บุพเพสันนิวาสของมนุษย์..กับมนุษย์..กับสัตว์..กับสิ่งของ..

ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ...ผมว่าคนเราถ้าเป็นบุพเพสันนิวาส เชื่อว่าเมื่อคู่กันแล้วต้องไม่แคล้วกัน  ได้มารู้จักกัน ได้มาพบกัน รักกันในที่สุด...บางครั้งคนกับสัตว์ถ้าเขาจะต้องเป็นเจ้าของสัตว์ตัวนั้นก็ต้องได้เป็น อย่างเพื่อนของผม ไปเดินดูเขาขายลูกสุนัข ไม่ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อ  แต่เกิดไปถูกใจลูกสุนัขตัวหนึ่ง ที่มันกระโดดโลดเต้นเมื่อเห็นเพื่อนผม  เหมือนรูจักกันมาเป็นชาติ  สุดท้ายเพื่อนก็ใจอ่อน ซื้อมันกลับบ้านไปด้วย...หรืออย่างผมเอง ไปเจอกระเป๋าหนังที่ถูกใจใบหนึ่ง ชอบมากๆ แต่ไม่ค่อยชอบราคา เพราะว่ามันแพงไปหน่อย(สำหรับผม)...กลับมาบ้านตั้งหลายวันก็ยังคิดถึงมันอยู่  จนผ่านไปเป็นเดือนก็ยังไม่ลืมมัน  พอดีไปทำธุระที่ห้างนั้น  เลยขอแวะเยี่ยมชมมันเสียหน่อยให้หายคิดถึง...เห็นเขาติดป้ายลดราคาพอดี  ถูกว่าราคาเดิมตั้งมาก  ตอนแรกนึกว่ามีคนมาซื้อไปเสียแล้ว...ผมเลยรีบซื้อมาเลย...คุณเลยมีเรื่องราวเช่นนี้มั้ยครับ