านแล้วทิ้งเค้าไว้ที่บ้านลูกค้าไม่มีรถกลับ ปกติตอนเย็นวันทำงาน
ผมจะไม่ออกไปไหนเด็ดขาดเพราะในเมืองรถค่อนข้างเยอะมากประกอบกับวินัยจราจรของพี่น้อง
ในจังหวัดผมมันช่างกันดารเหลือเกิน ถ้าไม่จำเป็นผมจะเลี่ยงช่วงเวลาเร่งด่วนแบบนี้ แต่ทำไงได้
เพื่อนขอช่วยก็ต้องไป ผมจัดแจงแต่งตัวและไม่ลืมหยิบหมวกกันน๊อคของผมติดไปด้วย เดินไป2ซอย
ก็ถึงที่ทำงานเพื่อน รับกุญแจและหมวกกันน๊อคของเพื่อนมาแล้วรีบบึ่งไปรับเพื่อนในทันที
ระยะทางไม่ถึงเจ็ดกิโลแต่กว่าจะกระดึ๊บไปถึงที่หมายก็ร่วมยี่สิบนาที ขากลับให้เพื่อนขับและเปลี่ยน
เส้นทางกลับไปเป็นอีกทางซึ่งระยะทางจะไกลกว่าแต่ปริมาณรถขาเข้าเมืองจะน้อยหน่อย
ก็ขับมาตามทางเรื่อยๆจนมาใกล้ถึงที่เกิดเหตุเป็นถนน4เลนส์ตามรูปครับ
ตรงจุดนี้ริมฟุตบาทจะมีรถจอดตลอดทางและเป็นประจำที่จุดนี้มักมีมอเตอร์ไซค์ออกจากซอย
ย้อนศรเพื่อข้ามฝั่งไปที่เกาะกลางถนน เวลาขับรถถึงจุดนี้จึงต้องระวังเป็นพิเศษ ก่อนถึงจุดนี้
ประมาณ40เมตรผม ข้างหน้าผมเป็นกลุ่มรถยนต์ขับเกาะกลุ่มตามกัน
ความเร็วประมาณ40-50 km/hr ข้างหลังก็มีอีกกลุ่มขับตามกันมา พวกผมตามหลังรถกระบะ
ข้างหน้าห่างประมาณ7-10เมตร ผมสังเกตเห็นเด๊าะแด๊ะ2คนขี่ฮอนด้าเวฟออกจากซอยมา
และย้อนศรมาหลบตรงช่องระหว่างรถที่จอดอยู่ข้างทาง มันหันหัวรถเตรียมข้ามไปเกาะกลาง
พร้อมกับเบิ้ลเครื่องค่อยๆขยับโผล่มาในเลนส์ทางตรงทีละนิดๆเป็นนัยว่าจะวัดใจให้รถทางตรงหยุด
กระบะคันหน้าบีบแตรสั้นเตือนไป1ครั้ง
จนกระบะผ่านมันไปทีแรกผมคิดว่ามันคงไม่ออกมาแน่เพราะปริมาณรถที่ตามหลังผมก็เยอะพอสมควร
และความเร็วของรถบนถนนตอนนั้นประมาณ40 แต่พอท้ายกระบะคันหน้าพ้นไปพวกมันค่อยๆขับออกมาครับ
ใช้คำว่าค่อยๆนะครับไม่ได้ขับเร่งพรวดเดียวไปเกาะกลาง ประมาณว่ารถทางตรงทุกคันต้องหยุด
ให้พวกมันไปก่อน
เสี้ยววินาทีนั้นหลังจากตกใจที่เห็นมันขับออกมา รถมันขวางอยู่ตรงหน้าในขณะที่รถเราก็ยังพุ่งหา
ผมกำมือจับท้ายเบาะแน่นและรู้สึกถึงแรงเหวี่ยงที่เหวี่ยงผมไปติดกับหลังเพื่อน ภาพที่เห็นตอนนั้น
คือคิดว่าคงชนส่วนท้ายรถมันแน่ๆแต่รถเราค่อยๆเอียงซ้ายลง จากนั้นตัวผมล้มเอาไหล่ลงกระแทกกับพื้นถนน
ขาขวายังคร่อมอยู่กับเบาะนั่งแหงนมองเห็นเพื่อนผมตัวมันยืนคร่อมรถที่เอนเกือบจะถึงพื้นมือมันจับ
แฮนด์รถไว้ไม่ให้ตัวรถทับขาผม ผมกังวลกลัวจะโดนรถที่ตามหลังมาทับเอารีบเอี้ยวตัวหันไปมอง
แต่โล่งครับรถคันที่ตามหลังมาหยุดห่างพอสมควร เหตุการณ์ข้างบนนี้กินเวลารวมไม่น่าเกิน2วินาทีครับ
และแน่นอนครับผมต้องมองหาต้นเหตุของเรื่องนี้ ผมมองไปที่ยูเทิร์นเห็นเด๊าะแด๊ะ2คนนั่นมันจอดหันมาดู
มันมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะขำกันครับ จากนั้นมันก็ทำแบบเดิมตัดหน้ารถอีกฝั่งขับหายไป
พวกผมไม่ได้บาดเจ็บอะไรมากครับเพื่อนผมนี่ไม่เป็นอะไรเลย ผมมีแผลถลอกที่แขนซ้ายกับข้อศอก
นิดหน่อยและรู้สึกปวดๆบริเวณไหล่กับต้นขาซ้ายที่กระแทกพื้นแค่นั้นส่วนรถไม่มีอะไรเสียหายครับ
อันที่จริงผมไม่ได้บาดเจ็บเพราะรถล้มนะครับ รถยังไม่ล้มแต่ผมดันตกจากรถมากระแทกพื้นนี่สิ
พวกเราอยู่เชคอาการตรงนั้นจนมั่นใจว่าไม่เป็นอะไรแล้วก็ขับกลับกันมาที่บ้านผมครับ
เหตุการณ์นี้เล่นเอาผมจิตตกไปเลย ถ้าผมเป็นคนขับการตัดสินใจคงจะไม่ดีเท่าเพื่อนผมแน่ๆ
ผมลองถามถึงเหตุการณ์ในมุมของเพื่อนผมดูบ้างเพราะถ้าเป็นผมถ้าเบรคไม่อยู่ผมอาจจะตัดสินใจ
ชนไปก็ได้คงไม่ทำรถให้ล้มก่อนชนแบบเพื่อนผมแน่ เพื่อนผมก็บอกว่าชนไปมีแต่เสียกับเสีย
เรามาทางตรงเราน่าจะเป็นฝ่ายถูกก็จริงแต่กฎหมายบ้านเมืองนี้มักไม่เข้าข้างคนเคารพกฎหมาย
(อันนี้คิดเหมือนผมเลย)ชนมันไปก็กลายเป็นประมาททั้งคู่ต้องมาดูอีกใครประมาทมากประมาทน้อย
ทั้งที่คนทำผิดกฎหมายมันก็มีแค่คนเดียว มาทางตรงชนมันเข้าโอกาสรถเราจะคว่ำตีลังกาจนเรา
เจ็บหนักก็เยอะ ชนมันด้านข้างมันหัวฟาดพื้นตายก็ต้องจ่ายให้บ้านมันอีก ถ้าไม่อยากมีปัญหา
ก็ต้องยอมเจ็บตัวเองแบบนี้ดีที่สุด
ผมฟังก็ได้แต่ปลง นี่เราทำตามกฎหมายแต่เราไม่ได้เป็นต่อพวกละเมิดกฎหมายเลยหรอ
ผมยิ่งมั่นใจเลยที่มันขับตัดหน้าออกมาเพราะมันไม่อยากรอมันใช้ช่องว่างที่ว่าคนส่วนใหญ่
ไม่อยากให้เกิดอุบัติเหตุและจะทำทุกวิถีทางเพื่อเลี่ยงอุบัติเหตุ อย่างกรณีนี้ใครไม่อยาก
ชนมันก็ต้องเลือกเบรคกันตัวโก่ง ส่วนมันก็ชิวๆไม่ต้องเสียเวลารอรถว่างตามกฎจราจร
นึกแล้วท้อนะครับ บ้านเราไม่มีกฎหมายเอาผิดคนเห็นแก่ตัวแบบนี้เลยหรอ ทั้งพวกที่
เป็นสาเหตุให้เกิดอุบัติเหตุและพวกที่ขับรถโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของคนอื่น
อย่างกรณีนี้มันเข้าข่ายทั้งสองข้อข้างต้นนี้มั้ยครับ เท่าที่เห็นถ้าไม่เกิดการชนหรือไม่มี
คู่กรณี แค่นี้เจ้าหน้าที่ก็ไม่สนใจแล้ว
อยากฟังความเห็นครับ ถ้าในกรณีนี้เพื่อนๆเป็นคนขับจะตัดสินใจอย่างไรครับ
อยากได้ความเห็นทั้งในเรื่องเทคนิคการขับรถและเรื่องของกฎหมายครับ
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านครับ