หนูอายุ18ปีคะ แฟนอายุ25ปี
เราสองคนเจอกันในแชท beetalk แชทตัวนี้ละคะที่ทำให้เราเจอกัน ก่อนหน้าจะมาเจอแฟนคนนี้ ชีวิตหนูก่ร่อนเร่กับคนที่ไม่จริงจัง พอมาเจอคนนี้รู้สึกถูกใจมากคะ ชอบมาก ครั้งแรกเราคุยกันเขาหาว่าหนูเป็นกระเทย หนูก่บอกว่าไม่ใช้ เขาก่ว่าให้หนูส่งรูปสดๆให้เขาหน่อย หนูเลยบอกว่า เอาไอดีไลค์มา "เดียววีคอลกัน" หนูเห็นเขาในกล้องรู้สึกหลงรักเข้าจังๆ (เขาหล่อมาก) เขามีอาชีพเป็นทหารอากาศ ซึงหนูชอบทหารมากเป็นอาชีพที่อยากได้เป็นแฟนมากที่สุด พอมาอีกวันหนูก็ไปทำงานตามปกติและเป็นเช้าที่สดใสตื่นมาก็ยิ้มๆ และก็เป็นเช้าของวันเกิดหนูด้วยคะ หนูก็ไปคุยกะเพื่อนๆว่า
" เห้ยย!แกมีผู้ชายคนนึ่งฉันชอบมากเลยแก หลงๆๆอะ " วันนี้เป็นวันที่หนูยิ้มได้ทั้งวันคะ ตกเย็นเขาก็มารับไปเที่ยว เราคุยกันแค่วันเดียวเราก็นัดเจอกันแล้ว เราไปเที่ยวกันเป็นแบบพี่แบบน้องไม่มีล้วงเกินกันคะ ตกค่ำหนูก็มีปาร์ตี้วันเกิดที่บาร์กะแก็งค์เพื่อนสาว หนูก็ชวนเขามาคะ .... ยิ่งนานวันเรายิ่งสนิทกันมากคะ หนูจากเด็กเที่ยวผับ/บาร์ทุกๆคืน หนูก็หยุดเที่ยว เขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่ทำให้หนูหยุดทำตัวไม่ดี และอยากจะเรียนต่อสูงๆมีหน้าที่การงารที่ดี ช่วงแรกๆเขาไม่ได้จริงจังกะหนูคะ หนูโดนบอกเลิก ทุกวันเลยคะแต่หนูไม่ได้ง้อเขา เขาจะเป็นฝ่ายง้อคะ บอกเลิกบ่อยจนเพื่อนๆของหนูรำคารคือหนูโทไปร้องไหบ่อยๆ เพื่อนด่าโง่ด่าควายก็มี แต่พอเขามาง้อหนูก็ยอมตลอด มาวันนึ่งหนูเป็นฝ่ายบอกเลิก เขากลับไม่ง้อ หนูกลับนอนร้องไห้คนเดียว ไปกินข้าวคนเดียวไปไหนมาไหนคนเดียวเดินไปน้ำตาก็ไหล เขาไม่ไลค์หรืออะไรมาเลย อีกสักพัก ในเฟสบุ๊คของเขามีผู้หญิงแท็ครูปคู่กัน ดูหนังกินข้าวด้วยกัน ทั้งๆที่หนูนอนร้องไหอยู่แต่เขากลับมีความสุข หนูก็นอนร้องไหอีกคะ (อ่อนแอจังเลย) หนูก่เลือกที่จะวีคอลหาเขา เขารับแล้วถามว่าหนูมีอะไรรึปล่าว? หนูร้องไหแล้วตัดสายนอนร้องไหตาบวมจนเช้าและตัดสินใจที่จะเลิกร้องไหแล้วก็จะตัดใจ สรุปคะ ตอนเช้าเขาโทหาหนูมาหาหนูทำเหมือนมันไม่มีอะไรเกินขึ้น หนูน้ำตาตกในคะ เขาเข้ามากอดหนู ทำทุกอย่างปกติ พอเขากลับไป หนูก็ได้บอกเขาว่า " อย่ามายุ่งกันอีกเลย เราไม่อยากยุ่งกับคนมีแฟนแล้ว " หนูไม่ทราบว่าตัวเองเป็นชู้หรือมาก่อน แต่หนูตัดสินใจคือเลิก! แต่เขาไม่ยอมเลิก และยอมที่จะเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น หนูก็ใจอ่อนอีกคะ เราก็คบกันมาเรื่อยๆทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้นแต่กลับไม่เป็นไปอย่างนั้น ก่อนสงกานต์ หนูกะเขาเลิกกันอีกแล้ว หนูก็ไปเล่นน้ำที่ผับพยาทลืมทุกๆสิ่ง แต่กลับทำไม่ได้ยืนร้องไหในผับ และกดโทรศัพท์หาเขา เขากดตัดสายไปสองสาย เราก็คิดในใจว่าเขาไปกะผู้หญิงคนอื่น พอผับเลิกหนูกำลังจะกลับเขาโทมาและมาหาหนูหน้าผับ บอกหนูว่าเจอหนูในผับด้วย ? แต่ในที่สุดเราก็คืนดีกันคะ ผ่านไป 4-5เดือน เราเดินทางไปเที่ยวต่างจังหวัดสองคน เขาได้เล่าประวัติชีวิตคู่เขสให้หนูฟัง ชีวิตที่ผ่านอะไรเลวร้าย หนูก็ยอมรับในสิ่งที่เป็นเขาและสิ่งที่ผ่านมา แต่มีอยู่อย่างนึ่งคะที่เขาสารภาพกะหนูว่า ... วันที่หนูไปผับก่อนสงกาตน์วันนั้นเขาก็ไปเที่ยวผับนั้นเขาไปกะผู้หญิงคนที่เขาเคยไปด้วยกัน (หนูน้ำตาตกในคะ อยากจะร้องคะแต่ต้องกลั้นไว้) เราก็เที่ยวกันเสาระหว่างเดินทางกลับ เราก็คุยกันตลอดทาง หนูห่ถามเขาว่า
หนู : วันนึ่งถ้าเราพลาดท้องขึ้นมาจะทำยังไงดี ?
เขา : ก็เลี้ยงดิ
หนู : แล้วพี่จะบอกพ่อพี่ยังไง?
เขา : พี่จะบอกยังไง พี่บอกก็ตายสิ
หนู : อ้าวพี่!!คือจะบอกว่าวันแต่งงานเราไม่มีพ่อแม่ฝ่ายพี่หรอ ?
เขา : แล้วจะให้พี่ทำยังไง ? แค่ตัวพี่ พี่ยังเอาไม่รอดจะมีปัญญาไปเลี้ยงใค
หนู : อ่อคือจะให้หนูทำแท้ง ลูกของหนูเกิดมาก็ต้องมีพ่อมีแม่มีปู่ย่าตาย่า พูดแบบนี้คือไรวะ
เขา : ถ้าไม่พอใจเลิก..
คำๆนี้คะที่จีดแทงหัวใจหนูถึงขีดสุด คือ ทางครอบครัวเขามีฐานะดีพ่อก็เป็นถึงนายอำเภอครอบครัวเขารวยๆทั้งนั้นอาชีพการงานมีหน้ามีตาทั้งนั้น มาดูครอบคัรวหนูคะ พ่อแม่เป็นพ่อค้าแม่ค้า แต่หนูก็ไม่อายนะคะ เพราะอาชีพนี้เป็นอาชีพที่ทำให้หนูเป็นคนมาทุกๆวันนี้ เราคบกันคือฝ่ายพ่อแม่หนูรู้เห็นฝ่ายหนูรู้ทุกคนคะ แต่ฝ่ายแฟนหนูเขาไม่รู้จักหนูหรือไม่รู้ว่าแฟนหนูมีแฟน .....`

วันรุ่งขึ้น หนูตัดสินใจบอกเลิกแฟนคะ หนูคิดว่าแฟนหนูคงไม่คิดกะผู้หญิงที่ไม่มีอนาคต และหนูก็ไม่อยากจะพลาด หนูก็ไลค์บอกเลิกแฟน หนูก็บอกไปว่า
" หนูรักพี่นะ หนูเป็นฝ่ายที่คิดไปเองทุกอย่างคิดไปไกลทั้งๆที่พี่คิดกะหนูแค่นี้ หนูพยามอยากตั้งใจอยากเรียนต่อสูงๆมีหน้าที่การงานที่ดีทำ เพื่อไม่ให้พี่อายคนอื่น พยามทำให้ตัวเองดูดี และทำตัวให้ดีที่สุด แต่ไม่รู้ว่าดีที่สุดของพี่ดีแค่ไหน ไม่ว่าเราจะต้องลำบากแค่ไหน เราก่จะช่วยกันทำงานกันนะ แต่พี่ไม่ได้คิดกับหนูถึงจุดๆๆนั้น ขอบคุณที่มีให้กันตลอดมา "
เขาก็ไม่ยอมเลิกและบอกกับหนูว่า เขาขอโทษ และก็บอกอีกว่า ไม่ว่าลำบากแค่ไหนเราก็จะไม่ทิ้งกัน !

มาจนวันนี้แฟนหนูรับป.โทพ่อเขาก็จะมาส่วนหนูก็ต้องนอนรอที่บ้านแบบคนไม่มีตัวตนใช้มั้ยคะ ?

หนูควรไปต่อหรือหยุดไว้แค่นี้คะ ถ้าถามใจไม่อยากเลิกเลยคะ แต่หนูเจ็บมาตลอดเลยที่รักกันแบบไร้ตัวตน