ผมมีปัญหาในการใช้ชีวิตครับ

ผมเป็นนักเรียนอาชีวะอุตสาหกรรมแห่งหนึ่ง อยู่ชั้น ปวชปี3 ผมขอไม่เอ่ยชื่อสถาบันของผมนะครับ

ผมเรียน จบ มัธยมต้นมาได้อย่างสบายๆไม่เคยมีปัญหาในการใช้ชีวิตในช่วงมัธยมต้น
แต่เมื่อผมได้เข้ามาเรียนอาชีวะ ผมได้ทำพลาดไป ผมติดเพื่อน ติดเที่ยว(เพื่อนกลุ่มเก่า)
และผมก็ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังจนถึงขั้นมีคดีความ และก็ทำให้ผมเสียการเรียนจนมีวิชาที่ตกเยอะ
ผลที่ตามมาคือ ผมไม่อยากไปโรงเรียน เพราะว่าเรื่องพวกนี้มันทำให้ผมคิดว่าผมคงเรียนไม่รอด ไหนจะมีวิชาที่ต้องมาเรียนเก็บ โปรเจคโครงงาน เวลาไปโรงเรียนผมก็รู้สึกอายรุ่นน้อง ที่ทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีไม่ได้ กลายเป็นเมื่อผมไปโรงเรียนผมต้องคอยหลบหน้าหลบตา รุ่นพี่ รุ่นน้อง ไม่เหมือนแต่ก่อนที่เคยมั่นใจในตัวเอง  เวลาพักเที่ยงจากที่ผมเคยลงมาคุยกับ รุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อนๆ ได้อย่างมีความสุข กล้าพูดได้อย่างเต็มปากก็ไม่มีอีกแล้ว
จนทำให้ผมท้อและก็คิดว่าอยากจะไปเริ่มเรียนใหม่ และอีกอย่างคือผมก็ได้เสียสังคม เพื่อนที่สถาบัน รุ่นพี่ รุ่นน้องไปหมดแล้ว ในตอนนี้ผมก็คบหาอยู่กับแค่เพื่อนแถวบ้านเท่านั้น ทุกๆวันนี้ผมก็ไม่ค่อยได้ไปโรงเรียน ชีวิตผมตอนนี้ก็คือออกจากบ้านมาก็โดดครับ ไม่เข้าเรียน ไปหาเพื่อนแถวบ้าน แต่เพื่อนแถวบ้านไม่ได้ทำให้ผมเสียคนหรือ เป็นแบบนี้นะครับ เพื่อนๆก็ค่อยเตือนผมตลอด แต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจแต่ในหัวผมนี้รู้สึกสมเพศตัวเองมาก
มันเป็นที่ตัวผมเอง ผมไม่รู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ ปล่อยให้วันเวลามันผ่านไปวันๆ ใช้ชีวิตอย่างไม่มีความหมาย ไม่รู้จักคุณค่าของชีวิต

ผมอยากได้คำปรึกษาครับ ว่าผมควรจะทำเช่นไรดี ให้ผมมีกำลังใจสู้ มีแรงผลักดัน มีความสุขกับชีวิต
เพื่อนๆพี่ๆน้องๆพันทิปช่วยให้คำปรึกษาผมด้วยครับ